Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, ο
βασιλιάς της Ιουδαίας, Ηρώδης, έσφαξε 14.000 νήπια, για να εξαλείψει κάθε πιθανότητα, να
τον αντικαταστήσει στον θρόνο ο Χριστός.
Πριν τη γέννηση του Ιησού, τρεις
σοφοί απ’ την Ανατολή επισκέφθηκαν τον Ηρώδη, για να τον ρωτήσουν, πού θα
γεννηθεί ο βασιλιάς των Ιουδαίων. Ο Ηρώδης αναστατώθηκε απ’ τα νέα για τη
γέννηση ενός πιθανού σφετεριστή.
Κάλεσε τους αρχιερείς και τους μορφωμένους
και τους ζήτησε να βρουν την τοποθεσία της γέννησης. Του απάντησαν, ότι ήταν
στη Βηθλεέμ. Τότε ο Ηρώδης έστειλε τους τρεις «μάγους» στη Βηθλεέμ, με εντολές
να τον κρατούν ενήμερο, γιατί ήθελε κι ο ίδιος να πάει να προσκυνήσει το
βρέφος.
Όταν, όμως, οι Μάγοι βρήκαν τον Ιησού,
είδαν όλοι το ίδιο όνειρο, το οποίο τους προειδοποιούσε, να μην στείλουν
αναφορά στον Ηρώδη. Το ίδιο όνειρο είδε κι ο Ιωσήφ και κατάλαβε ότι ο βασιλιάς
της Ιουδαίας σκόπευε να σκοτώσει τον Ιησού. Ο Ιωσήφ, η Μαρία και το ιερό βρέφος
έφυγαν για την Αίγυπτο και οι Μάγοι δεν επέστρεψαν στην Ιουδαία.
Τότε ο Ηρώδης διέταξε να σκοτώσουν όλα τα αγόρια, μέχρι την ηλικία των δύο ετών,
στη Βηθλέεμ και τα πέριξ. Έτσι κι έγινε. Δεκατέσσερις χιλιάδες νήπια σφαγιάστηκαν,
εξαιτίας της παράνοιας του βασιλιά.
Αυτή είναι η πράξη, με την οποία έχουμε
συνδέσει όλοι τον βασιλιά της Ιουδαίας, Ηρώδη. Οι ιστορικοί, όμως, φαίνεται ότι
διατηρούν κάποιες αμφιβολίες.
Καμία
πηγή, σύγχρονη του Ηρώδη, δεν αναφέρει το γεγονός. Δεν υπάρχει
καταγραφή, ούτε καν απ’ τους υπόλοιπους τρεις Ευαγγελιστές, πέρα απ’ τον Ματθαίο.
Ούτε
από αριθμητική άποψη στέκει η θεωρία. Η Βηθλεέμ ήταν ένα μικρό χωριό
και ακόμα και με τις τριγύρω περιοχές, θα ήταν αδύνατο να βρεθούν 14.000 αγόρια
μέχρι δύο ετών. Στην καλύτερη περίπτωση, λένε οι ιστορικοί, ο αριθμός των
αρσενικών νηπίων θα έφτανε τα 20.
Ο Ηρώδης ήταν ένας παρανοϊκός και βάναυσος
βασιλιάς, που δε δίστασε να εκτελέσει τους ίδιους του τους γιους. Η διαταγή για
τη σφαγή των νηπίων, δεν είναι τελείως ασύμφωνη με τον χαρακτήρα του, αλλά
είναι μάλλον αμφίβολο να έγινε στην πραγματικότητα.
Ο χριστιανικός κόσμος, που θεωρεί τα
θανατωθέντα νήπια ως τους πρώτους μάρτυρες της πίστης, τιμά τη μνήμη τους κάθε
χρόνο στις 28
Δεκεμβρίου η
Καθολική Εκκλησία και σαν σήμερα στις 29 Δεκεμβρίου η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Αγαπητοί φίλοι,
«σερφάροντας» στο διαδίκτυο έπεσα στο παραπάνω επίκαιρο θέμα με το οποίο
καταπιάστηκε ο αρθρογράφος αναφέροντας μάλιστα και την αμφισβήτηση των
ιστορικών (ποιών άραγε;) εάν και κατά πόσον συνέβη το γεγονός που
εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας. Η πρώτη εντύπωση που μου έδωσε το άρθρο είναι η
επιπόλαιη προσέγγιση του θέματος. Ο μόνος ευαγγελιστής που αναφέρει σφαγή
νηπίων είναι ο Ματθαίος στο παρακάτω απόσπασμα και πουθενά αλλού.
