Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Σε
ασύλληπτα ταξίδια ο νους μου ταξιδεύει
Αφήνει
σήματα με ένα λευκό πανί
Και
στέλνει μηνύματα, απόκριση γυρεύει
Να
βγει από την αυταπάτη να φθάσει στην ακτή.
Σε
κυματιστά παιχνίδια ο νους μου κολυμπάει
Πόθοι
ξεχασμένοι μου πνίγουν την φωνή
Ο
Ποσειδώνας σε τρικυμισμένες θάλασσες το ξενυχτάει
Χωρίς
να με ορίσει, χρόνο και επιστροφή.
Παλεύω
απεγνωσμένα με τα κύματα στη ζωή
Από
την γέφυρα κουμάντο, στο τιμόνι σταθερά
Από
Συμπληγάδες να περάσω γύρισαν ανάποδα οι καιροί
Κύμα
με παρασύρει με στροβιλίζει ορμητικά.
Θα
αλλάξω της πορείας μου την πλεύση
Σκιές
ονείρων ζωντανών στο φάρο με οδηγούν
Αγκαλιά
στη λησμονιά ήρθε ευχάριστη η γεύση
Της
στεριάς την ομορφιά, της θάλασσας η συμφορά.
