ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟΝ



Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντιστράτηγος ε.α. Επίτιμος Διοικητής Σ. Σ. Ε.
     Δυστυχώς και πάλιν εντός ολίγου, απ’ ότι πληροφορούμεθα, θα έχουμε νέα αντιπαράθεση, μεταξύ Κυβέρνησης και Εκκλησίας.
    -Από ότι κυοφορείται εντός των προσεχών εβδομάδων στις προτάσεις της παρούσης Κυβέρνησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος, προτείνονται σε γενικές γραμμές μεταξύ άλλων,  η κατάργηση του αυτοκέφαλου της Εκκλησίας, ο θρησκευτικός  ρόλος αυτής και προβλέπει επίσης την διαγραφή του Ιησού Χριστού από το Σύνταγμα. Επίσης καθιερώνεται στις προτάσεις, υποχρεωτικός ο πολιτικός όρκος στις ορκωμοσίες των αιρετών του πολιτεύματος, δικαστών και λοιπών λειτουργών του Κράτους.
   Δηλαδή η Κυβέρνηση αυτή, προτείνει! η Ελληνική πολιτεία να είναι θρησκευτικά ουδέτερη και να διαγραφεί από το Ελληνικό Σύνταγμα το Άρθρο 3, που ορίζει: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, που γνωρίζει κεφαλή της, Τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με την Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και με κάθε άλλη ομόδοξη Εκκλησία του Χριστού…».
  - Αυτές οι νέες επιθέσεις στα βάθρα της ορθοδοξίας, δεν είναι βέβαια μόνο επιδιώξεις της σημερινής Κυβέρνησης, αλλά και άλλων προοδευτικών Κυβερνήσεων του παρελθόντος, επηρεασμένες από την αριστερή μηδενιστική διανόηση, είχαν απωλέσει και εκείνες, τις αρχές και τις αξίες, επάνω στις οποίες οργανώθηκαν, ως εθνικό και πατριωτικό πολιτικό κόμμα..
            -Ενθυμείται ο Ελληνικός λαός την προσπάθεια και το πείσμα ελαχίστων αυτοαποκαλουμένων προοδευτικών κύκλων του πρόσφατου παρελθόντος, για την εξάλειψη του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, προς εξυπηρέτηση δήθεν κάποιων μειονοτήτων. Με την πρωτάκουστη δημοκρατική δήλωση του ανεκδιήγητου τότε Υπουργού (26-6-2000) ότι: «και 9 εκατομμύρια υπογραφές να φέρουν, θα υποστηρίξουμε τον ένα που δεν υπέγραψε».
           - Πρόσφατα ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είπε μία μεγάλη αλήθεια και έχουν σημασία τα λόγια αυτού του ιεράρχη, διότι είναι χαμηλών τόνων:    «Έχουμε και πρέπει να έχουμε Ελληνοχριστιανική παιδεία. Όχι διότι το επιβάλλει το Σύνταγμα των Ελλήνων, αλλά διότι αυτή είναι η βούληση του Ελληνικού Λαού στην συντριπτική πλειοψηφία του».
            -Γνωρίζουμε από την Ιστορία μας, πόσο άρρηκτα είναι συνδεδεμένα, ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία. Επίσης γνωρίζουμε πολύ καλά, πόσο συνέβαλε η εκκλησία μας, στην αναγέννηση του Ελληνικού έθνους και στην διατήρηση της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας των Ελλήνων. Όσοι δεν γνωρίζουν καλόν θα είναι να διαβάσουν ιστορία, όχι  μόνο τα εξώφυλλα.
            -Όταν ο Απόστολος Παύλος ήρθε στην Ελλάδα και δίδαξε στο ανήσυχο πνεύμα των Ελλήνων τον Χριστιανισμό εξέφρασε, αυτό που από μόνοι τους επιθυμούσαν οι Έλληνες, να οριστικοποιήσουν τον θάνατο των παλαιών θεών και να εγκολπωθούν την ύπαρξη του ΕΝΟΣ, μοναδικού και αληθινού Θεού. Το Χριστιανικό στοιχείο αναμείχθηκε με το Ελληνικό, που βρισκόταν τους τελευταίους προχριστιανικούς αιώνες σε παρακμή και έψαχνε για μία νέα ταυτότητα.