Κεφ. Β΄, Στίχοι 13-18. 13 Αναχωρησάντων δε αυτών ιδού άγγελος Κυρίου φαίνεται κατ’ όναρ τω
Ιωσήφ λέγων΄ εγερθείς παράλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού και φεύγε εις
Αίγυπτον, και ίσθι εκεί έως αν είπω σοι΄ μέλλει γάρ Ηρώδης ζητείν το παιδίον
του απολέσαι αυτό. 14 Ο δε εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού
νυκτός και ανεχώρησεν εις Αίγυπτον, 15 και ήν εκεί έως της τελευτής Ηρώδου, ίνα
πληρωθή το ρηθέν υπό του Κυρίου δια του προφήτου λέγοντος΄ εξ Αιγύπτου εκάλεσα
τον υιόν μου. 16 Τότε Ηρώδης ιδών ότι ενεπαίχθη υπό των μάγων, εθυμώθη
λίαν, και αποστείλας ανείλε πάντας τους παίδας τους εν Βηθλεέμ και εν πάσι τοις
ορίοις αυτής από διετούς και κατωτέρω, κατά τον χρόνον όν ηκρίβωσε παρά των
μάγων. 17 τότε επληρώθη το ρηθέν υπό Ιερεμίου του προφήτου λέγοντος΄ 18 φωνή εν
Ραμά ηκούσθη, θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός πολύς΄ Ραχήλ κλαίουσα τα τέκνα
αυτής, και ουκ ήθελε παρακληθήναι, ότι ούκ εισίν.» Είπα λοιπόν να εκθέσω κι εγώ τις απόψεις μου
χωρίς να ισχυριστώ ότι καλύπτω πλήρως το θέμα. Πιθανόν να βρείτε και σεις
κάποιες λεπτομέρειες που πιθανόν να μου διέφυγαν. «Ταράχθηκε» λοιπόν ο Ηρώδης
και μαζί του όλα τα Ιεροσόλυμα από τη γέννηση ενός μελλοντικού ενδεχόμενου
διεκδικητή του βασιλείου του. Ποιού
βασιλιά και ποιού βασιλείου δηλαδή; Ολόκληρη εκείνη η περιοχή ήταν Ρωμαϊκή
επαρχία με τον «βασιλιά» Ηρώδη τοποτηρητή - ανδρείκελο των
Ρωμαίων, τον οποίον μπορούσαν να αντικαταστήσουν όποτε ήθελαν. Προς τι
λοιπόν η «ταραχή» για ένα πρόβλημα
το οποίο πιθανόν να ανέκυπτε μετά από 20 τουλάχιστον χρόνια, και
τούτο εφ’ όσον θα ζούσε και θα συνέχιζε να είναι βασιλιάς ο Ηρώδης,
μια προοπτική τόσο αμφίβολη κάτω από τη Ρωμαϊκή κυριαρχία, η οποία δεν
δικαιολογούσε και την παραμικρή αισιοδοξία ακόμη και για την επόμενη μέρα. Έστω
υπ’ όψιν ότι κανένας υποτελής ηγεμόνας δεν ήταν εξουσιοδοτημένος να επιβάλλει
και να εκτελέσει οποιαδήποτε θανατική ποινή, πόσο μάλλον μια τέτοιας εκτάσεως
εγκληματική ενέργεια.
Από το ίδιο το κείμενο
συμπεραίνεται ότι το περιστατικό με τους μάγους συνέβη περίπου δύο χρόνια μετά
τη γέννηση του Χριστού. Οι αρχιερείς και οι γραμματείς περίμεναν να έρθουν οι
μάγοι για να πουν στον Ηρώδη ότι « ούτω γαρ γέγραπται υπό του προφήτου …. »; Κοιμόντουσαν όρθιοι επί δύο χρόνια
αντί να ψάχνουν να βρουν τι « γέγραπται υπό του προφήτου » και να ενημερώσουν
τον Ηρώδη; Ότι στη Βηθλεέμ θα γεννηθεί ο νέος βασιλιάς, ο Μεσσίας « όστις ποιμανεί τον λαόν μου τον Ισραήλ » που λέει και ο « προφήτης»;
Αντί λοιπόν ο
μεγαλύτερος βλάξ της ιστορίας να βάλει κάποιους δικούς του να παρακολουθήσουν
τους μάγους και να εντοπίσουν τον μελλοντικό του ανταγωνιστή για να τον
εξουδετερώσει, αυτόν και μόνον αυτόν, τους ξαποστέλνει ευγενικά και τους
περιμένει αφελέστατα να… γυρίσουν και να του πουν τα νέα προκειμένου να
βάλει φωτιά στον αχυρώνα για να κάψει τον ψύλλο και που τελικά δεν κατάφερε να
τον κάψει.
