Έρχονται στιγμές, που νομίζω πως οι
διακοπές δεν τέλειωσαν, όμως όταν βλέπω γύρω μου, προσγειώνομαι στην πραγματικότητα….
Απλώς, αναλογίζομαι κάποιες ευχάριστες στιγμές στη Φώκαια, όπως φερ’ ειπείν, την
προσπάθειά μου να ξαναπαίξω μπιλιάρδο ( γαλλικό,
φυσικά…) μετά από 50 περίπου χρόνια! Η τελευταία φορά, ήταν μέσα Σεπτεμβρίου 1969, στο «ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ»…
Αυτό που με ευχαρίστησε, ήταν το ότι δεν το ξέχασα! Στην αρχή, μαντάρα! Ούτε
μπίλια δεν έβρισκα… Συν τω χρόνω όμως, «βρήκα τις στεκιές» μου, και το ευχαριστήθηκα! Όχι βέβαια όπως τότε…..
------------------------------------------
Απόλυτα λογικό ήταν το ότι οι «φίλοι» μας οι Γερμανοί
δεν ενημέρωναν τους νέους πολίτες τους για τα εγκλήματα που έκαναν παγκοσμίως κατά
τον Β’ ΠΠ. Ιδιαίτερα, τα εγκλήματα
κατά αμάχων στην Ελλάδα. Μόλις πήραν όπλο και εξουσία, έδειξαν τι πραγματικά
είναι. Και μη λέμε τώρα, πως έφταιγε ο Χίτλερ και ο Ναζισμός. Αυτά ήταν το «φυτίλι»!
Όσα έγιναν, ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΑ ΕΚΑΝΑΝ!
Και ας μην παριστάνουν τώρα τις «οσίες Μαρίες». Το έγκλημα είναι στο dna τους….
------------------------------------------
Μου φαίνεται, πως τον κορονοϊό τον έχουμε
γράψει στα παλιά μας τα παπούτσια! Με γρήγορο ρυθμό, επανερχόμαστε μόνοι μας σε
αυτό που λέμε «κανονικότητα»,
πάρτυ, συγκεντρώσεις, στριμωξίδι και άλλα παρόμοια. Μέχρι που μια ωραία πρωϊα,
θα βγεί ο Τσιόδρας στο «γυαλί» και θα μας «προσγειώσει ανώμαλα» στην πραγματικότητα.
------------------------------------------
Όποιος φίλος θέλει να παίρνει καθημερινά σε
ε-μαιηλ το «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ», δεν έχει παρά να μου στείλει το ε-μαιηλ
του. Όποιος πάλι, από όσους παίρνουν το καθημερινό ε-μαιηλ, δεν το επιθυμεί,
μπορεί να μου το πεί με ε-μαιηλ, χωρίς καμμία παρεξήγηση. Με το facebοok,κτλ δεν ασχολούμαι!
