ΕΕΣΥΠ, αυτή η άγνωστη και καταστροφική εταιρεία!

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Γράφει ο Αλέξανδρος Κάντζης*                          

    Θα έβαζα άνετα στοίχημα ότι αν μας ρωτήσει κάποιος, τι είναι η ΕΕΣΥΠ, ελάχιστοι από μας δεν θα τον κοιτάζαμε με απλανές βλέμμα και δεν θα σηκώναμε τους ώμους δηλώνοντας άγνοια.  Κι όμως, αυτό που κρύβεται πίσω από τούτο το αρκτικόλεξο, ρυθμίζει εν πολλοίς την μοίρα μας και την μοίρα τού τόπου μας και θα το κάνει για πολλά χρόνια ακόμη (99 !!!).

    Πάμε, λοιπόν, να δούμε με λεπτομέρειες την απάντηση:

    Κατ' αρχάς, ΕΕΣΥΠ σημαίνει "Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας".  Πρόκειται για ένα φορέα, ο οποίος ιδρύθηκε το 2016 (επί της πρώτης "αριστερής" κυβέρνησης της χώρας) και συνήθως αναφέρεται ως "Υπερταμείο".  Βέβαια, κάποτε αποκαλούσαμε "Υπερταμείο" το ΤΑΙΠΕΔ, αλλά σήμερα το ΤΑΙΠΕΔ δεν είναι παρά μία θυγατρική της ΕΕΣΥΠ.

    Αυτή και μόνη η λεπτομέρεια αρκεί για να προκαλέσει δέος.

    Αν τώρα προσθέσουμε ότι, πλην του ΤΑΙΠΕΔ, στις άμεσες θυγατρικές της ΕΕΣΥΠ ανήκουν: Η ΕΤΑΔ (Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου) και το ΤΧΣ (Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας), γίνεται σαφές ότι τα πράγματα γίνονται πλέον πολύ σοβαρά. Με την ίδρυση της, η ΕΕΣΥΠ "προικίστηκε" εξαιρετικά, καθώς μεταβιβάστηκε σ' αυτήν ένα τεράστιο φιλέτο της κρατικής μας περιουσίας, το οποίο περιλάμβανε (πλην του ΤΑΙΠΕΔ, της ΕΤΑΔ και του ΤΧΣ) επιπλέον και :

το 34,12% της ΔΕΗ,

το 50% + 1 μετοχή της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ,

το 100% του ΟΑΣΑ (αστικές συγκοινωνίες Αθήνας),

το 100% της ΑΕΔΙΚ (Διώρυγα της Κορίνθου),

το 100% του ΟΚΑΑ και της ΚΑΘ (Κεντρικές Αγορές Αθήνας και Θεσσαλονίκης),

το 100% της ΔΕΘ-Helexpo (Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης),

το 100% της ΓΑΙΑΟΣΕ (ακίνητα του ΟΣΕ),

το 90% των ΕΛΤΑ,

το 55,19% των Αλυκών,

το 35% των ΒΙΠΕ της πρώην ΕΤΒΑ και,

το 25% του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών.

    Το σημαντικό ερώτημα είναι απλό: Γιατί ιδρύθηκε η ΕΕΣΥΠ;

    Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση: Η ΕΕΣΥΠ έχει αναλάβει σημαντικό ρόλο, αφενός, ως προς τη βελτίωση της λειτουργίας των δημόσιων επιχειρήσεων και την ενίσχυση της αποδοτικότητάς τους, αφετέρου, ως προς τη δημιουργία πόρων οι οποίοι θα κατευθύνονται σε επενδύσεις. Σε αυτή την αποστολή της ΕΕΣΥΠ, πρέπει να προστεθεί και ο έμμεσος ρόλος της στην αναπτυξιακή προσπάθεια, καθώς η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των δημόσιων επιχειρήσεων,  θα έχει θετικό αντίκτυπο στις επενδυτικές και καταναλωτικές αποφάσεις του ιδιωτικού τομέα, καθώς και σε άλλα κρίσιμα μεγέθη όπως η ιδιωτική κατανάλωση, ο σχηματισμός παγίου κεφαλαίου, η απασχόληση, η πρόσβαση σε χρηματοδό-τηση και η εν γένει ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας.

    Όλα αυτά ακούγονται μια χαρά.

    Ποιος  άραγε ΔΕΝ θα ήθελε να γίνει ένα συμμάζεμα στο σκορποχώρι της κρατικής διοίκησης; Ποιος θα ήταν άραγε αντίθετος σε έναν φορέα, ο οποίος θα παρακολουθούσε τη λειτουργία και την απόδοση της Κρατικής μας  Περιουσίας, συμβάλλοντας έτσι στην "βελτίωση της αποτελεσματικότητας των Ελληνικών Δημόσιων Επιχειρήσεων";

    Δυστυχώς, όμως, τίποτε ΔΕΝ είναι τόσο ειδυλλιακό όσο δείχνει. Πράγματι, η ΕΕΣΥΠ εγγυάται την αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας.

    Σ' αυτό συμφωνούμε όλοι. Εκεί όμως που διαφωνούμε είναι  στο περιεχόμενο του όρου "αξιοποίηση". Για να αντιληφθούμε πλήρως την ουσία του πράγματος, ας πάμε πρώτα να δούμε πώς λειτουργεί η ΕΕΣΥΠ.   Κατ' αρχάς, να ξεκαθαρίσουμε ότι, βάσει Νόμου, η Ελληνική Κυβέρνηση ΔΕΝ έχει δικαίωμα επέμβασης οιασδήποτε μορφής στην ΕΕΣΥΠ, η οποία απολαμβάνει καθεστώς πλήρους ανεξαρτησίας.

    Με απλά λόγια: το Κράτος παραχωρεί την περιουσία του σε κάποιον διαχειριστή, τον οποίο όμως απαγορεύεται να ελέγξει!

    Πόσο άραγε αντέχει η λογική σας κάτι τέτοιο;

    Πάμε παρακάτω. Πώς διοικείται η ΕΕΣΥΠ; Στην κορυφή λοιπόν υπάρχει ένα Εποπτικό Συμβούλιο, τα μέλη του οποίου ορίζονται μεν με απόφαση του  Έλληνα υπουργού οικονομικών, αλλά αφού έχουν πρώτα εγκριθεί από τούς "θεσμούς"  (είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρώτο Εποπτικό Συμβούλιο συμμετείχαν τρείς Έλληνες, ένας Γάλλος συνεργάτης της Λαγκάρντ κι ένας Ισπανός, πρώην υφυπουργός οικονομικών). Στη συνέχεια, αυτό το συμβούλιο εκλέγει τα πέντε μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, τα οποία διοικούν την εταιρεία. Και, τέλος, το Διοικητικό Συμβούλιο ορίζει τους επικεφαλής των θυγατρικών (ΤΑΙΠΕΔ, ΕΤΑΔ, ΤΧΣ, ΔΕΚΟ κλπ). Παρένθεση με σημαντική λεπτομέρεια: Για την εκλογή των τριών από τα πέντε μέλη τού Διοικητικού Συμβουλίου, το Εποπτικό Συμβούλιο λαμβάνει υπόψη του τις υποδείξεις της ελληνικής κυβέρνησης, χωρίς να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη των "θεσμών". Για τα υπόλοιπα δύο μέλη, λαμβάνει υπόψη του τις υποδείξεις των "θεσμών", χωρίς να απαιτείται η γνώμη της κυβέρνησης.

    Μη βιαστείτε, όμως, να σκεφτείτε πως μπορούμε ως Χώρα να κάνουμε ό,τι θέλουμε με πλειοψηφία 3/5 στο Δ.Σ., διότι όλες οι αποφάσεις απαιτούν υπερψήφιση από 4 τουλάχιστον μέλη, προκειμένου να υλοποιηθούν. Με απλά λόγια:  χωρίς την σύμφωνη γνώμη των δανειστών, εμείς στην  Πατρίδα μας, ΔΕΝ μπορούμε να κάνουμε το παραμικρό. Κλείνει η παρένθεση. Το πρώτο Εποπτικό Συμβούλιο της ΕΕΣΥΠ, με υπογραφή Τσακαλώτου:  Τρείς Έλληνες, δύο ξένοι.

