Μπορεί τα Χριστούγεννα
να ενδείκνυνται για θαύματα, ωστόσο ένα περιστατικό στην Αμερική έρχεται να επιβεβαιώσει
πως πολλές φορές τα σύνορα της αληθινής ζωής «καταπατούν» ιστορίες βγαλμένες
από ευφάνταστο νου σεναριογράφου.
Ο George Pickering
II αρνιόταν
πεισματικά να δεχθεί ότι ο εγκεφαλικά νεκρός γιος του δεν θα «επέστρεφε» ποτέ από το εγκεφαλικό που υπέστη, ωστόσο όταν οι
γιατροί του νοσοκομείου Tomball Regional Medical Centre στο Χιούστον πήγαν να κλείσουν το μηχάνημα υποστήριξης ζωής, μετά από
συναίνεση της γυναίκας και του άλλου του γιου, πήρε την κατάσταση στα χέρια του.
Επί τρεις ώρες δεν άφηνε γιατρούς και
αστυνομία να πλησιάσουν το κρεβάτι του γιου του απειλώντας τους με όπλο, αφού
όπως υποστήριζε ένιωθε αρκετές φορές να του σφίγγει το χέρι!
Μέχρι που ο 27χρονος γιος του έδειξε σημάδια ζωής!
«Τα έκαναν όλα
πολύ γρήγορα. Το νοσοκομείο, οι νοσοκόμες, οι γιατροί. Ήξερα ότι αν είχα ακόμη
3 ή 4 ώρες μαζί του εκείνο το βράδυ, θα γνώριζα αν ο George ήταν εγκεφαλικά
νεκρός», ανέφερε ο 59χρονος πατέρας, συμπληρώνοντας, αφού
παραδέχθηκε πως εκείνο το βράδυ ήταν μεθυσμένος και επιθετικός: «Κατά τη διάρκεια αυτών των ωρών μού έσφιξε το χέρι 3 ή 4
φορές»…
«Παραβίασε το
νόμο, αλλά τον παραβίασε για τους σωστούς λόγους. Είμαι εδώ εξαιτίας του. Ήταν
η αγάπη. Ήταν η αγάπη. Είναι καθήκον κάθε γονιού να προστατέψει τα παιδιά του
και αυτό έκανε», τόνισε από την πλευρά του ο 27χρονος George, συνεχίζοντας: «Το σημαντικό
είναι ότι είμαι ζωντανός και ο πατέρας μου είναι σπίτι μαζί μας».
Ο George Pickering
II κατηγορήθηκε για δύο αδικήματα που αφορούν απειλή ανθρώπινης ζωής με
θανατηφόρο όπλο και φυλακίστηκε. Τελικά κέρδισε ξανά την ελευθερία του νωρίτερα
μέσα στο μήνα, όταν αποσύρθηκαν οι κατηγορίες εναντίον του…
«Όταν η κατάσταση του
ασθενούς δεν του επιτρέπει να αποφασίσει για τη θεραπεία του, ο άνθρωπός του
που θα το κάνει έχει το δικαίωμα να αποφασίσει κατά πόσον ή όχι θα προχωρήσουμε
με ένα συνιστώμενο πρόγραμμα φροντίδας», αναφέρεται στην ανακοίνωση
του Ιατρικού Κέντρου σχετικά με
το περιστατικό, η οποία καταλήγει: «Ωστόσο, η
απόφαση αυτή πρέπει να εκφράζεται με τρόπο που δεν θέτει σε κίνδυνο άλλους
ασθενείς ή το ιατρικό προσωπικό. Λόγω των αυστηρών νόμων περί ιδιωτικής ζωής,
δεν είμαστε σε θέση να σχολιάσουμε κάτι για μεμονωμένους ασθενείς».
