Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α. Επίτιμος
Δκτης της Σ.Σ.Ε.
Μέχρι σήμερα, σύσσωμος ο Ελληνισμός
εόρταζε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940,
ως κορυφαία εθνική εορτή της Πατρίδος μας. Έτσι! και σήμερα μετά από 76 χρόνια
το Ελληνικό Έθνος ξαναζωντανεύει και ξαναζεί την αλησμόνητη εποχή του 1940-41.
Αντάξιοι απόγονοι των αρχαίων
Ελλήνων, οι νεότεροι Έλληνες, κληρονόμοι ευλαβείς της Ιεράς παρακαταθήκης και
των μεγάλων υποθηκών των, μέχρι σήμερα, ευνομόνως κάθε επέτειο συγκεντρώνοντο
εις τον οίκο του Θεού, και στη συνέχεια παρακολουθούσαν παρέλαση των Ε.Δ. για να αποτίσουν με τον τρόπο αυτό φόρο
τιμής προς όλους τους επωνύμους και ανωνύμους Ήρωας μας του έπους του ’40.
Σήμερα κάποια πράγματα, προσπαθεί
το επίσημο Ελληνικό Κράτος ν’ αλλάξει.
Διότι! ο Πατριωτισμός η θρησκεία οι ανθρώπινες
αρχές και αξίες και το ηθικό μέρος του ατόμου, τίθεται πλέον υπό δοκιμασία,
σύμφωνα με τα νέα δεδομένα της παγκοσμιοποίησης, της οποίας απ’ ότι φαίνεται η
σημερινή Κυβέρνηση είναι λάτρης. Εύχομαι ολόψυχα, να επικρατήσει
τελικά η λογική.
Σήμερα εμείς εδώ, ας προσπαθήσουμε, κόντρα
στους καιρούς, ν’ αναπολήσουμε και πάλι στιγμές της εποχής εκείνης, που υπήρξαν
μεγάλες δοκιμασίες για τον Ελληνικό Λαό,
αλλά και δόξα.
To Φθινόπωρο
του 1940, η προοπτική της Ιστορίας ήταν όσο ποτέ άλλοτε ζοφερή. Οι λαοί
της Ευρώπης είχαν υποδουλωθεί ή ήσαν έτοιμοι να υποκύψουν στο φάσγανο (ξίφος)
της άκρατης βίας. Η Χιτλερική
Γερμανία σάρωνε τα σύνορα των ηπειρωτικών επικρατειών, προχωρούσε την
κοσμοϊστορική εγκαθίδρυση, καινούργιας εποχής, σφραγισμένης από το μεγαλείο του
Γερμανικού λαού και του εμπνευσμένου αρχηγού του.
Είναι και σήμερα απορίας άξιον, όσα
οδήγησαν την ανθρωπότητα προς την αλλοφροσύνη εκείνη και είναι τραγικό δίδαγμα, η ολέθρια συνέπεια της
αβελτηρίας των Δυτικο-Ευρωπαϊκών τότε κυβερνήσεων, της ηθικής ανοχής και της
πολιτικής μυωπίας, αντίκρυ στον ανερχόμενο εθνικοσοσιαλισμό παρά τις
διακηρυγμένες από τον ίδιο τον αρχηγό των, εγκληματικές προθέσεις του. Πολύπειροι πολιτικοί της Αγγλίας αφέθησαν να
βαυκαλισθούν από την έωλη γνώμη ότι η εθνικοσοσιαλιστική
Γερμανία θα ήταν προπάντων προπύργιο ή
ακόμη και ανέξοδο στράτευμα στην υπηρεσία του Αντικομουνισμού.
Στον νότο η κατάσταση δεν ήταν
καλύτερη. Όλα σχεδόν τα βαλκανικά κράτη, πλην της Ελλάδος, είχαν υποκύψει στον
άξονα. Οι δε συμμαχικές δυνάμεις είχαν σχεδόν καμφθεί. Όσον αφορά την Τουρκία, όπως πάντα, με διπλωματικότητα και
επιτηδειότητα περιέπαιζε τους πάντες ,το 1942 εσύναψε σύμφωνο συμμαχίας με την φασιστική
Γερμανία και το 1944 εκηρύξε τον πόλεμο
εναντίον αυτής, τα συμπεράσματα δικά σας.
Στην ζοφερότατη αυτή ατμόσφαιρα της
Ιστορίας σήμανε η ώρα της μεγάλης δοκιμασίας του ελληνικού λαού.
Παρεμβλήθηκε τότε η άθλια επιδίωξη
της Φασιστικής Ιταλίας να κατακτήσει
Ελληνικά εδάφη και την αυγή της 28ης Οκτωβρίου
1940 επίλεκτες μονάδες του Ιταλικού στρατού παραβιάζουν τα
Βορειοδυτικά σύνορα της Ελλάδος.
Και όμως, αντίκρυ στην προκλητική
επιδρομή του εχθρού, σφυρηλατήθηκε ακαριαία η εθνική ομοψυχία των Ελλήνων.
Αποδείχτηκε τότε ο Ελληνικός λαός ηθικά βαθύπλουτος και
πολιτικά υπερώριμος,
φάνηκε ανενδοίαστος να εκπληρώσει ακέραια το ηθικό χρέος του ως λαός
προικισμένος με τα πρωτοτόκια της ελευθερίας, να προασπιστεί δηλαδή την εθνική
ελευθερία του μέχρις εσχάτων και παράλληλα την πολιτική ελευθερία όλων των λαών
της οικουμένης.
Την 3η πρωϊνή ώρα της 28ης Οκτωβρίου, το τελεσίγραφο που προσεκόμισε ο
πρέσβης της φασιστικής Ιταλίας ΓΚΡΑΤΣΙ,
επισκεφθείς τον πρωθυπουργό της Ελλάδος Ιωάννη
Μεταξά εις την οικία του, ήταν λιτό και ξεκάθαρο, η φασιστική Ιταλία
ζητεί «Γην και Ύδωρ»,
τότε ο πρωθυπουργός απήντησε ΟΧΙ εκφράζοντας απόλυτα την αταλάντευτη βούληση του
Ελληνικού λαού, σύμφωνα με τις υπαγορεύσεις της ηθικής κληρονομιάς, μεστής από
ηρωικές αρνήσεις υποταγής.
Η επίθεση των Ιταλικών στρατευμάτων
άρχισε σε δύο μέτωπα, ΗΠΕΙΡΟΥ
και ΠΙΝΔΟΥ.
Το θαύμα έγινε, το Ελληνικό Σχέδιο
επιχειρήσεων επέτυχε, και από τις 14 Νοεμβρίου 1940
άρχισε η προέλαση του Ελληνικού Στρατού
ο οποίος κατόρθωσε μέχρι τα μέσα Μαρτίου 1941
να φθάσει βαθιά μέσα στην Βόρειο Ήπειρο και να καταλάβει περιοχές, σφραγισμένες
με την παρουσία Ελλήνων από αιώνες. Η νίκη έστεψε τα Ελληνικά όπλα στον πολυαίματο αλλά δίκαιο αγώνα των Ελλήνων. Ο Ελληνικός λαός ανέπνευσε και μαζί του
ανέπνευσαν οι λαοί και των άλλων χωρών της Ευρώπης.
Ενώ! είχε παύσει να μαίνεται η
θύελλα του πολέμου στην Βόρεια Ήπειρο, αλλά σύννεφα συσσωρεύονται πυκνά στον
ελληνικό ουρανό και προμηνύουν την έκσπαση νέας καταιγίδας.
Η απρόβλεπτη για τον Άξονα εξέλιξη του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου,
απετέλεσε μεγάλο κώλυμα στην πραγματοποίηση της αποφάσεως του ΧΙΤΛΕΡ για να εκστρατεύσει κατά της
Σοβιετικής Ενώσεως. Έτσι, αποφασίστηκε η
ταυτόχρονη επίθεση των Γερμανών από το έδαφος της Συμμάχου των, Βουλγαρίας
εναντίον της Ελλάδος και της Γιουγκοσλαβίας.
Η επίθεση της 12ης Γερμανικής Στρατιάς εναντίον της
Ελλάδος άρχισε την 05:15 ώρα, της 6ης Απριλίου του 1941, χωρίς ούτε καν να τηρηθούν
οι συνήθεις διπλωματικές διαδικασίες.
Η κατάληψη της Ελλάδας από τα
Γερμανικά στρατεύματα, ήταν πλέον θέμα χρόνου, ολοκληρώθηκε την 31η Μαΐου του 1941 με την κατάληψη και της νήσου
Κρήτης.
Βαρύτατο ήταν το τίμημα του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου και της Γερμανικής εισβολής τα έτη 1940-1941. Ο πόλεμος αυτός στοίχισε την ζωή και
τον ακρωτηριασμό χιλιάδων ατόμων.
Ελέχθησαν πολλά, για την Ηρωϊκή
στάση των Ελλήνων, από τους τότε ισχυρούς του κόσμου.
Δυστυχώς όμως! ότι ο Έλλην Μαχητής εκέρδισε εις το πεδίον της
μάχης, χάθηκε στις τράπεζες των διαπραγματεύσεων και στην κομματική
αντιπαλότητα των Ελληνικών κομμάτων.
Εορτάζοντας
σήμερα την 76η επέτειο της εποποιίας του ’40, ας αποτίσουμε και εφέτος τον ελάχιστο
φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους τότε νεκρούς ήρωες της πατρίδος μας.
Η
θυσία τους ας γίνει για εμάς, έστω και τώρα, χρέος ενότητας και προσήλωσης στο
κοινό αγώνα των Ελλήνων για την διάσωση της πατρίδος.
Σήμερα! επειδή πάλι με δέος οι
Έλληνες παρακολουθούν, να επισωρεύονται τεράστια προβλήματα στη χώρα μας, είναι
βαρύτατες οι υποχρεώσεις μας έναντι αυτής της ανεκτίμητης Εθνικής κληρονομιάς.
Ιδιαίτερα η νέα γενιά, η ελπίδα του ΑΥΡΙΟ, πρέπει να ενστερνισθεί τα διδάγματα της εποποιίας του
’40, και να αντιληφθεί ότι μόνο με την Εθνική ενότητα, την Ιστορική μνήμη του
λαού μας και το πραγματικό δημοκρατικό πολίτευμα θα διαφυλάξουμε αυτήν την ιερή
πατρίδα.
Τέλος ας ευτυχήσουν οι ερχόμενες
γενεές να έχουν την εθνική και πολιτική Ελευθερία χωρίς την φρίκη του πολέμου η
της οικονομικής εξάρτησής, να υπάρξουν όμως πολιτικές αξίες της Ειρήνης, που θα
κρατήσουν προπάντων υψηλά την ηθική στάθμη του βίου των Ελλήνων.
« Ποτέ δεν μπορεί να σταθεί
ένα κράτος με ασφάλεια, όταν το δίκαιο και οι συνετοί τρόποι διαβιώσεως
καταπατούνται». [ΣΟΦΟΚΛΗΣ]
