Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντιστράτηγος
ε.α.Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.
Η Επιβίωση
της Ελληνικής Φυλής ανά τους αιώνες παρά
τα τεράστια προβλήματα αφανισμού που αντιμετώπισε, οφείλεται στα φυλετικά
χαρίσματα και γνωρίσματα θετικά και αρνητικά τα οποία διατηρήθηκαν επί
χιλιετίες και μέχρι σήμερα.
Η Ελληνική Ιστορία, ανάγλυφα μας παρουσιάζει, την
θετική ή την αρνητική επίδραση στην εξέλιξή του Ελληνικού Κράτους και
γενικότερα της Ελληνικής φυλής.
Τα φυλετικά μας γνωρίσματα, είναι:
ΠΡΩΤΟΝ: Η Εθνική μας Γλώσσα,
την οποία διατήρησαν οι Έλληνες μέχρι σήμερα με την φυσική της εξέλιξη, παρά
τις αναρίθμητες επιδρομές βαρβάρων και αιώνων σκλαβιάς.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Η λατρεία των
Ελλήνων για την ιδέα της Ελευθερίας
την οποία βέβαια, πότισαν με ποταμούς αίματος. Στην Συνελθούσα στο Άστρος της Κυνουρίας Β΄ Εθνοσυνέλευση του Μαρτίου του 1923 ψηφίστηκε μία διάταξη, η οποία
αποτελεί αιώνιο τίτλο τιμής, για
την μόλις αναγεννώμενη Ελλάδα. Το ψήφισμα έλεγε: «Εις την Ελληνικήν Επικράτειαν, ούτε πωλείται, ούτε
αγοράζεται άνθρωπος αργυρώνητος (αγορασμένος
άνθρωπος, δηλ. δούλος)
παντός γένους και πάσης θρησκείας, άμα πατήσει το Ελληνικόν έδαφος είναι ελεύθερος
και από τον δεσπότη αυτού ανεξάρτητος.
ΤΡΙΤΟΝ: Η Αδάμαστος ψυχή
των Ελλήνων: Η οποία δείχνει μια ακατάβλητο και άνευ προηγουμένου
στην Ιστορία ανάταση, στις ώρες των μεγάλων κινδύνων της πατρίδος.
ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Το κληρονομικό
δυστυχώς ελάττωμα των Ελλήνων την «ΔΙΧΟΝΟΙΑ». Πρέπει κάποτε να προβληματισθούμε σοβαρά,
ν’ ανατρέξουμε στην παλιά και πρόσφατη ιστορία μας για να δούμε με καθαρό μυαλό
τα δεινά που έφερε στην πατρίδα μας, το ελάττωμα από των Ελλήνων και σύσσωμοι
να προσπαθήσουμε να το αποβάλλουμε.
Το
μεγάλο αυτό Ελάττωμα των Ελλήνων, θα το περιγράψει με μελανά χρώματα το 400 π.χ. ο ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ
λέγοντας: «το των Ελλήνων γένος
Ελεύθερον τε διατελεί και Βέλτιστα Πολιτευόμενον, δύναται άρχειν πάντων μιάς
τυγχάνων πολιτείας».
Την άνοιξη του 1825
θα πει ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στον Παπαφλέσσα στο Ναύπλιο: «Δεν θέλουμε να εννοήσουμε ότι τίποτε δεν
εκάμαμεν, νικήσαντες τους Τούρκους, αν δεν νικήσουμε και σύντομα τα πάθη μας. Η
Διχόνοια να ο μεγάλος εχθρός μας, αυτός θα μας φάει».
«Δολερή» την χαρακτηρίζει, ο εθνικός μας ποιητής στον εθνικό μας
ύμνο. Την παρουσιάζει να κρατάει ένα σκήπτρο στο χέρι, το σύμβολο τη εξουσίας
και χαμογελαστά να το υπόσχεται σ’ όλους.
Είναι οι ίδιοι λόγοι του ΟΘΩΝΟΣ ΒΙΣΜΑΡΚ (1815-1898)
του μεγαλυτέρου πολιτικού της Πρωσίας και ιδρυτού της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, ο οποίος είπε: «Εάν ο Ελληνικός λαός, ο φοβερός αυτός
λαός, μέσα στις τόσες αρετές του είχε και την Ομόνοια, θα είμεθα όλοι υποτελείς
του».
Να γιατί αν θέλουμε στον τόπο μας προκοπή,
πρέπει πάντοτε να θυμόμαστε τα λόγια τον λαοφιλόσοφου Μακρυγιάννη: «τα
πολλά ΕΓΩ δεν κατορθώσαμε να τα κάνουμε ΕΜΕΙΣ».
Συμπερασματικά θα πει κάποιος, αυτά που
συνέβησαν πρόσφατα στην Αθήνα και στις διάφορες πόλεις της Ελλάδος και όχι μόνο
και μάλιστα από την καταστροφική μανία των νέων, είναι χαρακτηριστικό φυλετικό
γνώρισμα των Ελλήνων; Όχι! Κατηγορηματικά
θα πω ΟΧΙ! διότι δεν είναι δυνατόν οι
Έλληνες από την μια, ιστορικά εξακριβωμένο, ν’ αγαπούν την πατρίδα, την Ελευθερία και την Δημοκρατία και να
θυσιάζονται γι’ αυτήν και από την άλλη, να την καταστρέφουν και να καταλύουν
την Δημοκρατία.
Γι’ αυτήν την εικόνα έχουμε ακεραία την
ευθύνη εμείς οι μεγάλοι σ’ όποιο μετερίζι εξουσίας ή κοινωνικής ευθύνης
βρισκόμαστε. Διότι ο σκεπτόμενος Έλληνας για ακόμη μια φορά συνειδητοποίησε
ότι, στους δρόμους δεν κατέβηκε το προλεταριάτο (οι πτωχοί), αλλά μια θυσιασμένη
γενεά, οι σημερινοί έφηβοι Έλληνες. Μία γενιά στην οποία η Ελληνική κοινωνία
προσέφερε μεν, αφειδώς υλικά αγαθά, αλλά στέρησε και απαξίωσε, στην θεωρία και
στην πράξη, τα στοιχειώδη ηθικά, πατριωτικά, συναισθηματικά, θρησκευτικά και
γενικά ηθικών αρχών και αξιών, διανοητικά μέσα ώστε Ο θυμός να μην εκδηλώνεται
με τυφλή καταστροφική μανία, αλλά, με αγώνες ευγενούς άμιλλας, με το καλό
παράδειγμα και με γόνιμες κριτικές για το καλύτερο.
Ο Ελληνικός λαός σήμερα περισσότερο από
κάθε άλλη εποχή πρέπει να παραμείνει σταθερά προσηλωμένος στις αρχές και αξίες
της φυλής μας για να έχει μέλλον. Υπερήφανος για τους προγόνους του και
υπερήφανος για τον εαυτό του.
Πρέπει! όσο ποτέ άλλοτε, σήμερα που η χώρα
μας υπέστη τα τελευταία χρόνια μια ταπείνωση διεθνώς και κινδυνεύει από τους
δανειστές της, να απολέσει ακόμη και την Εθνική
Κυριαρχία της, να θέσουμε επιτέλους ως φάρο, το μεγάλο αξίωμα των
προγόνων μας «Όταν η Ελλάς είναι
πολιτικά ενωμένη και τον βραχίονα του Έλληνος του οπλίζει η ψυχική θέληση,
αυτός γίνεται ακατάβλητος».
«Μπορεί η Ουσιαστική Ελευθερία να καταλυθεί, αλλά να ζει το ιδεώδες
της, όταν όμως καταλύεται το ιδεώδες αυτής, τότε η Ελευθερία είναι χειρότερη
από την δουλεία». (ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΠΟΛΥΒΙΟΣ)
