Γύρος,
μπαλαρίνα, ταψί, ''πέντε κρίκοι ένα
τάληρο'', σκοποβολή, τρενάκι, κ.α, κι όλα αυτά ανάμεσα σε
πανύψηλες πολυκατοικίες, μποτιλιαρισμένους δρόμους και θάλασσα. Η νέα γενιά της
πόλης μπορεί να αναρωτιέται που συνέβαιναν όλα αυτά στη Θεσσαλονίκη όμως οι ''30
και κάτι'' έχουν καταλάβει.
Οι γεννημένοι στις δεκαετίες λίγο πριν '70 και του '80 θα θυμούνται πολλά από έναν χώρο που εκείνη
την εποχή ήταν ο αγαπημένος των μικρών παιδιών της Θεσσαλονίκης, με δεκάδες γονείς να πηγαίνουν τα παιδιά τους στο
λούνα παρκ, ακριβώς εκεί που βρίσκεται σήμερα το Μέγαρο
Μουσικής.
Ο λόγος για το θρυλικό λούνα πάρκ στη
Σαλαμίνα. ( ΕΚΕΙ ΠΗΓΑΙΝΑ ΤΑ
ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ )
Εκεί μικροί αλλά και μεγάλοι μπορούσαν να ανέβουν στον τροχό που γύριζε ψηλά, στη μπαλαρίνα, στο
ταψί, στο τρενάκι του τρόμου, να
δοκιμάσουν την τύχη στην σκοποβολή και στην τοξοβολία, να
παίξουν συγκρουόμενα και δεκάδες ακόμα παιχνίδια που
υπήρχαν στο λούνα παρκ.
Το Λούνα Παρκ άνοιξε για πρώτη φορά μόνιμα στη Θεσσαλονίκη στην περιοχή της Παλαιάς Σαλαμίνας, στη συμβολή Μπότσαρη με
Μεγάλου Αλεξάνδρου το 1972. Το 1980
μεταφέρθηκε δίπλα στο Ποσειδώνιο, από
όπου αναγκαστικά έφυγε το 2000 λόγω ανέγερσης του Μεγάρου Μουσικής.
«Σήμα κατατεθέν» του λούνα πάρκ ήταν η μεγάλη εντυπωσιακή ρόδα που όσοι
ανέβαιναν μπορούσαν να δουν όλη τη Θεσσαλονίκη να απλώνεται μπροστά τους.
Να σημειωθεί πως, στη Θεσσαλονίκη λούνα παρκ πρωτοεμφανίστηκε στα
πλαίσια της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης
το 1952 -στη θέση που βρίσκεται σήμερα
Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο- αποτελώντας πόλο έλξης των επισκεπτών της ΔΕΘ. ( ΕΚΕΙ ΠΗΓΑΙΝΑ
ΕΓΩ )