Νικόλαος Ζαρκάδας Υποστράτηγος ε.α.
ΠΡΟΣ Αδελφότητα Καταρρακτηνών
"Η ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ"
Θεσσαλονίκη
23.04.2018
Κύριε Πρόεδρε,
Στο φύλλο των μηνών Ιανουαρίου -
Φεβρουαρίου 2018 της εφημερίδας "Ο
ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ" της Αδελφότητας διατυπώνεται το ερώτημα "εμφύλιος ή ξενοκίνητος;" με την επισήμανση ότι "Την περίοδο 1943 - 1949
μεταξύ ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και του Εθνικού Στρατού συνήφθησαν φοβεραί μάχαι. Εις τας
τάξεις του ΕΛΑΣ μετέσχουν και ξέναι στρατιωτικαί δυνάμεις. Είναι εμφύλιος ή
ξενοκίνητος;"
Το ερώτημα λίαν επίκαιρο. Η περίοδος
που μνημονεύεται, θα πρέπει να χωριστεί σε δύο υποπεριόδους, ήτοι της Εθνικής Αντίστασης και του Συμμοριτοπολέμου.
Τον μήνα Μάρτιο 1946 ξεκίνησε ο αδελφοκτόνος αλληλοσπαραγμός με την επίθεση και
πυρπόληση του Σταθμού Χωροφυλακής Λιτοχώρου
Πιερίας την νύχτα της 30ης προς 31η Μαρτίου από τους αναρχοκομμουνιστές και θύματα τους άνδρες του σταθμού.
Στα τρία χρόνια που διήρκεσε ο
συμμοριτοπόλεμος, Μάρτιος
1946 - Αύγουστος 1949, η χώρα
βυθίστηκε στο θάνατο, στο αίμα, στον πόνο, στη δυστυχία, αλλά και στον όλεθρο
και την οικονομική καταστροφή. Έσπειρε παράλληλα το μίσος και χώρισε του Έλληνες
σε δύο βαθιά μισούμενες παρατάξεις.
Ήταν η χειρότερη μορφή πολέμου, που
βίωσε η Πατρίδα μας με θύματα Έλληνες και από τις δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις.
Ο ξένος κατακτητής φεύγει. Στον πόλεμο αυτό ήταν ο γείτονας, ο συγχωριανός, ο
συγγενής, ο αδελφός που μπορεί να σκότωνε τον γονιό, τον αδελφό ή ακόμα
χειρότερα το παιδί τους.
Μετά από την περιληπτική και σύντομη
αυτή εισαγωγή στις γραμμές που ακολουθούν, θα προσπαθήσω να παρουσιάσω τις
σκέψεις μου και να δώσω απάντηση στο ερώτημα του δημοσιεύματος.
Ο αρχικός τίτλος της αδελφοκτόνου
αυτής σύρραξης ήταν "Συμμοριτοπόλεμος"
και χρησιμοποιήθηκε για περισσότερα από σαράντα χρόνια, ήτοι μέχρι το έτος 1989, όταν με σχετικό νόμο των Υπουργών
Οικονομικών και Δικαιοσύνης η περίοδος από την αποχώρηση των
στρατευμάτων κατοχής μέχρι 31.12.1949 αναγνωρίστηκε ως "περίοδος εμφυλίου πολέμου" (παρ.1
άρθρου 1 νόμου 1863/1989, ΦΕΚ 204Α').
Στον πόλεμο της περιόδου αυτής τις
αντίπαλες δυνάμεις αποτελούσαν ο Εθνικός Στρατός
της Πατρίδας μας και οι ξενοκίνητες ανταρτικές
δυνάμεις, οι οποίες με ξένη εκπαίδευση
και ξένη βοήθεια σήκωσαν τα όπλα κατά της ίδιας της Πατρίδας τους,
προκειμένου να εγκαταστήσουν στη χώρα μας κομμουνιστικό καθεστώς, εναντίον της
θέλησης της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Οι στασιαστές αυτοί
- δυνάμεις κατευθυνόμενες αποκλειστικά από το Κομμουνιστικό Κόμμα της εποχής είχαν εκπαιδευτεί και οργανωθεί
σε στρατόπεδα γειτονικών χωρών, κυρίως Γιουγκοσλαβίας, αλλά και Βουλγαρίας και
Αλβανίας, που διατελούσαν υπό κουμουνιστικό καθεστώς.
Σήμερα, είναι πολλοί, οι οποίοι με
διάφορα κείμενα, προσπαθούν να εμφανίσουν τον εμφύλιο πόλεμο αποκλειστικά ως πάλη μεταξύ των Ελλήνων
διαστρέφοντας την αλήθεια και υπηρετώντας προπαγανδιστικούς σκοπούς προς
συσκότιση της ιστορικής συνείδησης του Έθνους και παραχάραξη της ιστορίας του.
Με τις παραπάνω θέσεις και σκέψεις
μου δεν επιθυμώ να ξύσω πληγές ή να ανασκαλέψω τις φρικτές μνήμες των
ημερών εκείνων του παρελθόντος, που μερικοί ακόμα διατηρούμε, αλλά απλά ως
άνθρωπος που σέβεται την αλήθεια να υπενθυμίσω ότι αναμφισβήτητα αυτοί που
πήραν και σήκωσαν τα όπλα εναντίον της Πατρίδας την περίοδο 1946 - 1949 υπήρξαν ξενοκίνητοι.
Καιρός είναι να ξεπεραστεί εκείνη η
γραμμή του αίματος και του διαχωρισμού των Ελλήνων σε "εθνικόφρονες" και "ανθέλληνες".
Κατόπιν αυτών η απάντηση στο ερώτημα
του δημοσιεύματος είναι, ότι επίσημα από την Πολιτεία ονομάστηκε "εμφύλιος πόλεμος", πλην όμως στην
πραγματικότητα επρόκειτο περί ξενοκίνητης
ενέργειας εναντίον της ακεραιότητας, της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της
δημοκρατίας της Πατρίδας μας και προσπάθεια υπαγωγής της στο ανελεύθερο κουμουνιστικό
καθεστώς των χωρών του σιδηρού παραπετάσματος.