Ο «παραλογισμός» των διοδίων για δρόμους… φαντάσματα!

Για αυτό το θέμα, ΟΣΑ και να γραφτούν, ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ και να γραφτούν, είναι λίγο.

Πρόκειται για την μεγαλύτερη ληστεία στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια.

Τρώνε και πίνουν, ‘’εις υγείαν των κορό’ι’δων’’ ,τα οποία είναι όσοι έχουν αυτοκίνητο.

Πλήρης και σοφή εφαρμογή της ‘’ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΑΛΑΜΙΟΥ’’.

Εγώ, έχω να προτείνω κάτι άλλο.

    Το υπουργείο, να καθορίσει και τοποθετήσει επισημάνσεις, ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ πληρώνονται τα διόδια στον συγκεκριμένο σταθμό.

    Οι φίλοι του κινήματος ‘’ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ’’, να επιθεωρήσουν λεπτομερώς τα συγκεκριμένα τμήματα του δρόμου στα οποία αναφέρεται ο Σταθμός Διοδίων.

    Να καταθέσουν εξωδίκους και ‘’καπάκι’’ αγωγές και μηνύσεις κατά του Δημοσίου και των Εταιρειών, εφόσον ο δρόμος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΟΣ, ζητώντας αφ ενός αποζημιώσεις για κάθε διερχόμενο όχημα ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΣΕ ΔΙΟΔΙΑ, αφ ετέρου την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ μέχρι να γίνει ο δρόμος.

    Εξυπακούεται, αίτηση για λήψη ασφαλιστικών μέτρων για τα παραπάνω.

    Δικηγόρος δεν είμαι, αλλά υπάρχουν πολλοί, που με αυτά τα σκεπτικά και με επιθυμία, κάτι μπορούν να κάνουν.

    Αποδείχτηκε ότι οι παλληκαρισμοί του τύπου ‘’ΣΗΚΩΝΩ ΤΗΝ ΜΠΑΡΑ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΝ ΟΛΟΙ’’, προσφέρει στιγμιαία εκτόνωση και ικανοποίηση, αλλά στην ουσία δεν προσφέρει τίποτα.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Newsbomb.gr 

http://www.efenpress.gr/

    Εξωπραγματικές οι αυξήσεις στις τιμές των διοδίων, σε σχέση με τις παρεχόμενες υπηρεσίες που «αγοράζουν» οι Έλληνες οδηγοί, πληρώνοντας ακόμα και για δρόμους που δεν έχει γίνει κανένα έργο… Το Newsbomb αναμένει απαντήσεις από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και τον Υπουργό κ. Μ. Χρυσοχοΐδη

    Στα πρώτα… κεφάλαια της μεγάλης έρευνας του Newsbomb.gr για τα δημόσια έργα και τους αυτοκινητόδρομους, περίοπτη θέση θα έχει και η υπόθεση της εκμετάλλευσης των διοδίων.

    Βλέπετε, σήμερα οι Έλληνες καλούνται και πληρώνουν υψηλότατο αντίτιμο διελεύσεων στις εθνικές οδούς, δίχως –σε καμία περίπτωση- οι παρεχόμενες υπηρεσίες να ανταποκρίνονται στο κόστος, σε μεγάλο βαθμό αν όχι στο σύνολό τους.

    Στην Ελλάδα εφαρμόζεται η παγκόσμια πρωτοτυπία να πληρώνουμε χρόνια πριν για έργα που θα ολοκληρωθούν πολύ μετά, ευχόμαστε όχι και για κάποια που δεν θα ολοκληρωθούν ποτέ. Το δε αξιοπερίεργο της υπόθεσης είναι πως καλούμαστε να πληρώσουμε διόδια ακόμα και για έργα τα οποία δεν έχουν παραδοθεί, έργα το κόστος των οποίων έχει προβλεφθεί και καλυφθεί σε απόλυτο βαθμό από το ελληνικό δημόσιο και την όποια συμμετοχή του ιδιώτη.

    Οι ελληνικές κυβερνήσεις που ξεπούλησαν έναντι πινακίου φακής τους ελληνικούς αυτοκινητόδρομους στους μεγαλοεργολάβους (Έλληνες και ξένους), τους έδωσαν ταυτόχρονα το δικαίωμα να τοποθετούν παντού διόδια τα οποία μάλιστα αυξάνουν κατά το δοκούν.   

Το χειρότερο όλων, το γεγονός ότι οι πολίτες πληρώνουν διόδια για δρόμους στους οποίους δεν έχει γίνει κανένα απολύτως έργο. Αντιθέτως, το μόνο που έχει γίνει είναι προχειροδουλειές και μπαλώματα, επικίνδυνες στενέψεις δρόμων και δυσδιάκριτες σημάνσεις σε σημεία που έχουν χαρακτηριστεί ως καρμανιόλες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ε.Ο. Κορίνθου – Πατρών όπου τα πράγματα αντί για καλύτερα έγιναν χειρότερα.

    Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε πως το ελληνικό δημόσιο κατά την παραχώρηση των έργων στον ιδιώτη προπλήρωνε μεγάλο μέρος των έργων (κάτι σαν… πανωπροίκι) σε ένδειξη καλής θέλησης, ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες πρέπει να πληρώνει μόνο μετά την παράδοση και εφόσον τα πάντα έχουν παραδοθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις συμβάσεις, διότι και σε αυτό το κομμάτι θα διαπιστώσετε στην πορεία ότι έχουν γίνει πράγματα και θαύματα...

    Επομένως γεννάται το ερώτημα, πού πήγαν τα χρήματα του ελληνικού δημοσίου; Γιατί οι ιδιώτες δεν παρουσίασαν κανένα έργο ολοκληρωμένο; Ποιος τελικά έχει την ευθύνη για την κατάσταση αυτού του δρόμου (Ε.Ο. Αθηνών – Πατρών); Γιατί συνεχίζουμε να πληρώνουμε διόδια για έναν δρόμο «κοιμητήριο»; Και γιατί, αφού μας υποχρεώνουν και τα πληρώνουμε, δεν διατίθενται μέρη των εσόδων για την ανακούφιση οικογενειών που έχασαν μέλη τους σε τροχαία δυστυχήματα και παιδιά που έχουν μείνει ορφανά, λόγω της εγκληματικής αμέλειας του κράτους να διασφαλίσει έναν εθνικό δρόμο με προστατευτικό χώρισμα ανάμεσα στα δύο ρεύματα;

Τι λένε οι συμβάσεις;

    Σύμφωνα με τις συμβάσεις παραχώρησης του 2007, οι τιμές των διοδίων τελών αλλά και κάθε μεταβολή τους δεν είναι στη διακριτική ευχέρεια του Παραχωρησιούχου και η οποία μεταβολή γίνεται κατόπιν συνεννοήσεως με το δημόσιο.

    Ωστόσο, οι νέες αναθεωρημένες συμβάσεις επανέναρξης (θα δούμε αναλυτικά στην πορεία της έρευνας, πότε σταμάτησαν, ποια σταμάτησαν και γιατί) των έργων στους μεγάλους οδικούς άξονες, που κατατέθηκαν τον Νοέμβριο του 2013 στη Βουλή προβλέπουν τεράστιες αυξήσεις στα διόδια και παραχώρηση των δικαιωμάτων του Δημοσίου από τα έσοδα στους μεγαλοεργολάβους και τις τράπεζες.

    Δηλαδή, οι παραχωρησιούχοι επέβαλαν νέες αυξήσεις στη λογική «πληρώστε για να σας φτιάξουμε δρόμους…» και μάλιστα με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης.

    Ο υπουργός Υποδομών κ. Μιχ. Χρυσοχοΐδης υποστηρίζει πως με την αύξηση των τιμών στα διόδια θα υπάρξει θετική επίδραση στο ΑΕΠ κατά 1,2% για την επόμενη τριετία, ενώ ανέφερε ότι θα δημιουργηθούν πάνω από 20.000 θέσεις εργασίας στα εργοτάξια για το επόμενο οκτάμηνο.

    Ο ίδιος δικαιολόγησε μάλιστα τις αυξήσεις λέγοντας ότι είχαν αποφασιστεί και υπογραφεί το 2007… Άρα, σύμφωνα με τον υπουργό, φταίει η τότε κυβέρνηση Καραμανλή… Μόνο και μόνο για να φύγει η ευθύνη από πάνω του; Και αυτό θα διαπιστωθεί λίαν συντόμως!

    Επειδή τότε έγινε ένα «έγκλημα» πρέπει ο κ. Χρυσοχοΐδης και ο κάθε επόμενος υπουργός να το νομιμοποιήσει; Δεν μπορούσε άραγε να κάνει διαπραγμάτευση με τις εταιρείες ώστε να περιοριστεί το δικό τους κέρδος προς όφελος του κοινού δημοσίου συμφέροντος, άρα των πολιτών αυτού του τόπου που έχουν έρθει στα πρόθυρα της οικονομικής εξαθλίωσης; 

    Οι συμβάσεις παραχώρησης το προβλέπουν ξεκάθαρα, ότι το ελληνικό δημόσιο έχει δικαίωμα παρέμβασης στις τιμές των διοδίων και αν ο παραχωρησιούχος επιμείνει το δημόσιο μπορεί ακόμα και να καταγγείλει τη σύμβαση και να οδηγήσει στη Δικαιοσύνη τον ιδιώτη.

    Ο κ. Χρυσοχοΐδης όμως δεν χρησιμοποίησε ούτε το απλό επιχείρημα της οικονομικής κρίσης: Το 2007, έστω κι αν ήταν λάθος οι αυξήσεις διοδίων που αποφασίστηκαν, ο κόσμος βρισκόταν σε σαφέστατα καλύτερη οικονομική κατάσταση σε σχέση με τη σημερινή τραγωδία που βιώνει στην πλειοψηφία του.

    Τώρα που το εισόδημά του έχει μειωθεί, που υπάρχουν 1,5 εκατ. άνεργοι πώς θα πληρώσει αυτά τα διόδια; Και –προσέξτε γιατί εδώ είναι η θεμελιώδης διαφορά- για δρόμους που δεν αξίζουν ούτε ένα ευρώ να πληρώσεις, καθώς σε κάθε διέλευση ρισκάρεις το πολυτιμότερο αγαθό που έχεις και δεν είναι άλλο από την ίδια σου τη ζωή…

    Το μόνο που έκανε, λοιπόν, ο κ. Χρυσοχοΐδης ήταν να αποδεχθεί τις συμβάσεις του 2007 και να ρίξει το «μπαλάκι» στην κυβέρνηση Καραμανλή. Ήδη, το Newsbomb έχει απευθυνθεί επισήμως προς το Υπουργείο Υποδομών και τον ίδιο τον Υπουργό και αναμένουμε μια σειρά από απαντήσεις και τη δημοσιοποίηση όλων των στοιχείων που αφορούν στο σύνολο των δημοσίων έργων, ώστε οι Έλληνες πολίτες να ενημερωθούν για όλες τις λεπτομέρειες. Και είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι το Υπουργείο και ο Υπουργός θα ανταποκριθούν θετικά και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν…

Μια περιουσία για διόδια   

Από 1/1/2014 οι οδηγοί βιώνουν τις αυξήσεις στο αντίτιμο των διοδίων που ξεκινούν από 12,50% και φτάνουν μέχρι και το εξωπραγματικό 62,50%

Συγκεκριμένα:

• Στη «Νέα Οδό» καταγράφηκε αύξηση στα διόδια Αφιδνών 59,52%, Καπανδριτίου 58,33%, Μαλακάσας 61,17%, Οινοφύτων 62,50%, Θηβών 55% και Τραγάνας 54,9%.
• Στον «αυτοκινητόδρομο Αιγαίου», αύξηση στα διόδια της Πελασγίας 29,63% και Μοσχοχωρίου 33,33%.
• «Ελευσίνα- Κόρινθος», στα διόδια Ελευσίνας η αύξηση είναι 31,25% και του Ισθμού 12,50%.

    Εκτός των διοδίων, το δημόσιο καταβάλει άμεσο τίμημα τουλάχιστον 1,8 δισ. ευρώ, για την επανέναρξη των έργων στους τέσσερις αυτοκινητοδρόμους, ενώ οι σχετικές συμβάσεις προβλέπουν ότι εάν τα έσοδα που θα προκύψουν δεν είναι αρκετά για μεγαλοεργολάβους και τράπεζες, το Δημόσιο θα παράσχει τα έσοδά του σε βάθος 30ετίας, ύψους τουλάχιστον 8,5 δισ. ευρώ. Υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνετε; Θα σας τα κάνουμε… λιανά στη συνέχεια της έρευνας, αφού είναι πολλά τα παράδοξα που συμβαίνουν…

    Σημειώστε πως σε ό,τι αφορά στα 1,8 δισ. ευρώ, το ελληνικό δημόσιο θα πληρώσει άμεσα 638 εκατ. ευρώ ως αποζημίωση των κατασκευαστικών κοινοπραξιών αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τη διακοπή των έργων, ενώ θα καταβάλει μέσω κοινοτικών πόρων επιπλέον 1,2 δισ. ευρώ για την επανεκκίνηση των έργων.   Λεφτά με… ουρά, δηλαδή και όλα αυτά βάσει των συμβάσεων που υπεγράφησαν το 2007 και σύμφωνα με τις αναθεωρημένες συμβάσεις που προβλέπουν πολλαπλά προνόμια για τους παραχωρησιούχους.

    Σημειώνεται ότι οι μεγαλοεργολάβοι έχουν ήδη εισπράξει εκατοντάδες εκατομμύρια ως αποζημιώσεις για καθυστέρηση της έναρξης παραχώρησης την περίοδο 2007-2008, αλλά και για διαφόρων τύπων «συμπληρωματικές συμβάσεις». Σε αυτά τα ποσά πρέπει να συνυπολογίσει κανείς και τα έσοδα από τα διόδια, αλλά και μια σειρά άλλες «διευκολύνσεις» που παρείχαν όλες οι κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων, αφού θα σας αποκαλύψουμε στη διαδρομή της έρευνας ότι μαζί με τους αυτοκινητόδρομους το ελληνικό δημόσιο έκρινε σκόπιμο σε κάποιες περιπτώσεις να παραχωρεί και μεγάλες εκτάσεις που συνόρευαν με τμήματα των δρόμων.

    Υπενθυμίζεται πως, βάσει των συμβάσεων, το Δημόσιο διαθέτει τα όποια μελλοντικά του έσοδα από τα διόδια για την κάλυψη εξόδων συντήρησης και λειτουργίας των δρόμων, αλλά και για την απόδοση του σταθερού συμφωνημένου κέρδους στις εταιρείες.