*Αμφικτύων
Ζούμε στην πιο όμορφη χώρα
και δεν τόχουμε καταλάβει
ακόμα
την βιάζουμε και την
κακολογούμε
την ξεπουλάμε στους ξένους και
την περιφρονούμε
είμαστε άφρονες , απάτριδες και
αυτοκτονούμε.
Mόνον εδώ ο ήλιος λάμπει
εδώ αναπτερώνεται η ψυχή και
αγαλλιάζει
εδώ τα πουλιά κελαηδούν
γλυκά
σαν η αυγή χαράζει
εδώ το αγιόκλημα και το γιασεμί
ευωδιάζει
Σε τούτον τον τόπο τον ιερό
απολαμβάνεις κάθε
που ο καιρός αλλάζει
οι βουνοκορφές λογχίζουν το θεό
και τότε κατεβαίνει ο Δίας από
τον ουρανό με την αιγίδα
να φέρει βροχή , χιόνια ,
χαλάζι και καταιγίδα
να γονιμοποιήσει το λόγγο και
τον αγρό
να φάει ο άνθρωπος , το πρόβατο
και η γίδα
Εδώ βλέπεις βουνά
με όμορφες ραχούλες
εδώ ζούνε ακόμη άνθρωποι
με αγαθές ψυχούλες
εδώ ελεύθερα τα
πουλιά πετάνε
χωρίς ελέγχους στους καθαρούς
ουρανούς γυρνοβολάνε
Εδώ γεννήθηκε το πνεύμα της
Ελευθερίας
εδώ βλάστησε η πρώτη
δημοκρατική πολιτεία
εδώ οι σοφοί αμφισβήτησαν τους
θεούς μας
εδώ εμείς γνωρίσαμε τους
εαυτούς μας
Πανάκριβα πλήρωσε το τίμημα ο
Έλληνας για να μάθει
και πιο ακριβά το γένος των
ανθρώπων να διδάξει
όμως όλοι αυτοί αντί
ευγνωμοσύνης
γενοκτονίες μας
χαρίζουν και οδύνη
Εδώ που θάλλει η ελαία
γίναμε φαιδρά πορτοκαλέα
τέλος στα παιδιά του
κολεγίου
της γνωστής παρέας
εδώ κουμάντο δεν θα κάνει
πια φυλή εβραία
καιρός να πούμε το μεγάλο
ΟΧΙ και στην
Ευρωπαία εταίρα
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών
