Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α. Επίτιμος
Διοικητής της Σ.Σ.Ε.
Κατά καιρούς βλέπουν το φως της
δημοσιότητος σε ημερήσια έντυπα μεγάλης ή μικρής κυκλοφορίας, διάφορα κείμενα
γραμμένα από Έλληνες, τα οποία καταφέρονται κατά της πατρίδος, της θρησκείας,
της πολιτικής διαφορετικότητας των άλλων και πολλές φορές κατά των αρχών και
αξιών, με τις οποίες μέχρι σήμερα γαλουχήθηκε το ελληνικό έθνος και επιβίωσε.
Και! Μάλιστα ακόμη και σήμερα που η χώρα μας, βρίσκεται σε τόση δύσκολη θέση,
που περισσότερο από κάθε άλλη φορά, απαιτείται ομοψυχία και άμεση συνεργασία,
όλων των πολιτικών και πνευματικών δυνάμεων της χώρας μας, το σαράκι της φυλής
μας η διχόνοια, με μπροστάρηδες τα πολιτικά κόμματα συνεχίζεται.
– Κάθε κόμμα που ανέρχεται στην εξουσία
προσπαθεί περισσότερο να πάρει μέτρα και να εφαρμόσει, ακόμη και
αντισυνταγματικούς Νόμους για το πώς θα παραμείνει στην εξουσία, παρά για την
επίλυση τόσο σοβαρών θεμάτων που ταλανίζουν την πατρίδα μας εδώ και δεκαετίες.
Βλέπουμε ακόμη και σήμερα, αντί η Κυβέρνηση με την βοήθεια όλων ν’ ασχοληθεί με
τα σοβαρά θέματα (Μεταναστευτικό, εγκληματικότης, πατριωτική παιδεία, οικονομία,
ανάπτυξη, θέσεις εργασίας με ανάπτυξη όχι από τον Κρατικό κορβανά),
ασχολείται με διχαστικά θέματα, όπως:
Με κάθε θυσία προσπαθεί να περιορίσει την πολυφωνία
στην ραδιοτηλεόραση. Η αιτιολογία της πάταξης της διαπλοκής και της
εξοικονόμησης ζεστού χρήματος για το δημόσιο, απεδείχθη εκ των πραγμάτων άνευ
αντικρίσματος. Γεννάται έτσι το ερώτημα ˙ Γιατί
όχι! 10 Τ/Σταθμοί, με 25.000.000 για κάθε άδεια για χρονικό διάστημα 5-10 ετών:
απλά χωρίς πρόκληση και με μαθηματική ακρίβεια επίτευξη του στόχου. Άρα η Κυβέρνηση σ’ άλλα στοχεύει.
Επίθεση στην ορθοδοξία με ανιστόρητες
αιτιολογίες που βγάζουν μάτι. Και! μόνο η απάντηση του ιστορικού στελέχους της
Αριστεράς και Ήρωος κ. Μανώλη Γλέζου,
προς τον περίεργης
συμπεριφοράς σημερινό Υπουργό Παιδείας φθάνει για να μην κατηγορήσει
ξανά την Εκκλησία μας, ότι έλλειψε ποτέ από τον αγώνα του Ελληνικού Λαού για
ελευθερία. Κατηγόρησε την ορθοδοξία, που είναι η επίσημη βάσει του Συντάγματος των Ελλήνων
θρησκεία, που οι αγωνιστές του 1821 αγωνίστηκαν για την ελευθερία και την πίστη
του Ελληνικού Λαού και που το 90% των Ελλήνων είναι ορθόδοξοι χριστιανοί.
Επίθεση με βαρβαρότητα στα αρχαία Ελληνικά, που αποβλέπει στην
πνευματική αυτοκτονία της χώρας μας. Είναι αλήθεια περίεργο, σχεδόν ανεξήγητο,
το γεγονός των τελευταίων ετών, της χρόνιας νόθευσης της γλώσσας μας. Και!
σχεδόν την έξωση της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας από τα Ελληνικά σχολεία, που
αποτέλεσε και αποτελεί την απαρχή της εξελικτικής πορείας της ανθρωπότητος.
