Συγκρίσεις

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://www.dimokratianews.gr/

Χρήστος Μπολώσης

    Εμ δεν ξέρουμε, εμ δεν μαθαίνουμε.
    Τις προάλλες έγινε στο Τορίνο ο αγώνας για το Τσάμπιονς Λιγκ μεταξύ της Γιουβέντους και της Ρεάλ, στον οποίο νίκησε η ανώτερη σε όλα Ρεάλ με 0-3 και στο οποίο ο Ρονάλντο πέτυχε την γκολάρα των…γκολάρων.    Στο τέλος οι κορυφαίοι (και παγκοσμίου κλάσεως) Ιταλοί ποδοσφαιριστές Τζιανλουίτζι Μπουφόν και Αντρέα Μπαρτσάλι, έπλεξαν το εγκώμιο των παιχτών της Ρεάλ με πρώτο – πρώτο του Ρονάλντο. Μάλιστα ο αμυντικός Μπαρτσάλι, παραδέχθηκε ευθαρσώς ότι για το δεύτερο γκολ του Μαρσέλο, φέρει ευθύνη. Επίσης ο προπονητής της Γιούβε Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, παραδέχθηκε την ανωτερότητα της «Βασίλισσας».
Και αυτά μεν συμβαίνουν σε προηγμένες (και) ποδοσφαιρικά χώρες, που έχουν να επιδείξουν και μερικά παγκόσμια κύπελλα, έτσι για πλάκα.

    Εδώ στην τριτοκοσμική (ή μήπως τεταρτοκοσμική) στο ποδόσφαιρο (μόνο άραγε;) χώρα μας, τα πράγματα θα εξελίσσονταν κάπως διαφορετικά, ή μάλλον εξελίχθηκαν κάπως διαφορετικά.
    Πρώτα «βγαίνει» στον τηλεοπτικό φακό, ποδοσφαιριστής της ηττηθείσας ομάδας και προβαίνει στις εξής συγκλονιστικές δηλώσεις: «Θεωρώ ότι ο διατητής (όχι διαιτητής) εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία και μας έσφαξε. Δεν μας άφησε να παίξουμε τη μπάλα μας. Εμείς συνεχίζουμε. Κάνουμε ό,τι μας λέει ο προπονητής μας, βλέπουμε το κάθε παιχνίδι χωριστά και στο τέλος θα κάνουμε ταμείο».
    Προπονητής, που μέχρι πριν λίγους μήνες ήταν υπ’ ατμόν γι’ άλλες πολιτείες ερωτικές, νόμισε ότι έγινε Μουρίνιο επειδή νίκησε   2-3 ομάδες με το 1 ½ πόδι στον τάφο, βγάζει δικές του βαθμολογίες και ανακηρύσσει την ομάδα του πρωταθλήτρια, απειλώντας ταυτοχρόνως Θεούς και δαίμονες, χωρίς εννοείται να συγκινείται ουδείς και να του τραβήξει το αυτί.

    Και στο τέλος βγαίνει ο Πρόεδρος ή ο εκπρόσωπος τύπου των χαμένων: «Δεν θέλω και δεν συνηθίζω να μιλάω για την διαιτησία, αλλά ο σημερινός διαιτητής (αυτός το λέει σωστά), όχι μόνο διαμόρφωσε το αποτέλεσμα, όχι μόνο έκλεψε τον ιδρώτα των παικτών μας, όχι μόνο μας αποσυντόνισε με τις κάρτες που έδειξε, όχι μόνο που κράτησε μόνο 15΄ λεπτά καθυστέρηση αντί 2 ώρες, στο τέλος μας έσφαξε και με το ανάποδο πλάγιο άουτ που έδωσε. Μετά από όλα αυτά είναι δικαιολογημένη πλήρως η είσοδος μερικών φιλάθλων μας, που μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο με πολυβόλα και πυραύλους εδάφους – εδάφους για να διαμαρτυρηθούν κοσμίως».
    Αυτά την ίδια μέρα και αμέσως μετά τον αγώνα. Την άλλη μέρα έχουμε από κοντά και τις εφημερίδες.

