Mεγαλύτερους σεισμούς από τον χθεσινό μπορεί
να δώσει η τάφρος του Β. Αιγαίου
Σεισμούς από 6,5 μέχρι 7,5 βαθμούς μπορούν
τα δώσουν τα ρήγματα στην Τάφρο του Βορείου Αιγαίου, απ΄ όπου
προήλθε ο σεισμός των 6,3 χθες στις 12:25.
Ωστόσο, αυτά τα ρήγματα, αν και συνδέονται
με ισχυρούς σεισμούς, δεν αποτελούν σημαντική σεισμική απειλή για τις
κατοικημένες περιοχές της Βορείου Ελλάδος και των νησιών του Βορείου Αιγαίου,
γιατί εντοπίζονται υποθαλάσσια, μακριά από δομημένες περιοχές.
Αυτά αναφέρει ο καθηγητής Νεοτεκτονικής και
Παλαιοσεισμολογίας, κοσμήτορας της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ, Σπύρος Παυλίδης, ο οποίος εκτιμά ότι ο
σημερινός σεισμός ως επιφανειακός (σεισμογόνο στρώμα 5-15 χιλιόμετρα) θα
συνοδευτεί από πολλούς μετασεισμούς για μεγάλο χρονικό διάστημα.
«Η δυναμικότητα και η προϊστορία της ενεργοποίησης των ρηγμάτων της Τάφρου δεν αποκλείει τη συνέχιση της σεισμικής δραστηριότητας τόσο στον σεισμογόνο χώρο του σημερινού σεισμού όσο και σε άλλα τμήματα της ζώνης πέραν αυτού, όπως ήδη εκδηλώνεται στον κόλπο του Σάρου Βορειοανατολικότερα» εκτιμά ο κ. Παυλίδης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η συσσώρευση τεκτονικών τάσεων είναι ιδιαίτερα υψηλή και γενικά η επίδραση αυτού του μεγάλου ρήγματος στη ενεργό δράση, δηλαδή στη σεισμικότητα της Βόρειας και Κεντρικής Ελλάδος και της θάλασσας του Μαρμαρά, είναι σημαντική.
«Ο σημερινός σεισμός μεγέθους κατά το Γεωδυναμικό 6,3 -κατά το Ευρωπαϊκό-Μεσογειακό Κέντρο Euro-Med 6,9- και οι μετασεισμοί που ακολούθησαν, με επίκεντρο στον θαλάσσιο χώρο μεταξύ Σαμοθράκης, Ίμβρου και Λήμνου πλησιέστερα στη Σαμοθράκη, ανήκει στη γνωστή και αρκετά καλά μελετημένη ζώνη των ενεργών ρηγμάτων της Τάφρου του Βορείου Αιγαίου (υψηλής σεισμικότητας), η οποία αποτελεί προέκταση του μεγάλου ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας. Είναι τυπικό ρήγμα οριζόντιας μετατόπισης, δεξιόστροφο, Βορειανατολικής-Νοτιοδυτικής Διεύθυνσης, όπως προκύπτει από τον μηχανισμό γένεσης της Αμερικανικής Γεωλογικής Εταιρείας» εξηγεί ο κ Παυλίδης, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Αναφέρει, εξάλλου, ότι στη βάση δεδομένων GreDaSS της Ερευνητικής Ομάδας του Γεωλογικού Τμήματος του ΑΠΘ, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Ferrara-Ιταλίας και του Γεωφυσικού Ινστιτούτου της Ρώμης (INGV), η οποία δημιουργήθηκε με τις προδιαγραφές του ευρωπαϊκού προγράμματος SHARE (για την ομογενοποίηση όλων των ευρωπαϊκών – μεσογειακών σεισμολογικών δεδομένων), εμφανίζονται τα μεγάλα ρήγματα ως μονάδες για την εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνότητας και ως μεμονωμένες δομές που ενεργοποιήθηκαν σε προηγούμενους σεισμούς.
