Τα έχω δεί «από
πρώτο χέρι» τόσα χρόνια στα γήπεδα. Ισχύει για όλα τα ομαδικά ( κυρίως) σπόρ. Όπου
«Μέσι», βάλτε «Μάτζικ Τζόνσον», «Κράβαρικ», ή όποιον άλλο θεωρείτε καλύτερο.
Ο γιος
σου δεν είναι ο Μέσι. Δεν είναι, γιατί εάν ήταν ο Μέσι, θα ήταν τώρα
στην Μπαρτσελόνα και δεν είναι. Είναι στην ομάδα του σχολείου του ή της
γειτονιάς του.
Προπονείται με τον Πέπε, τον Μπόρχα ή τον Μάρκος (τυχαία ονόματα προπονητών) κι όχι με τον Λουίς Ενρίκε. Αλλά ακόμη κι έτσι, παρά το γεγονός ότι είσαι απογοητευμένος γιατί ο μικρός σου παικταράς δεν θα γίνει ποτέ παίκτης της εθνικής, πιστεύεις ότι είναι ο Μέσι.
Την ώρα που στην Ισπανία τα περιστατικά βίας και συμπλοκών σε ματς μικρότερων ηλικιακών κατηγοριών με εμπλοκή και γονέων διαδέχονται το ένα το άλλο, ο 16χρονος γκολκίπερ των Γιάνος, Χουάν Χουνκέρα, κάνει τη διαφορά στέλνοντας γράμμα σε όλους τους πατεράδες. Σε αυτό το γράμμα ο Χουνκέρα ξεκαθαρίζει ότι τα παιδιά πρέπει να "απογαλακτιστούν" από τη "μεγάλη ιδέα" των γονέων τους, ότι θα γίνουν, δηλαδή, "νέοι Μέσι".
Μεταξύ άλλων, τονίζεται ότι τα παιδιά αφομοιώνουν ασυναίσθητα τις συμπεριφορές των γονιών τους, καθώς αυτοί είναι τα πρότυπά τους. Τι θα κάνουν τα παιδιά όταν βλέπουν τον πατέρα τους να επιτίθεται στο διαιτητή; Δεν θα κάνουν το ίδιο όταν μεγαλώσουν;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ 16ΧΡΟΝΟΥ:
"Ο γιος σου δεν είναι ο Μέσι. Δεν είναι, γιατί εάν ήταν ο Μέσι, θα ήταν τώρα στην Μπαρτσελόνα και δεν είναι. Είναι στην ομάδα του σχολείου του ή της γειτονιάς του. Προπονείται με τον Πέπε, τον Μπόρχα ή τον Μάρκος (τυχαία ονόματα προπονητών) κι όχι με τον Λουίς Ενρίκε. Αλλά ακόμη κι έτσι, παρά το γεγονός ότι είσαι απογοητευμένος γιατί ο μικρός σου παικταράς δεν θα γίνει ποτέ παίκτης της εθνικής, πιστεύεις ότι είναι ο Μέσι.
Και υπάρχει κάτι χειρότερο. Τον κάνεις να νομίζει ότι είναι. Πηγαίνεις και παρακολουθείς κάθε προπόνησή του, του δείχνεις τι πρέπει να κάνει, πώς πρέπει να κινηθεί, με ποιον τρόπο πρέπει να κλωτσήσει την μπάλα.
Φωνάζεις δυνατά από την εξέδρα, την ώρα που ο "μικρός Μέσι" παίζει ένα άναρχο παιχνίδι. Καθώς ο Πέπε, ο Μπόρχα και ο Μάρκος δεν ξέρουν να τον διδάξουν. Καθώς οι προπονητές του δεν ξέρουν ότι τον "Μέσι σου" θα τον καλέσει η Μπαρτσελόνα κάποια μέρα.
Θα σου πω κάτι. Ίσως αυτοί οι προπονητές, με τους οποίους εσύ θυμώνεις γιατί ο γιος σου δεν παίζει ανάλογα με την ποιότητά του, να έχουν μάθει στον γιο σου κάτι που εσύ ποτέ δεν θα του το μάθεις, γιατί δεν το έχεις. Εσύ δεν έχεις αξίες. Εσύ δεν ξέρεις ότι αυτή η μιάμιση ώρα που ο γιος απολαμβάνει το καλύτερο άθλημα του κόσμου, είναι η καλύτερη στιγμή του στην ημέρα.
Δ εν ξέρεις ότι κυνηγώντας την μπάλα σε όλη τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, δεν έχει καταφέρει να παίξει στη Ρεάλ, αλλά κατάφερε να μάθει να κερδίζει, να χάνει, να εκτιμά και να ξεπερνά. Δεν έχεις σταματήσει να σκέφτεσαι ότι ακόμη κι αν ο γιος σου δεν θα φθάσει στον τελικό του Champions League, θα σηκώσει έναν συμπαίκτη του εάν πέσει ή θα δώσει το χέρι στον διαιτητή στο τέλος κάθε ματς. Δεν ξέρεις τι είναι το ποδόσφαιρο.
