Το έστειλε ο Βασίλης Ναζλής
Κωνσταντίνος Τερψίδης
Ο Επικτηνίατρος Αγαμέμνων
Αποστολίδης του Ευστρατίου, γεννήθηκε στην Προύσα
το 1900. Φοίτησε στην Κτηνιατρική Σχολή της Λυών ως υπότροφος του Ελληνικού Υπουργείου Στρατιωτικών και
κατατάχθηκε στον Ελληνικό Στρατό με το
βαθμό του Υποκτηνιάτρου το 1924. Διακρινόταν για το ήθος, την εργατικότητα
και τον αλτρουισμό του. Υπήρξε υπόδειγμα αξιωματικού και επιστήμονα και
υπηρέτησε σε διάφορες Μονάδες του Ιππικού και του Κτηνιατρικού Σώματος κυρίως
στο Νοσοκομείο Κτηνών Θεσσαλονίκης
(σήμερα Γ΄ΚΝΟ). Κατά τον ελληνοιταλικό
πόλεμο υπηρέτησε σε Αποσπάσματα
Κτηνιατρικού και Ιππωνειών (ΑΚΙ) των μαχόμενων Μεραρχιών στη Δυτική
Μακεδονία και Ήπειρο.
Κατά τη
διάρκεια της κατοχής συμμετείχε ενεργά στην αντίσταση κατά των Γερμανών και
Βουλγάρων κατακτητών, ως μέλος εθνικής απελευθερωτικής οργάνωσης , ενώ ήταν ένα
από τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου κτηνιάτρων Θεσσαλονίκης διατηρώντας
κτηνιατρείο στο σπίτι του (επί της συμβολής οδού Βασ. Όλγας και 25ης
Μαρτίου) και παρέχοντας
δωρεάν τις υπηρεσίες του στον δοκιμαζόμενο από την κατοχή αγροτικό
πληθυσμό των γύρω περιαστικών χωριών.
Στις 27 Ιουλίου 1944 επισκέφθηκε το σπίτι
ενός κτηνοτρόφου στα περίχωρα της πόλης προκειμένου να ξεγεννήσει την αγελάδα
του. Εκεί ξενύχτησε και την επόμενη μέρα Παρασκευή 28 Ιουλίου 1944, συνοδευόμενος από τον κτηνοτρόφο επέστρεφε
με το κάρο στο σπίτι του. Τους σταμάτησαν κάποιοι νεαροί στο δρόμο οι οποίοι
ζήτησαν από τον Αποστολίδη να τους ακολουθήσει με το πρόσχημα ότι το άλογό τους ήταν άρρωστο. Το περιστατικό
αλλά και η ταυτότητα των ανδρών φαίνεται ότι έβαλαν σε υποψίες τον κτηνοτρόφο ο
οποίος συμβούλεψε τον Αποστολίδη να τους αγνοήσει . Εκείνοι
όμως επέμειναν, λέγοντας «γιατρέ αν πονάς τη φτώχεια ακολούθησέ
μας γιατί το ζώο μας είναι το μόνο βιός μας και χωρίς αυτό θα πεινάσει η
οικογένεια». Ο Αποστολίδης αφού έδιωξε το φίλο του
τους ακολούθησε γιατί τον καλούσε το καθήκον (άλλωστε γιατί να τον πειράζανε
αφού ήταν ο γιατρός τους που πάντα τους βοηθούσε).
Τον οδήγησαν σε ένα στάβλο όπου του είχαν στήσει ενέδρα 4 άνδρες.
Πάλεψε, αλλά μάταια ήταν περισσότεροι.
Τον κτύπησαν με μίσος, τον
βασάνισαν, τον κρέμασαν, τον απαγχόνισαν, τον ξεγύμνωσαν και αφού τεμάχισαν το
κορμί του, πέταξαν τα κομμάτια του ώστε να μην βρεθεί ποτέ το πτώμα του.
Ο Αποστολίδης ποτέ δεν
επέστρεψε στο σπίτι του, όπου τον περίμεναν η σύζυγός του και τα
παιδιά του Δεν βρέθηκε ποτέ το πτώμα του,
δεν έγινε ποτέ η κηδεία του. Όλοι ζούσαν με την ελπίδα ότι κάπου οι
απαγωγείς του τον κρατούσαν ζωντανό, αλλά μάταια.
Ο ήρωας Επικτηνίατρος Αγαμέμνων Αποστολίδης, λίγο πριν την απελευθέρωση βρήκε μαρτυρικό
θάνατο από χέρια «Ελλήνων»,
στο χωριό Μαντζάρηδες, σήμερα Νέα Ραιδεστός
της Θέρμης Θεσσαλονίκης. Κάποιοι από τους δολοφόνους συνελήφθηκαν μετέπειτα,
ομολόγησαν και καταδικάστηκαν από τη δικαιοσύνη για το στυγερό τους έγκλημα. Το
σπουδαιότερο όλων (τέτοια σύμπτωση!) είναι ότι, ο στάβλος
απέχει από το στρατόπεδο όπου εδρεύει σήμερα το Γ΄ΚΝΟ
μερικές εκατοντάδες μέτρα. Φαίνεται ότι μετά από 76 χρόνια η ψυχή του επκτρου
βρήκε τον τρόπο να επιστρέψει πάλι στο μέρος που υπηρέτησε. Σήμερα στη Μονάδα
του, στην «πλατεία» που ονομάσαμε με το όνομά του,
συνεχίζουμε να τιμούμε τη μνήμη του. ΑΘΑΝΑΤΟΣ !!!
