Ένας σκύλος είχε
την κακιά συνήθεια, κρυφά να δαγκάνει κόσμο. Το αφεντικό του, του κρέμασε ένα
ηχηρό κουδούνι στο λαιμό, για να τον ακούνε και να φυλάγονται απο αυτόν.
Ο
σκύλος το πήρε για τιμητικό, και στην αγορά επιδεικτικά καμάρωνε με το κουδούνι
του.
Τότε μιά γριά σκύλα του λέει:
«Βρε σύ, το καμαρώνεις κιόλας; Αυτό δέν είναι για
καμάρι. Γιατί, δέν το φοράς σάν παράσημο για κάποια αρετή, το φοράς για να
φυλάγεται ο κόσμος απο την κακία σου».
Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
Κύων κωδωνοφορῶν
Λάθρᾳ κύων ἔδακνε. Τούτῳ δὲ ὁ δεσπότης
κώδωνα ἐκρέμασεν, ὥστε πρόδηλον εἶναι τοῖς πᾶσι.
Οὗτος δὲ τὸν κώδωνα σείων ἐν τῇ ἀγορᾷ ἠλαζονεύετο.
Γραῦς δὲ κύων εἶπεν αὐτῷ·
«Τί φαντάζῃ; οὐ δι᾿ ἀρετὴν τοῦτον φορεῖς,
ἀλλὰ δι᾿ ἔλεγχον τῆς κεκρυμμένης σου κακίας.»
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Ὅτι οἱ τῶν ἀλαζόνων
κενόδοξοι τρόποι πρόδηλοί εἰσι δηλοῦντες τὴν ἀφανῆ κακίαν..