Βενιαμίν Καρακωστάνογλου
Παρά τις μαζικές λαϊκές αντιδράσεις, παρά
τις καταλυτικές δημοσκοπήσεις, η Ελληνική Κυβέρνηση προχώρησε στη ρήξη με το
εθνικώς αποδεκτό και συμφέρον. Με την υπογραφή και κύρωση της Συμφωνίας των
Πρεσπών εκχώρησε τη Μακεδονία, με την αναγνώριση «μακεδονικής» ταυτότητας και με το σύνθετο όνομα «Βόρεια Μακεδονία».
Εθνικός αυτοχειριασμός!
Έτσι, με τη συγκατάθεση των «εκπροσώπων»
του αληθινού ιδιοκτήτη, δηλαδή του σημερινού ελληνικού λαού, ως κληρονόμου του
Γένους των Ελλήνων, άρα και των Μακεδόνων, συμφωνήθηκε ως μία παρά φύσιν
«βάπτιση», η απόδοση του μακεδονικού ονόματος, που είναι εξόχως ιστορικό και
πολιτιστικό κεκτημένο και πνευματική ιδιοκτησία. Δηλαδή είναι Brand Name, σε ένα ετερόκλητο σύνολο 2.000.000 Σλάβων,
Αλβανών, Βουλγάρων, Τούρκων, Σέρβων, Ρομά, Βλάχων και Ελλήνων, που απαρτίζουν
ένα νεότευκτο Κράτος.
Το κράτος αυτό, ως φιλόδοξος μπαλαντέρ και
με έναν θρασύ μικρομεγαλισμό προσπαθεί να ιδιοποιηθεί, να υποκλέψει μέσω
χρησικτησίας, μέσω δήθεν τετελεσμένων (κάπως δηλαδή σαν την Τουρκία
στην Κύπρο), το
όνομα, την ψυχή και τη παγκόσμια δόξα κάποιου άλλου που το πέρασμά του «έγινε
σφράγισμα στην Οικουμένη». Έτσι λοιπόν, οι κ. Τσίπρας και Κοτζιάς έζησαν στις
ακριτικές Πρέσπες το όνειρο και τον μύθο τους για την «Διεθνιστική Αλληλεγγύη των Λαών».
Μολονότι τότε που συνέβησαν τα δύσκολα και
καθοριστικά γεγονότα, δηλαδή στη δεκαετία του 1940 (εγχείρημα
Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας), το ΚΚΕ τελικά μεταστράφηκε. Και με πατριωτική ανάνηψη δεν
επέτρεψε την επιχειρηθείσα σλαβοποίηση μέρους της Μακεδονίας μας. Δηλαδή,
κυρίαρχου ελληνικού εδάφους, που για την απελευθέρωση και διατήρηση της
ελευθερίας του, έπεσαν χιλιάδες κορμιά και χύθηκε ελληνικό αίμα ηρώων.
Οι «αριστεροί» του 21ου αιώνα
Αυτοί οι «ριζοσπάστες
αριστεροί» στον 21ο αιώνα ανοίγουν άκριτα και ηθελημένα την «κερκόπορτα»
για τον αφελληνισμό του βαρύτιμου μακεδονικού κληροδοτήματός μας. Και βέβαια
δίνοντας πλέον το έρεισμα για την ψευδοαλυτρωτική διεκδίκηση του ελληνικού
μακεδονικού εδάφους στο μέλλον, μέσω του ακαταμάχητου όπλου του ονόματος που
όποιος το παραχωρεί, στην ουσία παραχωρεί έδαφος.
Γιατί πίσω από την εκχώρηση του ονόματος
υπάρχει ένα βεβαρημένο ιστορικό παρελθόν ξένης επιβουλής κατά της Μακεδονίας:
Το 1878 με τη Μεγάλη Βουλγαρία της Συνθήκης
του Αγίου Στεφάνου.
Τα πανσλαβιστικά σχέδια της Ρωσίας.
Την εξέγερση του Ίλιντεν του 1903.
Το σωτήριο και ηρωικό έπος του Μακεδονικού
Αγώνα 1904-1908 απέναντι στους Βούλγαρους Κομιτατζήδες, με τους ηρωικούς
Μακεδονομάχους (Ελληνόφωνους, Σλαβόφωνους, Βλαχόφωνους,
πάντως όλους Ελληνόψυχους!).
