Ανδρέας Μελεζιαδης
Δεν ξέρω τι λένε, πως ο Τσίπρας ήταν «καταληψίας» και «πρόεδρος δεκαπενταμελούς» στο Γυμνάσιο, τα μαθήματα όμως, τα
παρακολουθούσε κανονικά. Σε κάποια μάλιστα ήταν, όπως φαίνεται, και καλός
μαθητής.
Ένα από αυτά τα μαθήματα, θα πρέπει να ήταν
και τα Αρχαία Ελληνικά. Και η
διδασκαλία δικαιώθηκε, αφού ενστερνίστηκε τις διδαχές τους. Πολύ απλό
παράδειγμα, το πρώτο μάθημα των Αρχαίων
Ελλήνικών, στην Α΄Γυμνασίου
: «Πιστεύω τῷ φίλῳ.»!
Αυτό το συγκεκριμένο μάθημα, δεν το ξέχασε.
Και το υλοποίησε! Όλοι του οι φίλοι από τα νεανικά χρόνια, με το που απέκτησε
«θέση εξουσίας», τακτοποιήθηκαν αμέσως! Αυτός είναι φίλος!
Και δίνει και μία διδαχή. Σε κάθε νεανική
παρέα φίλων , όλο καικάποιος θα «ανέβει» επαγγελματικά, οικονομικά, πολιτικά,
κοινωνικά. Έχει ΙΕΡΗ
ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να «τραβήξει» μαζί του και τους φίλους του! Είναι εκ των «ών ουκ άνευ» που λέγαμε….
Για το λόγο αυτό, σας παραθέτω και το
συγκεκριμένο μάθημα. Το μόνο που μένει, είναι να δούμε εάν πραγματοποιηθεί η κάθε του πρόταση…..
Πιστεύω τῷ φίλῳ.
Πιστὸν φίλον ἐν κινδύνοις γιγνώσκεις .
῾Ο φίλος τὸν φίλον ἐν πόνοις καὶ κινδύνοις οὐ λείπει.
῾Ο φίλος τὸν φίλον ἐν πόνοις καὶ κινδύνοις οὐ λείπει.
Τοῖς τῶν φίλων λόγοις ἀεὶ πιστεύομεν.
Εἰ κινδυνεύετε, ὦ φίλοι, τοὺς τῶν ἀνθρώπων τρόπους γιγνώσκετε· οἱ μὲν
γὰρ ἄπιστοι φίλοι οὐ μετέχουσι τοῦ κινδύνου, οἱ δὲ πιστοὶ συγκινδυνεύουσι τοῖς φίλοις.
γὰρ ἄπιστοι φίλοι οὐ μετέχουσι τοῦ κινδύνου, οἱ δὲ πιστοὶ συγκινδυνεύουσι τοῖς φίλοις.
Πιστοῖς φίλοις μᾶλλον ἢ χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ πιστεύομεν.
Οἱ ἀγαθοὶ ἄνθρωποι καὶ ἐν κινδύνοις ἀεὶ ἀγαθὸν ἔχουσι θυμόν · τῷ γὰρ θεῷ πιστεύουσιν.
῏Ω φίλε, ὁ θεὸς τοὺς ἀγαθοὺς ἀνθρώπους οὐ λείπει.
῏Ω φίλε, ὁ θεὸς τοὺς ἀγαθοὺς ἀνθρώπους οὐ λείπει.
Πολλοὶ ἄνθρωποι τῷ πλούτῳ μᾶλλον ἢ τῷ θεῷ πιστεύουσι.