Οργισμένος
λοιπόν που τον εξαπάτησαν οι μάγοι και γύρισαν κρυφά στην πατρίδα τους την
…..Περσία, αποφασίζει να σφάξει 14000 μικρά παιδιά και βρέφη, προσέξτε, από δύο
ετών και κάτω. Κι όλα αυτά χωρίς :
Να ρωτήσει τους Ρωμαίους κυρίαρχους της περιοχής του
«βασιλείου» του.
Να αντιδράσει έστω κάποιος από το περιβάλλον
του.
Να του πει κάποιος ότι τα νεογέννητα χτεσινά βρέφη
θα τα έσφαζε άδικα μια και «ηκρίβωσε» τον χρόνο της γεννήσεως του μελλοντικού
διεκδικητή του
«βασιλείου» του. Επί πλέον σ’ αυτές τις ηλικίες πάρα πολύ εύκολα ξεχωρίζει
κανείς ένα νήπιο δύο ετών από ένα άλλο ηλικίας ενάμιση έτους και
κάτω, εκτός και αν πάσχει από ανίατη βλακεία και ηλιθιότητα.
Να σκεφτεί κάποιος να του βάλει ποντικοφάρμακο στο
φαί ή να του πάρουν το κεφάλι την ώρα που κοιμόταν.
Να διαδοθεί στον κόσμο αυτή η φριχτή είδηση και να
εξαφανιστούν σαν τρελοί όσοι είχαν παιδιά από δύο ετών και κάτω.
Καμία επίπτωση στον
Ηρώδη από τον Ρωμαίο κατακτητή, όταν τριάντα ένα χρόνια περίπου αργότερα
ζητούσαν από τον Ρωμαίο Πιλάτο να επικυρώσει την θανατική καταδίκη με
σταύρωση ενός και μόνο ατόμου.
Και όλο αυτό το βλακώδες
και στυγερό έγκλημα έγινε, όπως λέει ο Ματθαίος, «ίνα πληρωθεί το ρηθέν παρά του προφήτου
λέγοντος……… » σε
σημείο που να αναρωτιέται κανείς ποιος είναι τελικά πιο απάνθρωπος, ο
Ηρώδης, ο «προφήτης» ή αυτοί που επινόησαν έστω μια τέτοια απάνθρωπη
πράξη ;
Όσον αφορά τον αριθμό
των μικρών παιδιών που σφάχτηκαν σαν κοτόπουλα, ο Ματθαίος, όπως μπορείτε να
δείτε στο σχετικό απόσπασμα, δεν αναφέρει κανένα συγκεκριμένο αριθμό, η
Εκκλησία μας όμως μνημονεύει στο εορτολόγιο της, στις 29 Δεκ, 14000 αναιρεθέντα νήπια.
Αν δεχτούμε ότι το γεγονός της σφαγής συνέβη πράγματι, δεν θα έπρεπε να
προβληματιστεί κάποιος με τον αριθμό των νηπίων; Που βρέθηκαν τόσα νήπια τη στιγμή που η σφαγή περιορίστηκε στη Βηθλεέμ
και τα περίχωρα της. Σε πόσο πληθυσμό αντιστοιχούν στατιστικά 14000 παιδιά
ηλικίας μέχρι δύο ετών; Και κουνέλες να ήταν, να γεννούσαν κάθε
δίμηνο εφτά με οχτώ παιδιά πάλι δεν θα συγκεντρώνονταν ο αναφερόμενος αριθμός
νηπίων. Νομίζω ότι εδώ χρειαζόμαστε έναν στατιστικολόγο τα νούμερα του
οποίου είμαι βέβαιος ότι θα μας βγάλουν από τα ρούχα μας για το μέγεθος της
εμβόλιμης απάτης, μόνο και μόνο «ίνα πληρωθεί» το ρηθέν
κάποιου προφήτη της ΠΔ. Όπως είμαι βέβαιος ότι η Εκκλησία θα συνεχίζει να
μνημονεύει απτόητη «των 14000
αναιρεθέντων νηπίων» χωρίς
να ιδρώνει το αυτί κανενός.