Όταν! μάλιστα βλέπουμε το συγκινητικό ενδιαφέρον ξένων πνευματικών Κέντρων, για
την αρχαία ελληνική Γλώσσα. Και! πολλές άλλες παρόμοιες δραστηριότητες, που
ενισχύουν τις αντιπαραθέσεις των κομμάτων και τελικά απομακρύνουν τους
υπεύθυνους για την επίλυση των σοβαρότατων και λίαν επικινδύνων προβλημάτων που
αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας.
– Είναι πλέον γεγονός, μετά την
μεταπολίτευση, ο σοφός Ελληνικός λαός πίστεψε στα πλάνα λόγια των πολιτικών και
ανέβασε στην εξουσία Κυβερνήσεις απ’ όλες τις πολιτικές παρατάξεις. Αποτέλεσμα!
άλλες λίγο, άλλες πολύ οι Κυβερνήσεις αυτές έφεραν την χώρα μας σ’ αυτήν την
κατάντια, δηλ. να διοικείται πλέον η Πατρίδα μας από το Δ.Ν.Τ. και τον Τούρκο Σουλτάνο. Άρα! το πρόβλημα της χώρας
μας είναι «ηλίου φαεινότερον» ότι δεν είναι θέμα Κυβερνητικό, δηλ. όποια
κυβέρνηση ν’ ανέβει στην εξουσία δεν μπορεί να κάνει τίποτε. Το πρόβλημα της Χώρας μας είναι η πολιτική νοοτροπία
των πολιτικών και κατ’ επέκταση των πολιτικών Κομμάτων.
– Εάν δεν υπάρχει σύμπνοια και συνεργασία
των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, με ρόλο το κάθε κόμμα από το όποιο μετερίζι
και αν βρίσκεται να προσπαθεί για το καλό της πατρίδος και του Ελληνικού λαού,
τότε η χώρα μας θα συνεχίζει το δρόμο της καταστροφής. Και! εάν κάποτε αλλάξουν
τα πράγματα και έρθουν κάποιοι πολιτικοί σκεπτόμενοι και αναστείλουν το
κατήφορο αυτό, πολύ φοβούμαι στην πατρίδα μας δεν θα υπάρχουν ελληνικά χέρια
για να τους χειροκροτήσουν.
– Επειδή! λένε η Ιστορία διδάσκει, θα
αναφερθώ για άλλη μια φορά, στα εγκληματικά Ιστορικά λάθη του παρελθόντος των
εκάστοτε πολιτικών εξουσιών της Χώρας μας, με την ελπίδα, μήπως κάποτε
βλέποντας τα λάθη, παραδειγματισθούν και αλλάξουν την πολιτική νοοτροπία και διασώσουν,
ό,τι θα έχει μείνει από τον περιούσιο Ελληνικό λαό και από αυτή την
ζαφειρόπετρα στης γης το δακτυλίδι, που είναι η Ελλάς:
Το 1821 για την διχόνοια δεν μιλάει, δεν
διδάσκει, δεν κραυγάζει απλά, αλλά! αναθεματίζει, μαστιγώνει, εξορκίζει και την
χαρακτηρίζει κατάρα κωδικοποιημένη στα χρωμοσώματα και στα γονίδιά μας.
Άνοιξη του 1825 στο
Ναύπλιο, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός λέει
στον Παπαφλέσσα: «Δεν θέλουμε να εννοήσουμε ότι, τίποτε δεν εκάναμε νικήσαντες
τους Τούρκους, αν δεν νικήσουμε και σύντομα τα πάθη μας. Η Διχόνοια! Να ο μεγάλος εχθρός μας, αυτή θα
μας φάει…».
«Δολερή», την χαρακτηρίζει ο Εθνικός μας ποιητής, στον Εθνικό μας Ύμνο. Την
παρουσιάζει να κρατάει ένα σκήπτρο, το σύμβολο της εξουσίας και χαμογελαστά να
το υπόσχεται σ’ όλους.