Η μία: «Η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου. Ως πρόβατο επι σφαγήν οδηγήθηκε η ομάδα μας».

Η άλλη: «Ο διαιτητής (το είχαμε επισημάνει εγκαίρως αλλά δεν εισακουσθήκαμε) είχε φάει την Καθαρή Δευτέρα του 1989 με τον μπατζανάκη του τρίτου εξαδέλφου του σέντερ φορ του αντιπάλου».

Η Τρίτη: «Γυρίζω από την κόλαση της – αναφέρεται η έδρα του αντιπάλου - Αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων».
    Τα παραπάνω μπορεί να είναι φανταστικά, αλλά μη νομίζετε ότι απέχουν πολύ της πραγματικότητας. Και όλα αυτά ενώ οι παίκτες, έχουν δείξει σχεδόν άριστη συμπεριφορά μέσα στο γήπεδο και (τώρα τελευταία) οι φίλαθλοι στις εξέδρες, είναι να τους πιείς στο ποτήρι.
    Από κοντά σε όλα αυτά τα σχεδόν τραγελαφικά και η αθλητική δικαιοσύνη. Εδώ και περίπου 2 μήνες έγινε ο αγώνας ΠΑΟΚ – ΑΕΚ, ο οποίος διεκόπη διότι κάποια παιδάκια μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και κάναν…αταξίες. Η σχετική απόφαση βγήκε μόλις σήμερα!!!

    Μας πήραν χαμπάρι και η UEFA με την FIFA, που πιέζουν για ταχεία έκδοση αποφάσεων. Μπα δεν βαριέσαι. Φαίνεται το μελετάνε καλά το πράμα. Μακάρι να είναι αυτό, γιατί εμένα άλλα μου τριβελίζουν το μυαλό. Όπως επί παραδείγματι ότι δεν έχουν δακτυλογράφους για να καθαρογράψουν την απόφαση. Τώρα εσείς άλλα σκεφτήκατε αλλά δεν φταίω εγώ αν έχετε άρρωστο μυαλό.
    Και για να κλείσουμε αυτή την ωδή στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο είναι προβλέψιμο σε όλες του τις πτυχές (αναφερθήκαμε ήδη στις τυποποιημένες δηλώσεις παικτών και παραγόντων). Ας πούμε ότι μία ομάδα παίρνει καινούργιο προπονητή τον Δον Ποδοσφαιρίλο και διώχνει τον μέχρι τώρα κόουτς ο οποίος είχε έλθει μετά φανών και λαμπάδων και βούλιαξε το αεροδρόμιο κατά την άφιξή του, αλλά στο τέλος απεδείχθη φούσκας. Μόλις λοιπόν φθάνει ο Ποδοσφαιρίλος δηλώνει: «Γνωρίζω πολύ καλά την ομάδα που έρχομαι και ευχαριστώ τον κ. πρόεδρο που με επέλεξε. Σκοπός μου να οδηγήσω την ομάδα στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ και του Διηπειρωτικού» (το ότι τελικώς δεν κατακτά ούτε το Ηπειρωτικό, διότι προλαβαίνει ο ΠΑΣ, θα το μάθει στο τέλος…).

Την επομένη οι εφημερίδες θριαμβολογούν: «Ο Δον Ποδοσφαιρίλος μικρός ήταν μπολ μπόϊ στην Ρεάλ-Τι λέει γι’ αυτόν ο μανάβης της γειτονιάς του».

Η άλλη: «Δεν κρατιέται ο Ποδοσφαιρίλος. Μόλις έφθασε, στις 3 τα ξημερώματα, πήγε στο προπονητικό κέντρο και έκανε έλεγχο στις βρύσες που ποτίζουν το γκαζόν. Αύριο θα τσεκάρει τις μπάλες που χρησιμοποιεί η ομάδα».

Η τρίτη: « Έτσι θα κατακτήσουμε το τσάμπιονς λιγκ. Τα πλάνα του μάγου».

Και οι ίδιες εφημερίδες όταν και ο Δον Ποδοσφαιρίλος έχει την τύχη του προκατόχου του: «Ποδοσφαιρίλος, τέλος. Ακόμα ένα παλτό στην κρεμάστρα».
    Αυτά.