Οι δύο Βαλκανικοί και ο Α’ Παγκόσμιος
Πόλεμος.
Η τραγική όσο και ζωοποιός έλευση και
εγκατάσταση των Μικρασιατών και Θρακιωτών προσφύγων στη Μακεδονία.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και η τριπλή
κατοχή.
Και ο Ελληνικός Εμφύλιος.
Δεν είναι δηλαδή «άδειο πουκάμισο», το
σημερινό Μακεδονικό-Σκοπιανό ζήτημα. Έχει βάθος, παρασκήνιο, καταχθόνια σχέδια
και μεθοδεύσεις. Και πολύ πολύτιμο ελληνικό αίμα, ανθρώπινο πόνο και
τραγικότητα.
Εξωτερική πολιτική και ευσεβείς πόθοι
Η εξωτερική πολιτική δεν είναι ευσεβείς
πόθοι, άθροισμα καλών προθέσεων ή έκθεση ιδεών. Είναι μία διαδικασία σκληρή,
επίπονη με νομικές διασφαλίσεις και πολιτικές, στρατιωτικές και οικονομικές
διαστάσεις που πατάει σε ρίζες ιστορικές και έχει προβολή στο μέλλον. Μία
αντιπαράθεση εθνικού δυναμικού, εθνικής ισχύος και ακτινοβολίας και βέβαια
διεθνών συσχετισμών και συμμαχιών, που παράγει το τελικό αποτέλεσμα της
προώθησης του εθνικού συμφέροντος μέσα σε ένα δύσκολο, σκληρό και άκρως
ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον. Αντ’ αυτών η κυβέρνηση Τσίπρα βασίστηκε μόνο
στην γνωστή αλαζονική ιδεοληψία της.
Σε αυτό το περιβάλλον η κυβέρνηση Τσίπρα
άφησε ανοχύρωτη την Ελλάδα και την Μακεδονία. Σαν να μην υπήρχε όλο αυτό το
βεβαρημένο ιστορικό παρελθόν που αναφέραμε. Με μία Συμφωνία που οδηγεί την λύση
του προβλήματος σε «σαλαμοποίηση», που σε ορισμένες πτυχές θα κρατήσει πέντε ή
και περισσότερα χρόνια. Που εξαρτήθηκε από αμφίβολης έκβασης δημοψήφισμα στα
Σκόπια, αλλά που στον ελληνικό λαό, ο οποίος εκφράστηκε πολλαπλώς και μαζικά
στα συλλαλητήρια και στις δημοσκοπήσεις, δεν δόθηκε το δικαίωμα να δηλώσει κι
αυτός την βούλησή του με την αμεσότητα και το βάρος ενός δημοψηφίσματος.
Οι διεθνούς χαρακτήρα πολιτικές δεσμεύσεις
και διαδικασίες που δρομολογήθηκαν ήδη από την υπογραφή της Συμφωνίας των
Πρεσπών και οριστικοποιήθηκαν με την κύρωσή της, δεν θα είναι διόλου εύκολο
νομικά και πολιτικά να ανασταλούν, αν δεν παραβιαστούν κάποιες από τις
δεσμεύσεις που αναλαμβάνουν τα Σκόπια, τα οποία ετοιμάζονται να ενταχθούν στο
ΝΑΤΟ και να τεθούν σε τροχιά ένταξης στην ΕΕ.
Με τη Συμφωνία κατοχυρώνεται υπέρ των
Σκοπίων η διεθνής χρήση του ονόματος Μακεδονία, που έστω ως Βόρεια Μακεδονία θα
αποτελεί το μοναδικό κράτος από τα 193 του ΟΗΕ και της Διεθνούς Κοινότητας που
θα έχει στον τίτλο του το ένδοξο ελληνικό όνομα της Μακεδονίας. Και το
κυριότερο, ο λαός της θα λέγεται «Μακεδόνες» (ιθαγένεια, ταυτότητα) η δε γλώσσα της «μακεδονική», αν και είναι
απόλυτα σλαβική.
