Αμφικτύων
Ξεκίνησα να γράψω για
μελανές οπές
γκρεμισμένοι ήλιοι
που έγιναν μικρές μπάλες
ακόμη και το φως
δεν τους ξεφεύγει
ρουφάνε τα πάντα
γύρω τους στο σύμπαν το αχανές
μέσα σ’ αυτές σκότος
βαθύ, βαρύτητα άπειρη
και έρεβος βασιλεύει.
Σταμάτησα απότομα όταν κάποια
μελανή
οπή άνοιξε σιμά μου
παρ’ ολίγον να με καταπιεί για
την αποκοτιά μου
λές και αυτός ήταν
ήλιος της δικαιοσύνης
σταλμένος από το Μεσσία
να δικάσει φυλακισμένους και να τους κρίνει.
Και αν είναι ένα ανθρωπάκι
που κάτι τον βασανίζει και κάτι
τον πονάει
θα ήμουν επιεικέστερος λιγάκι
όταν αυτός είναι
βουλευτής ή στρατηγός,
φιλόσοφος ή και αστυνομικός
τότε στειλιάρι
θέλει ο αυθάδης σαν χωριάτης.
Όταν οι αξιωματούχοι λοιδορούν
τον αγωνιζόμενο λαό
και τον θεωρούν
επικίνδυνο τομάρι
όταν καντρίλιες χορεύουν στον
κομματικό μηχανισμό σε ένα έξαλλο
καρναβάλι
όταν σαν πίθηκοι
έλκονται τα λαμόγια από τον εκάστοτε πολιτικό
αρκουδιάρη
τότε φίλε μου έχει σαπίσει
τούτη η πολιτεία, μην περιμένεις καθαρή να την βγάλεις.
Κάτι ανθρωπάκια της
ευκαιρίας,
να βολέψουν όλα τα μέλη της
οικογενείας
κι’ αν δεν φθάσει η μια
τετραετία
ακολουθεί η άλλη ληστοσυμμορία
να φέρει την ποθητή
ντροπολογία.
Αυτοί αντί για φως το
χρήμα κυνηγάνε
θέσεις- κλειδιά και
αξιώματα ρουφάνε
με όλες τις καταστάσεις αυτοί
μπροστά πάνε
στόματα ορθάνοιχτα και μπόλικη
ρητορική
γράφουν και κάποιο βιβλίο για
να ακουστεί
ο στόχος πάντα ο ίδιος να φάνε.
Όλο ψευτιά και υποκρισία
όλα για την τυμπανοκρουσία
ποτέ δεν πάνε σε οδό ευθεία
αλλά δια της τεθλασμένης
στην βολεψία
με τη λάσπη και την
αριστεροδεξιά τους ρητορία
εξαπατούν την κοινωνία.
Και ο αφελής λαός μονίμως στη
γωνία
αυτός δεν είναι ούτε στρατηγός,
ούτε βουλευτής
ούτε πολιτικός , ούτε
επιχειρηματίας ,
είναι ο ανώνυμος πολίτης , ο
βιοπαλαιστής και αγωνιστής
γι’ αυτόν δεν υπάρχει
θεός,
υπάρχουν ΜΑΤ
και φυλακές , μνημόνια, αγορές και δυσπραγία.
Στα λόγια αντισυστημικοί
,
στην πράξη κάργα
συστημικοί,
βολεύονται με του 4ου
Ράιχ το ευρώ και τη συστημική «ολιγαρχία»
μιλάνε όμως στο
κοινό για Άμεση Δημοκρατία
«μέσα στην αίθουσα αυτή όλοι
χωράνε»
κομμουνιστές ,αριστεροδεξιοί,
μαύροι , κίτρινοι και κρεολοί
«εκτός από τη Χρυσή Αυγή»
διάταξη αστυνομική «κόντε
–Δένδιας» τσίφ στη φυλακή και ξοφλάμε.
Ποιος τους είπε να είναι
εθνικιστές;
σε τέτοια εποχή πατριώτες και
αντισιωνιστές;
ν’ αμφισβητούν
«λαόν εκλεκτόν» Νέα Τάξη και Μεσσία;
με Σπαρτιατική Αγωγή αγωνιστές
δικαίως βρίσκονται
στις φυλακές
διαπράττουν έγκλημα
φρυκτόν , εχθροί της Κατοχής και
Ελληνοκτονίας.
Πως θα βουλώσουμε τις μελανές
οπές
ρουφάνε τα πάντα με βουλιμία
δάνεια, μίζες, πακέτα και
κάθε πατριωτική φωνή;
πως θα τιθασεύσουμε τις Λάμιες
τις στητές
που θέσεις σαν μπεκάτσες
κυνηγάνε
πως θα ξεριζώσουμε από
την πατρίδα μας
τα δηλητηριώδη
σαπρόφυτα που τον Μαμμωνά
σαν θεό προσκυνάνε;
*Αμφικτύων είναι ο
Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της
Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών
