Πασοκιάδα δεν
ήταν η λεγάμενη? Τότε δικαιολογείται και μην διαμαρτύρεστε, αφού ήταν κοινή
πρακτική.
Άλλωστε, βάσει
της Ελληνικής γλώσας, ‘’σύντροφοι’’ είναι αυτοί που τρώνε μαζί.
Στο τραπέζι και
…αλλαχού!
Να βγάλει και
κανένα φραγκάκι ο άνθρωπος. Δημοκρατία – τραβεστί έχουμε.
Η πρόεδρος της Βουλής καλεί το σύντροφο της
Περιφερειάρχου Αττικής και επί σειρά
ετών στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή
προκειμένου να εγκριθεί ο διορισμός του ως διευθύνων
σύμβουλος στην ΕΥΔΑΠ
Εν μέσω πολιτικής καταιγίδας, αβεβαιότητας
και δύσκολων αποφάσεων που αυτή τη φορά πρέπει να πάρουν οι ίδιοι οι πολίτες, η
κυβέρνηση προχωρά σε βήματα και κινήσεις που μόνο απογοήτευση και χαμηλές
προσδοκίες μπορεί να προκαλέσει. Η προαναγγελθείσα εδώ και μήνες τοποθέτηση του
κυρίου Ιωάννη Μπενίση στη θέση του
διευθύνοντα συμβούλου της ΕΥΔΑΠ,
έρχεται να πλήξει την έτσι κι αλλιώς ασθενική προσπάθεια της κυβέρνησης να
έρθει ως κάτι νέο, που θα αντιπαλέψει το παλιό πελατειακό κράτος που διορίζει
με κάθε άλλο κριτήριο εκτός από την αξιοκρατία.
Ο κ. Ιωάννης
Μπενίσης είναι μαθηματικός, ο οποίος δραστηριοποιείται επιχειρηματικά με
τα φωτοβολταϊκά και τον οποίο βάζουν με διαδικασία "αποφασίζουμε και διατάζουμε"
στη θέση του διευθύνοντα συμβούλου στην επιχείρηση ύδρευσης. Μάλιστα την
ερχόμενη Τρίτη ο κ. Μπενίσης καλείται
στη βουλή από την πρόεδρο Ζωή Κωνσταντοπούλου
προκειμένου να περάσει από ακρόαση, έτσι ώστε να διατυπωθεί γνώμη για την
πρόταση διορισμού του.
Μπορεί να αντιληφθεί κανείς πως μια νέα
κυβέρνηση θα ήθελε να τοποθετήσει νέους ανθρώπους σε κομβικά σημεία της γενικής
διακυβέρνησης, ώστε να μην έχει να αντιμετωπίσει την πεισματική αντίσταση των
προηγούμενων διοικητών που όπως ανήκουν στον κομματικό στρατό των κομμάτων του
πάλαι ποτέ δικομματισμού. Θα περίμενε όμως κάθε καλόπιστος, από μια κυβέρνηση
που ήρθε με σημαία της, εκτός από τις όποιες άλλες υποσχέσεις, το τέλος του
κομματικού κράτους, την αξιοκρατία και τη δικαιοσύνη (την οποία βέβαια πολλοί επικαλέστηκαν, δεν
κατάφερε από ότι φαίνεται να αγγίξει κανείς) να δείξει και τη
σχετική ευαισθησία.
Ο κ. Μπενίσης
ανέπτυξε πλούσιο αντιδικτατορικό αγώνα,( Πόσο πλούσιο δηλαδή ? Ήταν και αυτός στο…πολυτεχνείο ??? ) ήταν
από τους πρωτεργάτες του ενιαίου Συνασπισμού και σήμερα μετά από τόσα χρόνια
αγώνων στην αριστερά, αποδέχεται να πάρει μια θέση α λα καρτ και μάλιστα με τους επικριτές
του να έρχονται να τον κατηγορήσουν, πέρα από την κομματική
ευνοιοκρατία και για οικογενειοκρατία.
Σε τι
μπορεί λοιπόν να διαφέρει ο κ. Μπενίσης,
η σύντροφός του και Περιφερειάρχης Ρένα Δούρου και το μείζον κόμμα
της συμπολίτευσης της κυβέρνησης, ο ΣΥΡΙΖΑ,
από τους προκατόχους τους, όταν προσπαθούν
να κυβερνήσουν ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο και δείχνοντας πως
αδιαφορούν τελικά να διορθώσουν συνήθειες και παθογένειες που βάζουν τους γνωστούς και τους φίλους από το παράθυρο
και διώχνουν από την πόρτα την τόσο χιλιοειπωμένη από
τους ίδιους ελπίδα για ένα καλύτερο κράτος.