Εθνικός αυτοχειριασμός – Χρησικτησία που καταπίνει
Υπάρχει μήπως αμφιβολία για το αν οι
Σκοπιανοί, οι οποίοι καταχράστηκαν και παραβίασαν πολλαπλά την Ενδιάμεση
Συμφωνία του 1995 και έτσι κατέστησαν αφερέγγυοι και αναξιόπιστοι, θα
συνεχίσουν την παράνομη πρακτική τους της μονοπώλησης του ονόματος και του
περιεχομένου του όρου Μακεδονία-Μακεδόνες; Τώρα πλέον που θα έχουν το Βόρεια
Μακεδονία ως οριστικό συνταγματικό και διεθνές όνομά τους και μάλιστα με την
υπογραφή του δικαιούχου, δηλαδή της Ελλάδος.
Υπενθυμίζουμε ότι όταν είχαν το προσωρινό
όνομα FYROM εφέροντο διεθνώς και στο εσωτερικό τους σαν Μακεδονία και οι ίδιοι
σαν Μακεδόνες. Τώρα με βεβαιότητα μπορούμε να υποθέσουμε ότι θα συνεχίσουν τον
Μακεδονισμό τους ενισχυμένοι και εις το διηνεκές! Άλλωστε είναι γνωστό πόσες
καταστάσεις υπάρχουν, λειτουργούν και παραμένουν διεθνώς, σε πλήρη αντίθεση με
αποφάσεις, συμφωνίες και δεσμεύσεις κρατών ή της Διεθνούς Κοινότητας και
Διατάξεων του Διεθνούς Δικαίου!
Δυστυχώς, η διεθνής κοινωνία και οργάνωση
παραμένει ατελής και ανολοκλήρωτη. Και αυτός που κατέχει το όνομα, τον τίτλο ή
το έδαφος, έστω και παράνομα (βλέπε Βόρεια Κύπρος), έχει μακροπρόθεσμα το τεκμήριο της
ιδιοκτησίας δια χρησικτησίας που θα καταπιεί ίσως και την ιστορία και θα
εξαλείψει πρακτικά το «Βόρεια» ή σλαβικά «Σεβέρνα».
Φύλλο συκής
Πριν έρθει στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, πολλά
από τα στελέχη του (σήμερα υπουργοί) ζητούσαν να οριστικοποιηθεί το όνομα
«Μακεδονία» ως κρατικό όνομα των Σκοπίων(!). Σήμερα, ως κυβέρνηση, υπέγραψε και
κύρωσε μία Συμφωνία που εκπληρώνει με φύλλο συκής (Βόρεια) εκείνες τις παλιές θέσεις στελεχών του. Παραχωρεί το όνομα του
λαού και της εθνικής ταυτότητας και γλώσσας (Μακεδόνας-μακεδονική) στους Σλάβους των Σκοπίων.
Προφανώς βέβαια, είναι ευπρόσδεκτη η δωρεάν
προσφορά αυτή από τους Σκοπιανούς που κερδίζουν έτσι την ένταξή τους στους
κυριότερους Διεθνείς Οργανισμούς του Δυτικού Κόσμου (ΝΑΤΟ και ΕΕ), που
διασφαλίζουν την πλαστή ταυτότητα των «Μακεδόνων», της «μακεδονικής» γλώσσας και ουσιαστικά (για
όποιον ξέρει και καταλαβαίνει) την οριστική μονοπώληση του Μακεδονισμού διεθνώς στην πορεία του
χρόνου! Μαζί βέβαια με την αμυντική ασπίδα του ΝΑΤΟ και τα πολλά δισ ευρώ της
ΕΕ.
Η λάθος κυβέρνηση, την πιο κρίσιμη στιγμή,
με γνώμονα την ιδεοληψία της και το εικαζόμενο κομματικό της συμφέρον (που
βέβαια θα γίνει μπούμεραγκ),
επέλεξε να οδηγήσει σε αυτοχειριασμό τη χώρα. Το έπραξε για να
εξυπηρετήσει απλουστευτικές αντιλήψεις και στρατηγικά συμφέροντα ισχυρών
δυτικών χωρών και για να ενισχύσει το διεθνές προφίλ της. Οι επόμενες
βουλευτικές εκλογές εκ των πραγμάτων θα προσλάβουν έναν χαρακτήρα
δημοψηφίσματος. Αυτό που αρνήθηκαν στον ελληνικό λαό όταν ήταν η ώρα.
