Απίστευτο κι όμως αληθινό! Είναι η
συναρπαστική ιστορία ζωής, του πιο διακεκριμένου συμπολίτη μας, που αρχίζει από
τα πρώτα χρόνια της κατοχής, όπου ήταν τρόφιμος στο Παπάφειο Ορφανοτροφείο της Θεσσαλονίκης. Τελείωσε το
δημοτικό σχολείο έχοντας συμμαθήτρια τη Ζωζώ
Ζαμπουτζάκη και μετά στο Β’ Γυμνάσιο
στην οδό Ικτίνου, ήταν συμμαθητής με τον Κώστα
Βουτσά.
Για να επιβιώσει στα δύσκολα εκείνα χρόνια έκανε τον στιλβωτή υποδημάτων (λούστρος) και αργότερα τον διανομέα λουλουδιών στο «Λουλουδάδικο Μάρκος». Η πρώτη υπεύθυνη προσωπική δουλειά του, ήταν όταν προσλήφθηκε για την αφή και τη σβέση των κοινόχρηστων φώτων της πόλης, αλλά και ως επιστάτης «σποραδικής συντήρησης» στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Υπηρέτησε το στρατιωτικό του και μετά την απόλυσή του, διορίστηκε ως εκφωνητής στον ραδιοφωνικό σταθμό της ΥΕΝΕΔ (ΕΡΤ3) κατά τις βραδινές ώρες, ενώ παράλληλα το πρωϊ εργαζότανε στην εταιρία πετρελαίων «FINA». Στα νεότερα
χρόνια, εξελέγη πρώτος Δημοτικός
Σύμβουλος στον Δήμο Θεσσαλονίκης, ενώ παράλληλα συμμετείχε στα
αθλητικά δρώμενα της εποχής παίζοντας μπάσκετ στον ΗΡΑΚΛΗ Θεσσαλονίκης, όπου έφτασε να γίνει και ο προπονητής της
ομάδας, καθώς και του Μελιτέα Παπαφείου.
Λίγα χρόνια αργότερα, ίδρυσε την ΕΚΑΣΘ την Ένωση Καλαθοσφαιρικών Σωματείων Θεσσαλονίκης,
για να φτάσει να γίνει μέχρι και Αρχηγός των Εθνικών Ομάδων της Ελλάδος.Για να επιβιώσει στα δύσκολα εκείνα χρόνια έκανε τον στιλβωτή υποδημάτων (λούστρος) και αργότερα τον διανομέα λουλουδιών στο «Λουλουδάδικο Μάρκος». Η πρώτη υπεύθυνη προσωπική δουλειά του, ήταν όταν προσλήφθηκε για την αφή και τη σβέση των κοινόχρηστων φώτων της πόλης, αλλά και ως επιστάτης «σποραδικής συντήρησης» στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Υπηρέτησε το στρατιωτικό του και μετά την απόλυσή του, διορίστηκε ως εκφωνητής στον ραδιοφωνικό σταθμό της ΥΕΝΕΔ (ΕΡΤ3) κατά τις βραδινές ώρες, ενώ παράλληλα το πρωϊ εργαζότανε στην εταιρία πετρελαίων «FINA». Στα νεότερα
Είναι ο ίδιος άνθρωπος που έφερε στην Ελλάδα τον Νίκο Γκάλη για να αγωνιστεί στον ΑΡΗ αλλά και με την Εθνική μας, δοξάζοντας την Ελλάδα. Οι περισσότεροι κατάλαβαν, ότι μιλάμε για το «φαινόμενο» Άγις Κυνηγόπουλος που η ζωή του μοιάζει σαν παραμύθι, γιατί από λούστρος, έφτασε να γίνει μέχρι και πρόξενος! Είναι ίσως, ο πιο πολυβραβευμένος συμπολίτης μας, αφού πέρασε από πολλά αξιώματα. Του έχουν απονεμηθεί περισσότερα από 50 κύπελλα και τιμητικές διακρίσεις και τον τιμούν ακόμα… Προ ημερών τιμήθηκε για την προσφορά του από τον Σύνδεσμό Διαιτητών Καλαθοσφαίρας για τα 100 χρόνια μπάσκετ στην Ελλάδα, από τον Γ.Σ. ΗΡΑΚΛΗΣ και από το Ελληνικό Κέντρο Επικοινωνίας.
Διετέλεσε επί σειρά ετών πρόεδρος του Αλεξανδρείου Μελάθρου Θεσσαλονίκης και έγινε πρόξενος της Δημοκρατίας της Λετονίας για τη Μακεδονία και τη Θράκη, πρόεδρος του Ελληνο-Αμερικανικού Συνδέσμου στη Θεσσαλονίκη, του Συνδέσμου Φίλων Ευρωπαϊκής Ιδέας και πρόσφατα διορίστηκε πρόεδρος του Ρωσικού Κέντρου και του Ρωσικού Κρατικού Μουσείου της Αγίας Πετρούπολης για όλη την Ελλάδα.
Αξέχαστες είναι οι μεγάλες διοργανώσεις του Άγι Κυνηγόπουλου στο Συνεδριακό Κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης», τιμητικής βράβευσης του Νίκου Γκάλη, της Μαρινέλλας, του Ποντιακού Ελληνισμού, του Βασίλη Χατζηπαναγή, του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου, του Γιώργου Κούδα κ.α. Ο πρόεδρος Συγγραφέων της Μουσικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος Αλέκος Δαφνομίλης, του αφιέρωσε αυτούς τους στίχους:
“Aγησίλαε ευκλεή, δόξα των Ελλήνων, σου αξίζει μια
ωδή, από ένα θαυμαστή».
Ο Άγις Κυνηγόπουλος είναι ανάμεσά μας και όσοι τον γνωρίζουν, λένε ότι είναι ένα ζωντανό παράδειγμα, ήθους, πίστης και συνέπειας, που μας δείχνει το δρόμο της επιτυχίας και της δημιουργίας, αλλά και ακόμη, ότι τίποτε δεν είναι αδύνατον στη ζωή, αν πραγματικά το θέλουμε...
Ο Άγις Κυνηγόπουλος είναι ανάμεσά μας και όσοι τον γνωρίζουν, λένε ότι είναι ένα ζωντανό παράδειγμα, ήθους, πίστης και συνέπειας, που μας δείχνει το δρόμο της επιτυχίας και της δημιουργίας, αλλά και ακόμη, ότι τίποτε δεν είναι αδύνατον στη ζωή, αν πραγματικά το θέλουμε...