Δύο Αμερικανίδες ιστιοπλόοι και τα σκυλιά
τους διασώθηκαν από το Αμερικανικό Ναυτικό
ύστερα από πέντε μήνες, που έπλεαν με το
σκάφος τους ακυβέρνητο, στον Ειρηνικό.
Οι Jennifer
Appel και Tasha Fuiaba είχαν
ξεκινήσει με το μικρό σκάφος τους από τη Χαβάη,
με προορισμό την Ταϊτή, όταν η μηχανή
τους χάλασε εν μέσω κακοκαιρίας.
Δύο μήνες μετά την έναρξη του ταξιδιού τους
άρχισαν να εκπέμπουν σήμα κινδύνου
και μετά από 98 ολόκληρες ημέρες αποτυχημένων προσπαθειών να δώσουν σημεία
ζωής, εντοπίστηκαν τελικά από ένα ψαράδικο της
Ταϊβάν σχεδόν 900 μίλια νότια της Ιαπωνίας. Το καράβι ειδοποίησε την αμερικανική
ακτοφυλακή που έσπευσε να τις περισυλλέξει, βρίσκοντας
τις δύο γυναίκες περίπου 5.000 μίλια μακριά από τον προγραμματισμένο τελικό
προορισμό τους.
«Δύο μήνες μετά κι ενώ δεν είχαν φτάσει στην Ταϊτή,
άρχισαν να εκπέμπουν SOS»,
σύμφωνα με την ανακοίνωση του Αμερικανικού
Ναυτικού. Συνέχισαν να καλούν σε βοήθεια καθημερινά αλλά τα σήματά τους
δεν τα λάμβανε κανείς γιατί δεν βρίσκονταν αρκετά κοντά σε κανένα σκάφος ούτε
σε παραθαλάσσιους σταθμούς.
Στις 24 Οκτωβρίου, ένα
αλιευτικό από την Ταϊβάν εντόπισε το σκάφος στον ωκεανό και επικοινώνησε με τις
αμερικανικές Αρχές στη νήσο Γκουάμ.
«Μας έσωσαν τη ζωή. Όταν τους είδαμε… η απόλυτη
ανακούφιση»,
περιέγραψε η Appel, σύμφωνα με τον
Guardian.
Όπως εξήγησαν, όλα ξεκίνησαν όταν η
μηχανή του σκάφους τους χάλασε εν μέσω κακοκαιρίας. Παρά τις αντιξοότητες
θεώρησαν πως και πάλι ήταν σε θέση να φτάσουν στην Ταϊτή. Μετά από δύο μήνες περιπλάνησης, οι δύο γυναίκες άρχισαν
να εκπέμπουν σήμα κινδύνου.
Κάποιο βράδυ δέχθηκαν μάλιστα και επίθεση
από καρχαρίες, κι ένας από αυτούς επέστρεψε την επόμενη μέρα. «Ήταν πάρα πολύ τρομακτικοί,
αλλά σταθήκαμε τυχερές επειδή το σκαρί του πλοίου ήταν πολύ γερό και δεν
κατάφεραν να το αναποδογυρίσουν. Θυμάμαι κατέβηκα κάτω και αγκαλιαστήκαμε με τα
σκυλιά στο πάτωμα και τους έλεγα να μην γαβγίζουν γιατί οι καρχαρίες μπορούσαν
να ακούσουν ακόμη και την ανάσα μας. Μύριζαν το φόβο μας», είπε η Jennifer,
σύμφωνα με τη Daily Mail.
Όσο για το τι έτρωγαν όλους αυτούς του
μήνες, ήταν αποθέματα που είχαν σε ξηρά τροφή, κυρίως πλιγούρι και ζυμαρικά ενώ
είχαν συσκευή για τον καθαρισμό του νερού. «Είχαμε φαγητό για έναν χρόνο», είπε η Jennifer.
