Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Περιμένω
την στιγμή που θα φανερωθεί
Η
σιωπή θα ξυπνήσει, τις σβησμένες ματιές θα φωτίσει
Στόχοι
μακρινοί, μηνύματα θα αφήσει.
ΕΝΑ
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ
Ποθεί
η φτωχή μου καρδιά να ανταμώσει
Την
θλίψη η αυγούλα που θάρθει να διώξει
Την
ελπίδα όμως ποτέ δεν θα προδώσει.
Ο
ΠΑΛΙΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ
Πέρασε
χωρίς καμία προσδοκία
Σκέψεις,
πόνοι φανεροί στην καρδιά
Φωνές,
διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις, κοροϊδία
Δεν
ανταμώσαμε την περιβόητη χαρά.
Ο
ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
Αινίγματα,
ερωτήματα, άμοιρη καρδιά
Το
πέρασμα, τα αδιέξοδα, έτοιμα τα σκηνικά
Ήχοι
ακούγονται κουφοί που με τρομάζουν
Κάποιοι
πάλι απελπισμένοι θα φωνάζουν.
Άλλοι
αισιοδοξούν στην ζωντανή ελπίδα
Φως
εμφανίζεται από μιας σκιάς λωρίδα
Πυκνά
σκοτάδια, η φωτεινή τους αισιοδοξία
Θα
ανταλλάξω με ότι θες την ματαιοδοξία.
