Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Όταν γράφω περιπλανιέμαι
χείλη ξένα λαχταρώ
ξένα μάτια με πλανεύουν
τρέχω ξοπίσω να τα βρω.
Όταν γράφω δεν κρατιέμαι
φεύγω χάνομαι ποθώ
κυνηγός της ωραίας αμαζόνας
ότι χάθηκε αναπολώ.
Όταν γράφω αγαπιέμαι
προσεγγίζω γλυκεμό
νοσταλγός στα αστρικά ξενίχτια
έρχονται μες το μυαλό.
Όταν γράφω αναρωτιέμαι
τι δεν μπόρεσα χρόνια να χαρώ
μια ζωή καινούργια να τρυγήσω
σ΄αγαπώ ματάκια μου, σ΄αγαπώ.
Όταν γράφω δεν χαλιέμαι
τον έρωτα κατάματα κοιτώ
μέσα σ΄αυτόν την γαλήνη βρίσκω
με τα λευκά φτερά του να πετώ.
