Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Τι
λείπει και όλο ψάχνω
Πως
μπορώ να τα δαμάσω
Τα
ασυνταίριαστα τα πάθη
Χωρίς
πόνο και καημό.
Τι
γυρεύει η ψυχή μου
Ώρες-
ώρες συλλογιέμαι
Να
σκοτώσω πια τον χρόνο
Προτού
στο τέλος νικηθώ.
Πρέπει
νάχω συντροφιά μου
τα
κρυμμένα όνειρα μου
Τον
χρόνο που σταμάτησα
το
πάθος που σ΄ αγάπησα
Τι
λείπει και όλο ψάχνω
στον
μυστικό ορίζοντα να βρω
από
το ανεκπλήρωτο πάσχω
μια
αυγή στη θάλασσα θωρώ.
Στα
άπιαστα θα καταλήξω
Ο
στεναγμός αρχίζει να κυλά
Τα
μάτια μου δεν θα κλείσω
Θάρθει
πούλι που θάχει φτερά.