Εσύ είσαι το πρότυπο για το μικρό σου αστέρι. Εσύ είσαι κάποιος που θα χαμογελάσει όταν δει αυτό το πλασματάκι να τρέχει με κατεύθυνση προς εσένα για να σου αφιερώσει ένα γκολ. Αλλά τώρα σκέψου, εάν έχεις αυτήν την ικανότητα, τι αισθάνεται ο γιος σου όταν σε βλέπει να τρέχεις στο γήπεδο σαν ζώο για να προσπαθήσεις να πιάσεις τον διαιτητή, ο οποίος κάνει τη δουλειά του. Φαντάσου τα μάτια ενός 12χρονου να βλέπει το πρότυπό του, αυτόν που του έχει μάθει τα πάντα, να του μαθαίνει μια συμπλοκή με τον πατέρα της αντίπαλης ομάδας.
Το χειρότερο δεν είναι τι κάνει ή δεν κάνει ένας "πατέρας" σαν κι εσένα, το χειρότερο είναι ότι ο γιος σου θα μεγαλώσει μαθαίνοντας ότι μπορεί να βρίσει το διαιτητή, τον συμπαίκτη του ή έναν αντίπαλο, ότι μπορεί να χτυπήσει οποιονδήποτε από την άλλη ομάδα, ή να μην έχει σεβασμό προς τον προπονητή.
Και θα φθάσει (ο γιος σου) στις μεγαλύτερες ηλικιακές κατηγορίες διαπράττοντας τις ίδιες βαρβαρότητες, που διέπραξες εσύ εκείνη την ημέρα. Δεν επινοώ τίποτα, είναι κάτι που άνθρωποι σαν κι εσένα βλέπουν κάθε εβδομάδα, σε κάθε κοινότητα της χώρας. Και πολλοί θα εκπλαγούν βλέποντας αυτή τη συμπεριφορά, αλλά εσύ θα του την έχεις επιβάλλει πιστεύοντας ότι ο γιος σου θα γίνει πρωταθλητής κόσμου.
Με ανθρώπους σαν κι εσένα θα γίνει γεμάτη αυτή η πόλη, αυτή η χώρα και αυτό το άθλημα. Κι όλοι εσάς πρέπει να ντρέπεστε που τα παιδιά σας θα έρχονται και θα σας λένε, μπαμπά με τιμώρησαν για εσένα. Το έχω δει στα videos, στα 16 μου χρόνια έχω δει στα γήπεδα, περισσότερα από όσα μπορείς να φανταστείς και σου ζητώ να μάθεις στο γιο σου να απολαμβάνει το άθλημα και καταλάβει επιτέλους ότι το ποδόσφαιρο δεν θα κάνει το γιο σου ποδοσφαιριστή, αλλά άνθρωπο που είναι κάτι πιο σημαντικό".
Προπονείται με τον Πέπε, τον Μπόρχα ή τον Μάρκος (τυχαία ονόματα προπονητών) κι όχι με τον Λουίς Ενρίκε. Αλλά ακόμη κι έτσι, παρά το γεγονός ότι είσαι απογοητευμένος γιατί ο μικρός σου παικταράς δεν θα γίνει ποτέ παίκτης της εθνικής, πιστεύεις ότι είναι ο Μέσι.
Την ώρα που στην Ισπανία τα περιστατικά βίας και συμπλοκών σε ματς μικρότερων ηλικιακών κατηγοριών με εμπλοκή και γονέων διαδέχονται το ένα το άλλο, ο 16χρονος γκολκίπερ των Γιάνος, Χουάν Χουνκέρα, κάνει τη διαφορά στέλνοντας γράμμα σε όλους τους πατεράδες. Σε αυτό το γράμμα ο Χουνκέρα ξεκαθαρίζει ότι τα παιδιά πρέπει να "απογαλακτιστούν" από τη "μεγάλη ιδέα" των γονέων τους, ότι θα γίνουν, δηλαδή, "νέοι Μέσι".
Μεταξύ άλλων, τονίζεται ότι τα παιδιά αφομοιώνουν ασυναίσθητα τις συμπεριφορές των γονιών τους, καθώς αυτοί είναι τα πρότυπά τους. Τι θα κάνουν τα παιδιά όταν βλέπουν τον πατέρα τους να επιτίθεται στο διαιτητή; Δεν θα κάνουν το ίδιο όταν μεγαλώσουν;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ 16ΧΡΟΝΟΥ:
"Ο γιος σου δεν είναι ο Μέσι. Δεν είναι, γιατί εάν ήταν ο Μέσι, θα ήταν τώρα στην Μπαρτσελόνα και δεν είναι. Είναι στην ομάδα του σχολείου του ή της γειτονιάς του. Προπονείται με τον Πέπε, τον Μπόρχα ή τον Μάρκος (τυχαία ονόματα προπονητών) κι όχι με τον Λουίς Ενρίκε. Αλλά ακόμη κι έτσι, παρά το γεγονός ότι είσαι απογοητευμένος γιατί ο μικρός σου παικταράς δεν θα γίνει ποτέ παίκτης της εθνικής, πιστεύεις ότι είναι ο Μέσι.