Κατά
το Ηρωικό έπος του 1940 και τότε υπήρχε
μερίδα πολιτικών, οι οποίοι δεν συμφωνούσαν, αρχικά, με τον υπέρ πίστεως και
πατρίδος αγώνα σχεδόν όλων των Ελλήνων και εχαρακτήριζαν τον πόλεμο αυτό «Ιμπεριαλιστικό».
Στη Μέση Ανατολή. Μετά τον επικό Αγώνα στην
Ελλάδα πολλοί Έλληνες άφησαν οικογένεια, εργασία κ.λπ. και έφυγαν στη Μέση
Ανατολή, για να συνεχίσουν μέσα στα πλαίσια των Συμμάχων, τον αγώνα των κατά
του φασισμού. Όμως! κι εκεί μπήκε μέσα μας το
σαράκι της διχόνοιας, ο διχασμός και η παντελής έλλειψη ομοψυχίας και αντί να
βλέπουμε τον εχθρό, βγάλαμε τα μάτια μας μεταξύ μας, σε σημείο που μας
ξευτέλισαν οι Σύμμαχοί μας. Ευτυχώς κάποιοι ψύχραιμοι και γενναίοι
κατόρθωσαν να πείσουν τους συμμάχους, να μας δώσουν μια ευκαιρία για να δείξουν
οι Έλληνες τα τόσα πολλά άλλα προσόντα των. Όπως! και έγινε, με τους εν
συνεχεία ηρωισμούς των Ελλήνων, απεκαταστάθη το γόητρο του Έλληνα Μαχητή. Αλλά!
το κακό έγινε.
Ήλθε η Κατοχή, Εθνική Αντίσταση με
διαφορετικές πολιτικές παρατάξεις, ελληνικών ανταρτικών ομάδων, που πολλές
φορές περισσότερο ενδιαφέροντο να διαλύσουν τα με διαφορετικά πιστεύω Ελληνικά
αντάρτικα τμήματα, παρά τον Εχθρό-Κατακτητή.
Απελευθέρωση, όλα τα κράτη της Ευρώπης έπιασαν δουλειά για την
αποκατάσταση των καταστροφών του Β! Π.Π.,
εμείς και πάλι αντί όλοι μαζί ν’ ασχοληθούμε
με την αναστήλωση της πατρίδος μας, επιδοθήκαμε σ’ ένα αδελφοκτόνο πόλεμο.
Καταστροφή και ερήμωση της πατρίδος μας, πολύ χειρότερη και από τον Β! Π.Π. και προπαντός κινδύνεψε η Ελλάς ακόμη
και να ακρωτηριασθεί.
Σήμερα διάγουμε την μεγαλύτερη περίοδο της
Δημοκρατίας στην νεωτέρα Ελλάδα. Πάλι το σαράκι του διχασμού μόνιμα
εγκατεστημένο μέσα μας. Για να επιτευχθούν σήμερα στόχοι πρέπει να υπάρχει
πολιτική ειρήνη, συνεργασία και ομόνοια.
Κι όμως οι
πολιτικές παρατάξεις σε τίποτε δεν συμφωνούν, δεν υπάρχει τέτοια
περίπτωση, άρα δεν υπάρχει Ελπίδα. Δυστυχώς! πολλά στελέχη της σημερινής
Κυβέρνησης, κατά την γνώμη μου, εκτός των ανωτέρω, εμφορούνται από σοβιετικές ιδεοληψίες, καταδικασμένες από την Ιστορία,
σε θέματα θρησκείας, λειτουργίας της Δημοκρατίας, πατριωτισμού, έθνους,
λειτουργίας του Κράτους κ.λπ., εν αντιθέσει με το μεγαλύτερο μέρος
του Ελληνικού Λαού γαλουχημένου με αρχές, αξίες και πιστεύω τελείως
διαφορετικά. Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, διότι κοινωνίες με ριζικά
αποδυναμωμένη και φθαρμένη εθνική συνείδηση, δεν έχουν πεδίο Στρατηγικής
Λογικής και θέτουν αναμφίβολα σε κίνδυνο την ιστορική των ύπαρξη.
Λέει ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ:
«Τα πολλά Εγώ δεν κατόρθωσαν να γίνουν εμείς.»