            Ο Καρπός της ζωογόνου αυτής ένωσης εδημιούργησε έναν πολιτισμό που συνεχίζεται μέχρι σήμερα και καλείται Ελληνοχριστιανικός Πολιτισμός. Ενώθηκε λοιπόν η αρχαιοελληνική σοφία του αρίστου και τελείου με την χριστιανική του εναρέτου και της αγάπης. Ο Ε. Παπανούτσος ο παρεξηγημένος αυτός παιδαγωγός και φιλόσοφος ομιλών στην Βουλή των Ελλήνων, ολίγον προ του θανάτου του, διακήρυξε ότι, η ορθοδοξία και ο Ελληνισμός είναι μαζί ζυμωμένα. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι όσοι Έλληνες δεν είναι Χριστιανοί δεν είναι Έλληνες αντιθέτως μπορεί και ετερόδοξος Έλλην να είναι καλύτερος από έναν ορθόδοξο.                                    
    --Ο Τέως Υπουργός των  ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, ο σύγχρονος Μέτερνιχ της Ευρώπης, ομιλών το 1994 στην Ουάσιγκτον, μεταξύ άλλων είπε (Σεπτ. 1994): «Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες: Εννοώ δηλαδή να του πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να του εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα να αναπτυχθεί, να διακριθεί και να επικρατήσει στα Βαλκάνια και την ανατολική Μεσόγειο»!...Άρα! γινόμαστε άθελά μας όργανα των Ανθελλήνων της παγκοσμιοποίησης.
   --Αφού λοιπόν από τα ανωτέρω στοιχειώδη παραδείγματα εύκολα εξάγεται το συμπέρασμα ότι η ταύτισις του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, αποτελεί θετικό και ωφέλιμο στοιχείο και κεντρικό άξονα πολιτιστικής, κοινωνικής και εθνικής κυρίως συνοχής, εγείρεται το ερώτημα: Πώς πρέπει να ενεργήσουμε; Να κατεδαφίσουμε, να αποσυνδεθούμε και να διαλύσουμε αυτόν τον εθνικό δεσμό, που αποδεικνύει την εθνική μας ταυτότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πολιτισμού μας; Ή αντιθέτως να ενισχύσουμε να τονώσουμε και να ενθαρρύνουμε τον υπάρχοντα αυτόν δεσμόν μεταξύ Ορθοδοξίας και Ελληνισμού;
    --Σήμερα! Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι Πολιτικές μας ηγεσίες πρέπει προσέξουν διότι! Μέσα στις δύσκολες ώρες που περνάμε καθημερινά, το άτομο αναπτύσσεται λανθασμένα και γίνεται ένα ξεπερασμένο γρανάζι του απρόσωπου συστήματος που κανείς δεν ελέγχει. Ένας ολοκληρωμένος αντιανθρωπισμός που συνθέτει και αντικειμενικοποιεί τον άνθρωπο, βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι υπάρχοντες υγιείς τύποι που υπηρετούν το καλό των πολλών, θεωρούνται ξεπερασμένοι ή συνθλίβονται από τους παθολογικούς που υπηρετούν τα συμφέροντα των ολίγων.
            --Πρέπει λοιπόν ο Έλληνας να επανέλθει και να παραμείνει στις ρίζες του εάν θέλει να έχει μέλλον, στη γεμάτη αγάπη και πίστη θρησκεία του που επεξετάθηκε όχι γιατί  καταπιέζει, αλλά το αντίθετο, γιατί στην ανθρώπινη ελευθερία, αντέτεινε πάντοτε τη θεία, την απόλυτη Ελευθερία.
            --Το θλιβερό για την σημερινή Κυβέρνηση  είναι, ότι! ενώ αδυνατεί να επιλύσει τα άμεσα και επιβιώσεως προβλήματα της χώρας μας, μετά παρρησίας προβαίνει σε παρόμοιες πράξεις κατά αυτής της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
           --Εάν αυτά που κυκλοφορούν, είναι στις προθέσεις της σημερινής Κυβέρνησης, τότε! Κατά την γνώμη μου η Κυβέρνηση αυτή, είναι πλέον επικίνδυνη για το μέλλων του Ελληνικού Έθνους.
            «Ποτέ δεν σταθεροποιήθηκε μία Δημοκρατία όταν εναντιώθηκε στους πόθους του λαού. Η προσήλωση στην λατρεία της Θεότητος της Δημοκρατίας είναι η εγγύηση του μεγαλείου των Δημοκρατών. Η περιφρόνηση όμως της Θρησκείας είναι η αιτία και η πιο θετική της καταστροφή, διότι δεν υπάρχει ο φόβος του υπερτάτου όντος» (ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ ΝΙΚΟΛΟ)