Και υπάρχει κάτι χειρότερο. Τον κάνεις να νομίζει ότι είναι. Πηγαίνεις και παρακολουθείς κάθε προπόνησή του, του δείχνεις τι πρέπει να κάνει, πώς πρέπει να κινηθεί, με ποιον τρόπο πρέπει να κλωτσήσει την μπάλα.
Φωνάζεις δυνατά από την εξέδρα, την ώρα που ο "μικρός Μέσι" παίζει ένα άναρχο παιχνίδι. Καθώς ο Πέπε, ο Μπόρχα και ο Μάρκος δεν ξέρουν να τον διδάξουν. Καθώς οι προπονητές του δεν ξέρουν ότι τον "Μέσι σου" θα τον καλέσει η Μπαρτσελόνα κάποια μέρα.
Θα σου πω κάτι. Ίσως αυτοί οι προπονητές, με τους οποίους εσύ θυμώνεις γιατί ο γιος σου δεν παίζει ανάλογα με την ποιότητά του, να έχουν μάθει στον γιο σου κάτι που εσύ ποτέ δεν θα του το μάθεις, γιατί δεν το έχεις. Εσύ δεν έχεις αξίες. Εσύ δεν ξέρεις ότι αυτή η μιάμιση ώρα που ο γιος απολαμβάνει το καλύτερο άθλημα του κόσμου, είναι η καλύτερη στιγμή του στην ημέρα.
Δ εν ξέρεις ότι κυνηγώντας την μπάλα σε όλη τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, δεν έχει καταφέρει να παίξει στη Ρεάλ, αλλά κατάφερε να μάθει να κερδίζει, να χάνει, να εκτιμά και να ξεπερνά. Δεν έχεις σταματήσει να σκέφτεσαι ότι ακόμη κι αν ο γιος σου δεν θα φθάσει στον τελικό του Champions League, θα σηκώσει έναν συμπαίκτη του εάν πέσει ή θα δώσει το χέρι στον διαιτητή στο τέλος κάθε ματς. Δεν ξέρεις τι είναι το ποδόσφαιρο.
Εσύ είσαι το πρότυπο για το μικρό σου αστέρι. Εσύ είσαι κάποιος που θα χαμογελάσει όταν δει αυτό το πλασματάκι να τρέχει με κατεύθυνση προς εσένα για να σου αφιερώσει ένα γκολ. Αλλά τώρα σκέψου, εάν έχεις αυτήν την ικανότητα, τι αισθάνεται ο γιος σου όταν σε βλέπει να τρέχεις στο γήπεδο σαν ζώο για να προσπαθήσεις να πιάσεις τον διαιτητή, ο οποίος κάνει τη δουλειά του. Φαντάσου τα μάτια ενός 12χρονου να βλέπει το πρότυπό του, αυτόν που του έχει μάθει τα πάντα, να του μαθαίνει μια συμπλοκή με τον πατέρα της αντίπαλης ομάδας.
Το χειρότερο δεν είναι τι κάνει ή δεν κάνει ένας "πατέρας" σαν κι εσένα, το χειρότερο είναι ότι ο γιος σου θα μεγαλώσει μαθαίνοντας ότι μπορεί να βρίσει το διαιτητή, τον συμπαίκτη του ή έναν αντίπαλο, ότι μπορεί να χτυπήσει οποιονδήποτε από την άλλη ομάδα, ή να μην έχει σεβασμό προς τον προπονητή.
Και θα φθάσει (ο γιος σου) στις μεγαλύτερες ηλικιακές κατηγορίες διαπράττοντας τις ίδιες βαρβαρότητες, που διέπραξες εσύ εκείνη την ημέρα. Δεν επινοώ τίποτα, είναι κάτι που άνθρωποι σαν κι εσένα βλέπουν κάθε εβδομάδα, σε κάθε κοινότητα της χώρας. Και πολλοί θα εκπλαγούν βλέποντας αυτή τη συμπεριφορά, αλλά εσύ θα του την έχεις επιβάλλει πιστεύοντας ότι ο γιος σου θα γίνει πρωταθλητής κόσμου.
Με ανθρώπους σαν κι εσένα θα γίνει γεμάτη αυτή η πόλη, αυτή η χώρα και αυτό το άθλημα. Κι όλοι εσάς πρέπει να ντρέπεστε που τα παιδιά σας θα έρχονται και θα σας λένε, μπαμπά με τιμώρησαν για εσένα. Το έχω δει στα videos, στα 16 μου χρόνια έχω δει στα γήπεδα, περισσότερα από όσα μπορείς να φανταστείς και σου ζητώ να μάθεις στο γιο σου να απολαμβάνει το άθλημα και καταλάβει επιτέλους ότι το ποδόσφαιρο δεν θα κάνει το γιο σου ποδοσφαιριστή, αλλά άνθρωπο που είναι κάτι πιο σημαντικό".
