Εφημερίδα ‘’ΠΥΡΟΒΟΛΗΤΗΣ’’ ΑΠΡ-ΜΑΙ 15,
Τέυχος 53
Γράφει o Στρατηγός ε.α. - λογοτέχνης
Πέτρος Σερ. Παπαζαρκάδας
Η θεωρία
“της Σύγκρουσης
των Πολιτισμών και ο ανασχηματισμός της
παγκόσμιας τάξης”, που
διατυπώθηκε από τον Σάμιουελ Χάντιγκτον και περιλαμβάνεται
σε βιβλίο του που πρωτοεκδόθηκε το 1998,
αρχίζει να ξεμυτίζει στον παγκόσμιο πολιτικό και πολιτισμικό ορίζοντα και φαίνεται
να παίρνει αναγνωρίσιμα
σάρκα και οστά .
Απόδειξη αποτελούν, πλέον, οι ενεργοί ήχοι
Ισλαμικών εκ-κωφαντικών-φονικών εκρήξεων που εδώ και χρόνια έρχονταν από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Ιράκ και την
πολιτική του Ιράν, και τώρα
αναπτύχτηκαν-αναπτύσσονται
σε όλες τις Ισλαμικές
Χώρες τις Βόρειας
Αφρικής και κυρίως
της Μέσης
Ανατολής. Γνωστές οι
πολιτικο-στρατιωτικές συγκρούσεις
των Δυτικών Δυνάμεων στις χώρες αυτές, όπως και της Ρωσίας
στον Καύκασο. Και να’ μαστε τώρα μπροστά στον
βίαιο αναβρασμό που
βρίσκεται σε πλήρη
εξέλιξη σε όλα, σχεδόν, τα
Αραβικά Κράτη.
Κατά
τον Χάντιγκτον, λοιπόν,
θα έρθει ο
χρόνος που θα υπάρξουν αναγκαστικές αλλαγές σε παγκόσμιο
επίπεδο στο πλαίσιο ανασχηματισμού της παγκόσμιας τάξης εξ αιτίας οικονομικών,
θρησκευτικών και πληθυσμιακών ανακατατάξεων.
Τον πρωτεύοντα ρόλο θα παίξει κυρίως η υπογεννητικότητα στις Χριστιανικές χώρες της
Ευρώπης και της Αμερικής και κυρίως στις θεωρούμενες ως ισχυρές από
πλευράς βιοτικού επιπέδου. Γιατί το ανώτερο βιοτικό επίπεδο και η επιδίωξη ικανοποίησης
ανώτερων προσδοκιών των πολιτών τούς οδηγούν, δυστυχώς, στην υπογεννητικότητα. Αντιθέτως, όπως συνέβαινε
και με μας κατά το παρελθόν , η οικονομική δυστοκία στην οικογένεια οδηγούσε στην παραγωγή
περισσότερου ανθρώπινου δυναμικού που, για να επιζήσει και να βοηθήσει την
οικογένεια, έπαιρνε τα ξένα…..(ξενιτευόταν… )
Οι Παγκόσμιοι Πόλεμοι
τον προηγούμενο (20ό) αιώνα ελάττωσαν το
διαθέσιμο εργατικό δυναμικό και η στη συνέχεια ραγδαία οικονομική ανάπτυξη
οδήγησε στη μετανάστευση από την επαρχία στην πόλη και από χώρα σε χώρα. Και
τώρα με επί πλέον
αιτία την υπογεννητικότητα και
την αδήριτη ανάγκη της ύπαρξης
ισχυρού εργατικού δυναμικού για την υποστήριξη
των επιτευγμάτων , αλλά και την
περαιτέρω επιδίωξη δημιουργίας ανώτερων ακόμα επιτευγμάτων, πως μπορεί να
αντιμετωπιστεί το πρόβλημα;
Οι
προαναφερθείσες πολεμικές εκρήξεις
και η ‘‘επιπολαιότητα…’’
των πολιτικών της Δύσης οδήγησαν στην αναπλήρωση του
κενού με την παράνομη είσοδο στις
χώρες τους Μουσουλμάνων μεταναστών, οι οποίοι και κουβαλούν άρρηκτα
όλα τα στοιχεία της πολιτιστικής τους ταυτότητας.
Κι εμείς, ως ευρισκόμενοι στην είσοδο,
ανοίγουμε ανεξέλεγκτα τις αγκάλες μας και υφιστάμεθα τις συνέπειες της “φιλόξενης…” αμυαλοσύνης μας. Μια βόλτα
και μια ματιά στην Πρωτεύουσά μας, την
Αθήνα, αποδεικνύει την
βδελυρή πραγματικότητα συγκριτικά
με τις άλλες χώρες της Ευρώπης.
Τι
είναι πολιτισμός; Υπάρχουν, πράγματι, πολλοί και διάφοροι πολιτισμοί στην
σημερινή ανθρωπότητα; Ποια η
ιδιαιτερότητα ενός τύπου πολιτισμού;
Με τη διάλυση της Σοβιετικής
Ένωσης, ακολούθησε η αποκαλούμενη
‘‘Παγκοσμιοποίηση…’’ και
ο κόσμος, πια, κινείται πολυπολιτισμικά και με ιδιότυπο
οικονομικό τρόπο.
Και παρά την επιθυμία των Δυτικών, ο
εκσυγχρονισμός στις ευμετάβλητες οικονομικά χώρες της Ασίας και της Αφρικής δεν ακολουθεί
τους κανόνες της
αυτόματης ‘‘Δυτικοποίησης…’’ όλων των κοινωνιών. Οι Ασιατικοί πολιτισμοί κινούνται στα δικά τους
πολιτισμικά επίπεδα και ακολουθούν τη δική τους
οδό της οικονομικής,
στρατιωτικής και πολιτικής
ενδυνάμωσής τους. Το Ισλάμ διευρύνεται δημογραφικά με αποσταθεροποιητικές συνέπειες
για τις ίδιες
τις χώρες που ελέγχει θρησκευτικά, αλλά και για τον
παραπέρα κόσμο με πλήρη στοχοποίηση τη Δύση και κυρίως την Ευρώπη, λόγω και της
ενεργειακής της εξάρτυσης από τον Αραβικό κόσμο.
Οι χώρες
με πολιτιστική συγγένεια
συνεργάζονται μεταξύ τους.
Τι
συμβαίνει, λοιπόν, στον Μουσουλμανικό
χώρο που σήμερα ενεργεί
δυναμικά στις Αραβικές χώρες; Ακολουθείται μια φυσιολογική έκρηξη αναζήτησης
μιας δημοκρατικότερης τύχης στα περιορισμένα
πλαίσια του κρατικού
εδάφους ή εξωγενείς παράγοντες
αποσκοπούν στην επέκταση-επιβολή της ‘‘Ισλαμοποίησης…’’
και παραπέρα;
Και κατ’ επέκταση η επιδίωξη
‘‘Ισλαμοποίησης – Άλωσης’’ των
δυτικών αξιών με επακόλουθη
συνέπεια τον πλ