του Βασίλη Ευστρ.Ναζλή
Θα
πιώ τον πρωϊνό καφέ μου
με φίλους...........
αντίκρυ από το Θρακικό πέλαγο.
Τα αδιέξοδα του τόπου μας θα λύσουμε
μέσα στον ανήμπορο μελαγχολικό καιρό μας.!
με φίλους...........
αντίκρυ από το Θρακικό πέλαγο.
Τα αδιέξοδα του τόπου μας θα λύσουμε
μέσα στον ανήμπορο μελαγχολικό καιρό μας.!
Τις
χάνδρες του κομπολογιού του χρόνου μας,
αθόρυβα θα παίζω στα χέρια μου.
Ο νούς μου όλα θα τα διορθώσει,
γιατί αυτό ποθούμε ασυναίσθητα.
αθόρυβα θα παίζω στα χέρια μου.
Ο νούς μου όλα θα τα διορθώσει,
γιατί αυτό ποθούμε ασυναίσθητα.
Ο
μπάτης της θάλασσας δίπλα μας,
την φρυγμένη πραγματικότητα μας,
δροσίζει με περισσό οίκτο.!
την φρυγμένη πραγματικότητα μας,
δροσίζει με περισσό οίκτο.!
Τα
σπουργίτια,
λαίμαργοι αλήτες,
το φτωχό μας πρωϊνό,
άπληστα τσιμπολογούν με μανία,
το χρόνο μας αναλώνοντας.
Μοναχικοί διαβάτεςλαίμαργοι αλήτες,
το φτωχό μας πρωϊνό,
άπληστα τσιμπολογούν με μανία,
το χρόνο μας αναλώνοντας.
έκπληκτοι ακούν τις αναλύσεις μας,
σαν πυγολαμπίδες φωτίζουν την σκέψη τους
και μέσα τους ανάβει σπίθα ελπίδας,
ότι κάτι θα πάει καλύτερα,