Πόσο δίκιο
έχεις, φίλε μου…
Γράφει ο Κωνσταντίνος
ΒουλγαράκηςΥποναύαρχος ε.α ΠΝ
Το 1976,
επαρχιωτάκι από τις ψαράδικες γειτονιές της Κάτω Σούδας,
ξεκίνησα για 1η φορά, να περάσω το «μεγάλο κανάλι» και νάρθω στην Αθήνα, να
δώσω εξετάσεις για την είσοδο μου στη ΣΝΔ
(Σχολή Ναυτικών Δοκίμων). Μέρες
βαθιά χαραγμένες μέσα στην ψυχή και στο μυαλό μου, που θυμάμαι με κάθε
λεπτομέρεια.
Απ' αυτά που δεν θα ξεχάσω, είναι η
δοκιμασία του «τεστ Ψυχολογίας».
Κάποια στιγμή λοιπόν, μας έδωσαν από ένα φυλλάδιο με πολλές (καμιά 200ρια)
απλές ερωτήσεις και μας είπαν … «έχετε
5 λεπτά καιρό να τις απαντήσετε».
Εγώ, δεν είχα πάει σε φροντιστήρια για να
προετοιμαστώ, ούτε και είχα κανένα να με «δασκαλέψει», τι θα βρω και τι θα
αντιμετωπίσω στις εξετάσεις μου. Οι ψαράδες δάσκαλοι, μου
μάθαιναν μόνο πως να δένω κόμπους, πως να στέκομαι όρθιος στο
κατάστρωμα και … από ποια μεριά να ξερνώ, όταν με πιάνει η θάλασσα.
Έτσι είδα το φυλλάδιο και πελάγωσα. Ήτανε
μεν εύκολες οι περισσότερες, υπήρχαν όμως –σκόπιμα- και ορισμένες δύσκολες ερωτήσεις,
αλλά όλες μαζί ήταν πολλές, πάρα πολλές και ήταν πρακτικά αδύνατο να προλάβω να
απαντήσω σε όλες. Αγχώθηκα, πιέστηκα και … (ευτυχώς) ξεκόλλησα
και άρχισα να γράφω μετά μανίας, στην αρχή ακολουθώντας «τακτική διαγωνίσματος» και αναπροσαρμόζοντας
γρήγορα, μετέπεσα σε … «τακτική»
ενστίκτου και αυθορμητισμού. Έτσι, απήντησα στον μεγαλύτερο αριθμό ερωτήσεων …
και πέρασα επιτυχώς.
Αργότερα, ως Εκπαιδευτής,
ως Υποδιοικητής και ως Διοικητής των Σχολών του Ναυτικού, κατάλαβα και «υποκλίθηκα», στην τεράστια αξία και στη
βαρύτητα αυτού του τεστ, αυτής της ουσιαστικής δοκιμασίας. Δηλαδή κατάλαβα ότι .... σημασία έχει ΝΑ ΑΠΑΝΤΑΣ, να δείχνεις θάρρος και προσωπικότητα και όχι να στέκεσαι …
παγωμένος, βουβός, άπραγος, απρόσωπος και χαμένος …. μπροστά στο «πρόβλημα».
Δεν κουράστηκα ποτέ να λέω συνεχώς στους
μαθητές και στους νεότερους μου, ότι:
- Στη ζωή μας, … «άλλοτε προέχει η ακρίβεια και άλλοτε η ταχύτητα», για να
πάρουμε την απόφαση μας και αυτό που μας διαφοροποιεί, είναι …. ΑΝ κατανοούμε, σε ποια
περίσταση είμαστε κάθε φορά.
- Η ζωή μας, είναι σαν
ένα «ψαρεμένο» μπερδεμένο παραγάδι, με 100δες μέτρα μισίνα (πετονιάς) και μυτερά αγκίστρια, γεμάτο με σκουπίδια,
φύκια, λέπια, ψαροκέφαλα και χαλίκια, όλα μαζί ανακατωμένα μέσα σ’ ένα ρηχό
πανέρι. Μπορείς λοιπόν να το δεις, να απελπιστείς και να του δώσεις μια να το
πετάξεις, έτσι όπως είναι …. και να το χάσεις. Μπορείς όμως να αποφασίσεις, να
κάτσεις και να αρχίσεις να το νετάρεις (ξεμπερδεύεις), θα παιδευτείς στην αρχή, αλλά θα πάρεις το
κολάι, θα συνηθίσεις και την ψαρίλα του και αμέσως μετά θα καταλάβεις ότι,
όποιο αγκίστρι σου είναι άχρηστο το πετάς και όποιο παράμολο είναι φθαρμένο, το
κόβεις και το αντικαθιστάς, ….. γιατί αν θα το αφήσεις, στην επόμενη ψαριά, θα
χάσεις και το παράμολο και το αγκίστρι του και ... το ψάρι που θάχει πάνω του.
- Τέλος, η μεγαλύτερη
δύναμη του ανθρώπου, είναι να είναι πάντα ο εαυτός του, να
μην κρύβεται και να μην προσποιείται (κάτι, που δεν είναι και δεν το
μπορεί). Να
είναι δηλαδή, άμεσος και … αυθόρμητος στη σχέση και στη συνεργασία του.
Έκτοτε, έτσι για νάμαι πάντα σε φόρμα,
συχνά υποβάλλω τον εαυτό μου, σε τέτοια τεστ. Η διαδικασία είναι απλή, παίρνω
μια λέξη, ένα χαρακτηρισμό, ένα ερέθισμα από το περιβάλλον μου, από την
καθημερινότητα μου και «απαιτώ» από τον εαυτό μου, μια γρήγορη … ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ
απάντηση, την οποία στη συνέχεια εξετάζω αν ήταν σωστή ή λάθος.
Έτσι, κρατώ πάντα το νου μου έτοιμο …. ως «Ναυτικός Δόκιμος» και έτσι ελέγχω, αν έχει
αλλοιωθεί ο χαρακτήρας μου …. από τότε !!
Τα αποτελέσματα του τελευταίου μου τεστ,
ήταν τα ακόλουθα :
- Φοβάται, ο ανίκανος !
- Σκοντάφτει, ο
απρόσεχτος !
- Απορρίπτεται, ο
αδιάβαστος !
- Εξοργίζεται, ο
συναισθηματικός !
- Επιτυγχάνει, ο
προετοιμασμένος !
- Αμύνεται, ο
συντηρητικός !
- Επιτίθεται, ο
επιπόλαιος !
- Νικά, ο ευέλικτος !
- Κερδίζει, ο πονηρός !
- Χάνει, ο ανόητος !
- Διαχειρίζεται, ο
έξυπνος !
- Αγχώνεται, ο
φιλόδοξος
- Φιλονικεί, ο
πολύξερος !
- Πιστεύει, ο απελπισμένος
!
- Μαντρώνεται, ο
φανατικός !
- Εκμεταλλεύεται, ο
αγαθός
- Υπακούει, ο ανασφαλής
!
- Πειθαρχεί, ο
ενσυνείδητος !
- Ονειρεύεται, ο φτωχός
!
- Πεινάει, ο τεμπέλης !
- Χάνεται, ο
αταξίδευτος !
Ευπειθώς
αναφέρω ..... αναμνήσεις μιας ζωής
!!
