Παντελής Γιαννακόπουλος
Στον περικαλή ναό της Κοιμήσεως της
Θεοτόκου στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, ετελέσθη η εξόδιος ακολουθία του
μεταστάντος Υποστρατήγου της Διοικούσης μας Κωνσταντίνου Νικολαΐδη, τελευτήσαντος στην κλινική Αγίου Λουκά (Πανόραμα) Θεσσαλονίκης, γεννηθέντος στον Αλωρό
Αλμωπίας του Νομού Πέλλας.
Παρέστησαν οι συμμαθητές του μεταστάντος,
ανώτατοι απόστρατοι αξιωματικοί: Τσιτσιμπίκος Χαράλαμπος, Πολατίδης
Αλέξανδρος, Τσάχαλη Ιωάννης, Καρυτσιώτης
Ιωάννης, Δομουχτσίδης Γεώργιος.
Από τους συμμαθητές μας πλην εμού (και της
συζύγου μου)
παρέστησαν (ομοίως με τις συζύγους τους) οι: Γαληνός Αθανάσιος και Αλεξάνδρου Βασίλειος.
Νωρίτερα είχα ενημερώσει τον Τζίτζικα για τον θάνατο του διπλανού του. Εκείνος -αποφασιστιικά- ούτε
λεπτό δεν δίστασε να ταξιδέψει από την Κοζάνη στο Ωραιόκαστρο για να αποτίσει
την οφειλόμενη τιμή στον άλλοτε εκπαιδευτή του και αργότερα στενό φίλο του.
Στην Νεκρώσιμη Ακολουθία διέκρινα και
άλλους απόστρατους Αξιωματικούς του ναυτικού και της αεροπορίας, καθώς και τον
απόστρατο ανώτατο αξιωματικό των Σωμάτων
Ασφαλείας Ναλμπάντη
Σταύρο. Παρόντες και κάποιοι
ακόμη των οποίων τα ονόματα μου διαφεύγουν. Οίκοθεν νοείται ότι το Φρουραρχεία
είχε φροντίσει να ορίσει τις κατά νόμο και κανονισμό αντιπροσωπείες και να
παραγγείλει τους κατ' έθιμο στεφάνους, που μαζί με τον σύνοφρυ καιρό, τους
πενθούντες συγγενείς, τους στενούς φίλους, τους κατηφείς συμμαθητές του από τα γυμνασιακά του χρόνια,
τους (2-3 ίσως)
βλοσυρούς και περήφανους συμπολεμιστές του ήρωα στρατηγού, τους πολλούς απλούς
ανθρώπους που τρέφουν ιδιαίτερη αγάπη και σεβασμό στις Ένοπλες Δυνάμεις και τον
ευγενή πλην αυστηρό τελετάρχη προσέδιδαν στο θλιβερό γεγονός, την πρέπουσα
σοβαρότητα, αφού στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα επικυριαρχούσε ο πόνος, η θλίψη, η
φθοροποιός συνειδητοποίηση της μη διαχειρίσιμης απώλειας του αγαπημένου
προσώπου.
Τον επικήδειο (που σας
επισυνάπτω)
συνέταξε και εξεφώνισε η ημετέρα μετριότητα, κατά παράκληση του Αντιστρατήγου
ε. α. Τσιτσιμπίκου Χαραλάμπου.
Ο Πρόεδρος του "συνδέσμου '68" Γριβάκος Ευάγγελος δεν ηδυνήθη να παραστεί στην νεκρώσιμη
ακολουθία, παρά την σφοδρή εσωτερική ανάγκη τόσο του ίδιου όσον και της συζύγου
του, διότι την ίδια ακριβώς ώρα ο Σύλλογος Λακώνων
Θεσσαλονίκης τιμούσε σε προγραμματισμένη εκδήλωση, στην Πλατεία
Αριστοτέλους Θεσσαλονίκης, τον άρτι μεταστάντα σπουδαίο Έλληνα ευπατρίδη,
Μανιάτη Σαράντο Καργάκο, με κεντρικό ομιλητή τον ίδιο.
Π. Γ.
________________________________________________________
ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ
Θεσσαλονίκη, 21/2/2019
Φίλτατε Κωνσταντίνε,
Οι πασχαλιές δεν
θ΄ανθίσουν φέτος. Δεν πρόλαβες να τις αποχαιρετίσεις και ηττήθησαν από τον μαρασμό για την απώλειά σου. Στον
Πενταδάκτυλο, στην Κύπρο μας, οι μυρσίνες πληροφορήθηκαν νωρίτερα το θλιβερό
γεγονός και υπέστειλαν τα σύμβολα της λευτεριάς. Για λίγο ωστόσο, για πολύ
λίγο. Ίσαμε για να αποτίσουν φόρο τιμής στην εκλάμπουσα προσωπικότητά σου
αδελφέ. Και στην οικογένειά σου. Και στην ιδιαίτερη πατρίδα σου. Σε όλους
εκείνους τους ανθρώπους αλλά και τα μέρη που συνέβαλαν στην άνδρωση ενός
αξιωματικού "πρότυπο" όπως εσύ.
Με τα φτερά της
νοσταλγίας επιστρέφω χρόνια πίσω για να
αντικρύσω τους χώρους που
σφυρηλατούσαμε το εύκαρπο μέλλον μας, στην επαρχία της Αλμωπίας, σε διαλεκτική
πάντα συνάρτηση με το μέλλον της πατρίδας μας. Να το γυμνάσιο της Αριδαίας, η
φλάντρια, το πρώτο σου ποδήλατο, η Σ.Σ. Ευελπίδων αργότερα με τις φοβερές
επιδόσεις σου στα 100 μ. και η υπερηφάνεια των δικών σου, το Fiat σου -όταν συνυπηρετούσαμε στο 507 ΤΠ- τα
χωρατά με τον Παναγόπουλο τον Τάσο στο Πάϊκο. Ύστερα η Κύπρος, ο πόλεμος, η
γελιοποίηση των Τούρκων όταν αχρήστεψες μια ίλη αρμάτων τους, ο γάμος σου με
την εξαίρετη εκπαιδευτικό Βίκυ και μετά κάποια τέρμινα οι δύο (2) αξιαγάπητες
κορούλες σου. Λίγο πιο εκεί ο γαμπρός, οι εγγονούλες, οι φίλοι σου: Ο
Αλεξάνδρου, ο Γαληνός, ο Γιαννακόπουλος, ο Τσιτσιμπίκος, ο Τσάχαλης, ο
Πολατίδης, ο Καρυτσιώτης, ο Δομουχτσίδης......
Οι σκέψεις σου πάντα
διαυγείς, οι προτάσεις σου ουσιαστικές, οι ευχές σου ευφρόσυνες, οι προθέσεις
σου έντιμες. Έφυγες Έλληνα Μακεδόνα μέσα στην γκριζόχρωμη κατήφεια των
τελευταίων μηνών που προκαλούσε την καθαρή και ήρεμη συνείδησή σου. Απαλά σε
τύλιξε το σκοτάδι τις αλγεινές ώρες και
σε μετέφερε στους τόπους των ηρώων. Η συζήτηση όμως για την Μακεδονία μας, υπό
την διαιτησία των θροϊζόντων φύλλων, αναβλήθηκε δυστυχώς.
Προέχουν οι οιωνοί οι εκ
των μαχητών προερχόμενοι φίλε. Θυμάσαι; Τί μου απάντησες προχθές μειδιώντας με
νόημα: -Μήπως προέχουν αι ειδοί του Μαρτίου;
Αδελφέ Κωνσταντίνε,
συμφωνήσαμε ότι ανησυχούν οι γενναίοι νεκροί, οι μόνοι που αφουγκράζονται την
υφέρπουσα αρνητική εκδοχή, λίγο πριν εκδηλωθεί το επίμονο της πατρίδας κάλεσμα.
Όμως εσύ δεν θα 'πρεπε να νοιάζεσαι πια. Επιτέλεσες στο έπακρο το καθήκον σου.
Ησύχασε τώρα στα χέρια του Χριστού μας. Έπραξες πολλά και περινούστατα. Σου αξίζει
μια θέση ανάμεσα στους αθανάτους. Μην ανησυχείς για την μη -εισέτι- πλήρωση των
γραμμών μάχης. Δεν θα βραδύνει να ολοκληρωθεί.
Καλό ταξίδι σκαπανέα και
ανιχνευτή του θάρρους, της γενναιοφροσύνης και της αλκής και καλή αντάμωση!
Αντίο φίλε.
Παντελής Γιαννακόπουλος