    Κάπου εδώ έλεγα να κλείσω για σήμερα και να αφήσω τη συνέχεια για αύριο. Επειδή, όμως, θέλω να σας ιντριγκάρω λίγο περισσότερο, επιτρέψτε μου να προσθέσω κάτι ακόμη: Είπαμε πρωτύτερα ότι η ΕΕΣΥΠ λειτουργεί σε καθεστώς πλήρους ανεξαρτησίας, χωρίς η κυβέρνηση να έχει οποιαδήποτε δυνατότητα παρέμβασης. Άραγε, αυτό σημαίνει ότι το Διοικητικό Συμβούλιο θα μπορεί να αποφασίζει ό,τι θέλει δίχως διόλου επιπτώσεις για εκείνο, ακόμη κι αν οι αποφάσεις του έχουν επιβλαβείς επιπτώσεις για την Ελλάδα ;;;;

    Η απάντηση λοιπόν είναι πολύ απλή: ΝΑΙ !!! όντως έτσι συμβαίνει (!!!)

    Σύμφωνα με το άρθρο 192 του Ν.4389/2016, βάσει του οποίου ιδρύθηκε η ΕΕΣΥΠ:

    Εφόσον οι αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου λαμβάνονται σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του παρόντος νόμου, του Εσωτερικού Κανονισμού και της ισχύουσας νομοθεσίας, λογίζεται ότι είναι σύμφωνες με το σκοπό της Εταιρείας, όπως αυτός προβλέπεται στο άρθρο 185. 

    Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου δεν υπέχουν αστική ευθύνη έναντι τρίτων για πράξεις ή παραλείψεις κατά την άσκηση των καθηκόντων τους παρά μόνο για δόλο ή βαρεία αμέλεια. αλλά και:

    Οι εμπειρογνώμονες, τα μέλη Συμβουλίων Εμπειρογνωμόνων ή και τα μέλη άλλων γνωμοδοτικών οργάνων της Εταιρείας ως και των άμεσων θυγατρικών της, ΔΕΝ υπέχουν αστική ή ποινική ευθύνη ούτε για τις γνωμοδοτήσεις τους, εφόσον οι τελευταίες έχουν συνταχθεί σύμφωνα με τις προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες, ή τα οριζόμενα στους εσωτερικούς κανονισμούς και τα καταστατικά τους. 

    Παρά την προκλητική ασυλία, πέρυσι τον Αύγουστο, η ΕΕΣΥΠ αποφάσισε να ασφαλίσει επιπλέον και όλα τα στελέχη της από κάθε δυνατή ευθύνη, με ασφαλιστήριο συμβόλαιο κόστους 200.000 ευρώ ετησίως, το οποίο έχει όριο ευθύνης τα 50 εκατομμύρια και καλύπτει τα μέλη του Εποπτικού και τού Διοικητικού Συμβουλίου, αλλά και όλους τους εργαζόμενους, εφ' όσον ενεργούν στο πλαίσιο των καθηκόντων τους στην εταιρεία.  Διότι: "Καλή φυσικά η ασυλία, αλλά όμως ΔΕΝ βλάφτει να φυλάμε λίγο παραπάνω καί τα νώτα μας...(!!!)"

    Σας κούρασα όμως καί θά σταματήσω εδώ. Σήμερα είδαμε τι πράγμα είναι η ΕΕΣΥΠ καί πώς διοικείται. Σας διαβεβαιώνω ότι θα συνεχίσουμε με ακόμη πιο ζουμερά πράγματα(!!!).

*Μηχανικός ΕΜ.Πολυτεχνείου, επιπλέον: Οικονομικές σπουδές

1) Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Επιχειρήσεων Βιομηχανικής Υπεργολαβίας

2) Ιδρυτικό μέλος της Κίνησης "Δημιουργικοί Πολίτες"

3) Μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου "ΝΕΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ"