Το έστειλε ο Γιώργος Επιτήδειος
Δικαστήριο στο Σιρνάκ διέταξε τη σύλληψη
του Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί, ενός
ακτιβιστή για την ειρήνη και αντιρρησία συνείδησης, για «προσβολή» του Ρετζέπ
Ταγίπ Ερντογάν και για διάδοση τρομοκρατικής προπαγάνδας υπέρ του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK).
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Cumhuriyet
daily», ο Γιαϊλαλί προφυλακίστηκε σε
φυλακές στο Σιρνάκ μετά από σχετική απόφαση του Ποινικού Δικαστηρίου Ειρήνης,
την Κυριακή, μεταδίδει το turkishminute.com.
Στο παρελθόν, ο Γιαϊλαλί είχε προσελκύσει τα φώτα της δημοσιότητας για την
οργάνωση ειρηνικών διαμαρτυριών, μετά τη «σφαγή
του Ρομπόσκι», όταν τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη βομβάρδισαν μία
ομάδα 40 Κούρδων άοπλων χωρικών, σκοτώνοντας 34 απ' αυτούς, στις 28 Δεκεμβρίου του 2011. Οι 19 απ' αυτούς ήταν παιδιά κάτω από 18
χρόνων, ενώ ο μικρότερος μόλις 12 ετών.
Σύμφωνα με τις αρχικές αναφορές, οι χωρικοί
κατηγορήθηκαν ότι ήταν τρομοκράτες που ταξίδευαν κατά μήκος των
ιρακινο-τουρκικών συνόρων. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η έρευνα διαρκεί έξι
χρόνια τώρα, δεν παρουσιάστηκε δημοσίως κανένα εύρημα για τις λεπτομέρειες της
αιματηρής επίθεσης στο Ρομπόσκι.
Η υποχρεωτική θητεία, το ΡΚΚ και η αλλαγή του ονόματος
Ο Γιάννης
Βασίλης Γιαϊλαλί γεννήθηκε το 1974 στην
Μπάφρα της Σαμψούντας, όπως είχε αναφέρει ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξη που
είχε παραχωρήσει στο Corporate Watch. Μεγάλωσε σε τουρκικό εθνικιστικό
περιβάλλον, ενώ το 1994 υπηρέτησε στον τουρκικό στρατό, όπου, όπως
ανέφερε, υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας εγκλημάτων των Τούρκων εναντίον των Κούρδων.
Λίγους μήνες μετά την υποχρεωτική στράτευσή του και έχοντας τραυματιστεί
πιάστηκε αιχμάλωτος από το PKK.
Ωστόσο η συμπεριφορά των ανταρτών απέναντι του ανέτρεψε τα μέχρι τότε πιστεύω του. Όπως είχε περιγράψει σε συνέντευξή του, στο pontos-news.gr, κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του ο πατέρας του πήγε στο γενικό επιτελείο στην Άγκυρα, όπου του είπαν πως είναι Έλληνας και ότι Αρμένιοι και Έλληνες βοηθάνε το PKK, οπότε να μην ψάχνει για τον γιο του.
Ωστόσο η συμπεριφορά των ανταρτών απέναντι του ανέτρεψε τα μέχρι τότε πιστεύω του. Όπως είχε περιγράψει σε συνέντευξή του, στο pontos-news.gr, κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του ο πατέρας του πήγε στο γενικό επιτελείο στην Άγκυρα, όπου του είπαν πως είναι Έλληνας και ότι Αρμένιοι και Έλληνες βοηθάνε το PKK, οπότε να μην ψάχνει για τον γιο του.
«Είμαι θύμα του πολέμου που συνεχίζεται [στο Κουρδιστάν]. Το 1994, ενώ υπηρετούσα σε μια μονάδα κομάντο
του τουρκικού στρατού στο Σίρνακ, σε μια μάχη τραυματίστηκα και έπεσα
αιχμάλωτος στα χέρια του ΡΚΚ. Ενημέρωσα την οικογένειά μου ότι είμαι αιχμάλωτος
και οι δικοί μου πήγαν στο στρατολογικό γραφείο [της Παύρας του Πόντου]. Εκεί οι αρμόδιοι τους είπαν “δεν υπάρχει
τέτοιος στρατιώτης καταγεγραμμένος στις τάξεις του τουρκικού στρατού”. Όταν άρχισε η οικογένειά
μου να αναζητεί λύση για την επιστροφή μου στο σπίτι, κι όταν άρχισα να δηλώνω
αντίθετος με τον πόλεμο, οι Δυνάμεις Ασφαλείας τους προειδοποίησαν λέγοντας: “Έχουμε ερευνήσει
την οικογένειά σας και ξέρουμε ότι είστε Έλληνες. Αν συνεχίσετε να αναζητείτε
τρόπους για την επιστροφή του γιου σας, θα έχετε προβλήματα”. Αν πέθαινα, θα παρέμενα
Τούρκος. Όταν όμως η οικογένειά μου αναζητούσε τρόπους επιστροφής μου και
άρχισε να ενοχλεί το κράτος, τότε ανακάλυψαν ότι είμαι “Έλληνας”», είχε δηλώσει ο Γιαϊλαλί.
Το PKK τον άφησε ελεύθερο τον Δεκέμβριο του 1996, μετά από δυο χρόνια και τρεις μήνες. Έκτοτε, ο Γιαϊλαλί παρενοχλείται συχνά από το τουρκικό κράτος, ενώ ο ίδιος έχει «αφιερωθεί» στον αγώνα κατά της υποχρεωτικής στράτευσης. Στο παρελθόν έχει κατηγορηθεί για «αποξένωση των ανθρώπων από τις στρατιωτικές υπηρεσίες» και είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση για άρθρα που είχε γράψει και στα οποία ενθάρρυνε υπέρ του δικαιώματος αντίρρησης συνείδησης.
Το PKK τον άφησε ελεύθερο τον Δεκέμβριο του 1996, μετά από δυο χρόνια και τρεις μήνες. Έκτοτε, ο Γιαϊλαλί παρενοχλείται συχνά από το τουρκικό κράτος, ενώ ο ίδιος έχει «αφιερωθεί» στον αγώνα κατά της υποχρεωτικής στράτευσης. Στο παρελθόν έχει κατηγορηθεί για «αποξένωση των ανθρώπων από τις στρατιωτικές υπηρεσίες» και είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση για άρθρα που είχε γράψει και στα οποία ενθάρρυνε υπέρ του δικαιώματος αντίρρησης συνείδησης.