«Η δυναμικότητα και η προϊστορία της ενεργοποίησης των ρηγμάτων της Τάφρου δεν αποκλείει τη συνέχιση της σεισμικής δραστηριότητας τόσο στον σεισμογόνο χώρο του σημερινού σεισμού όσο και σε άλλα τμήματα της ζώνης πέραν αυτού, όπως ήδη εκδηλώνεται στον κόλπο του Σάρου Βορειοανατολικότερα» εκτιμά ο κ. Παυλίδης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η συσσώρευση τεκτονικών τάσεων είναι ιδιαίτερα υψηλή και γενικά η επίδραση αυτού του μεγάλου ρήγματος στη ενεργό δράση, δηλαδή στη σεισμικότητα της Βόρειας και Κεντρικής Ελλάδος και της θάλασσας του Μαρμαρά, είναι σημαντική.
«Ο σημερινός σεισμός μεγέθους κατά το Γεωδυναμικό 6,3 -κατά το Ευρωπαϊκό-Μεσογειακό Κέντρο Euro-Med 6,9- και οι μετασεισμοί που ακολούθησαν, με επίκεντρο στον θαλάσσιο χώρο μεταξύ Σαμοθράκης, Ίμβρου και Λήμνου πλησιέστερα στη Σαμοθράκη, ανήκει στη γνωστή και αρκετά καλά μελετημένη ζώνη των ενεργών ρηγμάτων της Τάφρου του Βορείου Αιγαίου (υψηλής σεισμικότητας), η οποία αποτελεί προέκταση του μεγάλου ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας. Είναι τυπικό ρήγμα οριζόντιας μετατόπισης, δεξιόστροφο, Βορειανατολικής-Νοτιοδυτικής Διεύθυνσης, όπως προκύπτει από τον μηχανισμό γένεσης της Αμερικανικής Γεωλογικής Εταιρείας» εξηγεί ο κ Παυλίδης, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Αναφέρει, εξάλλου, ότι στη βάση δεδομένων GreDaSS της Ερευνητικής Ομάδας του Γεωλογικού Τμήματος του ΑΠΘ, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Ferrara-Ιταλίας και του Γεωφυσικού Ινστιτούτου της Ρώμης (INGV), η οποία δημιουργήθηκε με τις προδιαγραφές του ευρωπαϊκού προγράμματος SHARE (για την ομογενοποίηση όλων των ευρωπαϊκών – μεσογειακών σεισμολογικών δεδομένων), εμφανίζονται τα μεγάλα ρήγματα ως μονάδες για την εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνότητας και ως μεμονωμένες δομές που ενεργοποιήθηκαν σε προηγούμενους σεισμούς.
Το ρήγμα εμφανίστηκε στο Αιγαίο πριν 3 εκατ.
χρόνια...
tanea.gr
...και μπορεί να "δώσει" σεισμό 7 Ρίχτερ, σύμφωνα με
έρευνα...
Από ένα ρήγμα που εισήλθε στο Αιγαίο πριν από 3 με 4 εκατ. χρόνια, προκλήθηκε ο μεγάλος σεισμός 6,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, που συγκλόνισε για 30 δραματικά δευτερόλεπτα τη μισή Ελλάδα και την ανατολική Τουρκία το μεσημέρι του Σαββάτου.
Από ένα ρήγμα που εισήλθε στο Αιγαίο πριν από 3 με 4 εκατ. χρόνια, προκλήθηκε ο μεγάλος σεισμός 6,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, που συγκλόνισε για 30 δραματικά δευτερόλεπτα τη μισή Ελλάδα και την ανατολική Τουρκία το μεσημέρι του Σαββάτου.
Πρόκειται για ένα κλάδο του Ρήγματος της
Βόρειας Ανατολίας το οποίο αποτελεί μια πολύ μεγάλη δομή με μήκος που ξεπερνά
τα 1200 χλμ. και το οποίο όμως έχει τη «δύναμη» να προκαλέσει και σεισμό 7
βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, όπως προκύπτει από έρευνα Ελλήνων επιστημόνων.
Ξεκινά από τα βάθη της Ανατολίας στην Καρλιόβα εκεί που συναντιούνται η πλάκα της Ανατολίας, της Ευρασίας και της Αραβίας.
Η δημιουργία του οφείλεται στην σύγκρουση της πλάκας της Αραβίας με την Ευρασία, όταν πριν περίπου 14 εκατομμύρια χρόνια η Αραβική πλάκα αποκόπηκε από την Αφρικανική και μετέπειτα συγκρούστηκε με την Ευρασιατική.
Η σύγκρουση αυτή εξώθησε την Ανατολία προς τα δυτικά με αποτέλεσμα την δημιουργία του ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας.
Όμως, όπως λέει στα ΝΕΑ ο Γιάννης Παπανικολάου, επίκουρος καθηγητής Γεωλογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, «το δεξιόστροφο αυτό ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας έχει έναν πολύ υψηλό ρυθμό ολίσθησης της τάξης των 25-30 χιλιοστών το χρόνο που δικαιολογεί την πολύ υψηλή σεισμικότητα. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα προκαλεί σεισμούς με μεγάλα μεγέθη. Στο ρήγμα αυτό οφείλονται και οι σεισμοί τον Αύγουστο του 1999 στο Ισμίτ (7,4 Ρίχτερ) και στο Ντούτσε (7,2 Ρίχτερ) που προκάλεσαν σχεδόν 20.000 θύματα στην γειτονική χώρα».
Αυτό το μεγάλο ρήγμα σπάει σε κλάδους και τεμάχη, και ανάλογα με το κλάδο και το τέμαχος στο οποίο βρίσκονται, η επαναληψιμότητα των σεισμών κυμαίνεται από μερικές δεκάδες έως λίγες εκατοντάδες χρόνια .
Το ρήγμα αυτό επεκτάθηκε σταδιακά προς τα δυτικά και εισήλθε στο Αιγαίο πριν από περίπου 3 με 4 εκατομμύρια χρόνια. Στο Αιγαίο διακλαδίστηκε σε διάφορους κλάδους με κυριότερο τον βορειότερο κλάδο που διέρχεται από την Λεκάνη του Σάρου και την Λεκάνη του Βορείου Αιγαίου. Στον συγκεκριμένο κλάδο έγινε ο σεισμός το μεσημέρι του Σαββάτου και ειδικότερα στο δυτικό τμήμα της λεκάνης του Σάρου.
Ο συγκεκριμένος βόρειος κλάδος του ρήγματος προκαλεί μεγάλες παραμορφώσεις οι οποίες συμβάλουν στην διαπλάτυνση του Αιγαίου κατά 16 χιλιοστά το χρόνο.
Αυτή η παραμόρφωση – διαπλάτυνση του Αιγαίου εξαιτίας της δραστηριοποίησης του ρήγματος, όπως εξηγεί ο στα ΝΕΑ ο Γιάννης Παπανικολάου, έχει καταγραφεί από γεωδαιτικές μετρήσεις στη Θάσο και τη Λήμνο.
Είναι ουσιαστικά το ίδιο ρήγμα, που τα τελευταία 40 χρόνια έχει «δώσει» τρεις σεισμούς μεγαλύτερους από 6,5 Ρίχτερ, χωρίς όμως σημαντικές καταστροφές.
Τα τεμάχη που απαρτίζουν τον κλάδο στο βόρειο Αιγαίο έχουν υψηλό δυναμικό της τάξης των 7 Ρίχτερ ενώ σε ακραία σενάρια μπορεί να φτάσουν και τα 7.6 Ρίχτερ.
Αυτό το ακραίο σενάριο προϋποθέτει την διάρρηξη όλης της Λεκάνης του Βορείου Αιγαίου μήκους 160 χλμ...
Ξεκινά από τα βάθη της Ανατολίας στην Καρλιόβα εκεί που συναντιούνται η πλάκα της Ανατολίας, της Ευρασίας και της Αραβίας.
Η δημιουργία του οφείλεται στην σύγκρουση της πλάκας της Αραβίας με την Ευρασία, όταν πριν περίπου 14 εκατομμύρια χρόνια η Αραβική πλάκα αποκόπηκε από την Αφρικανική και μετέπειτα συγκρούστηκε με την Ευρασιατική.
Η σύγκρουση αυτή εξώθησε την Ανατολία προς τα δυτικά με αποτέλεσμα την δημιουργία του ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας.
Όμως, όπως λέει στα ΝΕΑ ο Γιάννης Παπανικολάου, επίκουρος καθηγητής Γεωλογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, «το δεξιόστροφο αυτό ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας έχει έναν πολύ υψηλό ρυθμό ολίσθησης της τάξης των 25-30 χιλιοστών το χρόνο που δικαιολογεί την πολύ υψηλή σεισμικότητα. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα προκαλεί σεισμούς με μεγάλα μεγέθη. Στο ρήγμα αυτό οφείλονται και οι σεισμοί τον Αύγουστο του 1999 στο Ισμίτ (7,4 Ρίχτερ) και στο Ντούτσε (7,2 Ρίχτερ) που προκάλεσαν σχεδόν 20.000 θύματα στην γειτονική χώρα».
Αυτό το μεγάλο ρήγμα σπάει σε κλάδους και τεμάχη, και ανάλογα με το κλάδο και το τέμαχος στο οποίο βρίσκονται, η επαναληψιμότητα των σεισμών κυμαίνεται από μερικές δεκάδες έως λίγες εκατοντάδες χρόνια .
Το ρήγμα αυτό επεκτάθηκε σταδιακά προς τα δυτικά και εισήλθε στο Αιγαίο πριν από περίπου 3 με 4 εκατομμύρια χρόνια. Στο Αιγαίο διακλαδίστηκε σε διάφορους κλάδους με κυριότερο τον βορειότερο κλάδο που διέρχεται από την Λεκάνη του Σάρου και την Λεκάνη του Βορείου Αιγαίου. Στον συγκεκριμένο κλάδο έγινε ο σεισμός το μεσημέρι του Σαββάτου και ειδικότερα στο δυτικό τμήμα της λεκάνης του Σάρου.
Ο συγκεκριμένος βόρειος κλάδος του ρήγματος προκαλεί μεγάλες παραμορφώσεις οι οποίες συμβάλουν στην διαπλάτυνση του Αιγαίου κατά 16 χιλιοστά το χρόνο.
Αυτή η παραμόρφωση – διαπλάτυνση του Αιγαίου εξαιτίας της δραστηριοποίησης του ρήγματος, όπως εξηγεί ο στα ΝΕΑ ο Γιάννης Παπανικολάου, έχει καταγραφεί από γεωδαιτικές μετρήσεις στη Θάσο και τη Λήμνο.
Είναι ουσιαστικά το ίδιο ρήγμα, που τα τελευταία 40 χρόνια έχει «δώσει» τρεις σεισμούς μεγαλύτερους από 6,5 Ρίχτερ, χωρίς όμως σημαντικές καταστροφές.
Τα τεμάχη που απαρτίζουν τον κλάδο στο βόρειο Αιγαίο έχουν υψηλό δυναμικό της τάξης των 7 Ρίχτερ ενώ σε ακραία σενάρια μπορεί να φτάσουν και τα 7.6 Ρίχτερ.
Αυτό το ακραίο σενάριο προϋποθέτει την διάρρηξη όλης της Λεκάνης του Βορείου Αιγαίου μήκους 160 χλμ...
