Το έστειλε ο Γιώργος Επιτήδειος
Απόδοση-Επιμέλεια: Αριστέα Τσαμαδιά
Ανάλυση: Ενώ όλοι ισχυρίζονται ότι πολεμούν το ISIS ώστε να εξαπατήσουν τις ΗΠΑ, στην πραγματικότητα έχουν εμπλακεί στους πολέμους τους: οι Τούρκοι καταστρέφουν τους Κούρδους, οι Ρώσοι καταστρέφουν τους Σουνίτες τζιχαντιστές, ο ιρακινός στρατός καταστρέφει τις σουνιτικές δυνάμεις και οι Ιρανοί είναι χαρούμενοι ότι οι σουνίτες κρατούν απασχολημένους τη Συρία και το Ιράκ.
Για άλλη μια φορά, πολλές χώρες θα συγκεντρωθούν για «να τελειώσει τη σύγκρουση στη Συρία» όπως παρουσιάζεται από τον υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ John Kerry. Λοιπόν, δεν θα υπάρξει «τέλος». Δεν είναι «σύγκρουση» αλλά ένας παγκόσμιος πόλεμος και δεν υπάρχει πια «Συρία».
Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και κάποιες ευρωπαϊκές χώρες απατώνται, και η περιοχή η οποία αποτελούσε κάποτε τη Συρία και το Ιράκ, θα εξακολουθήσει να χρησιμεύει ως αρένα μιας μεγάλης καταιγίδας. Ακόμα χειρότερο, είναι το γεγονός ότι ο Λίβανος, η Ιορδανία, η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία σύρθηκαν στο κέντρο αυτής της καταιγίδας κατά τη θέλησή τους και το 2016 μπορεί να υπάρξει μια χρονιά-ορόσημο για κάποιους από αυτούς.
Πρώτα από όλα, μιλάμε για έναν παγκόσμιο πόλεμο ανάμεσα σε Σουνίτες και Σιίτες, ο οποίος συνεχίζεται εδώ και 1.300 χρόνια , και λοιπόν το Σουνιτο-σιιτικό πρόβλημα πρέπει να επιλυθεί πριν μπορέσει να πραγματοποιηθεί το ο,τιδήποτε στη Συρία.
Αυτή η εθνοτική τομή ξεκάθαρα διαχωρίζει τα στρατόπεδα: το σιιτικό στρατόπεδο, που περιλαμβάνει το Ιράν, την κυβέρνηση της Βαγδάτης, την κυβέρνηση της Δαμασκού, την Hezbollah, κάποιους από τους Κούρδους και τους Ρώσους και το αντίπαλο σουνιτικό στρατόπεδο που περιλαμβάνει τον Τούρκο πρόεδρο Recep Tayyip Erdogan, τη Σαουδική Αραβία, τις περισσότερες από τις Χώρες του Κόλπου, την al-Qaeda (μέσω του Μετώπου της al-Nusra, το στρατό της στη Συρία), τους τζιχαντιστές αντάρτες, κάποιους από τους Κούρδους και δευτερευόντως, παρόλο που βρίσκονται στο ίδιο στρατόπεδο, το Ισλαμικό Κράτος.
Η Δύση παίρνει το μέρος του σουνιτικού άξονα. Μιλάμε για πολέμους μέσα στους πολέμους, και αναρίθμητους υποπολέμους. Όλοι ισχυρίζονται ότι πολεμούν κατά του ISIS, για να εξαπατήσουν τους Αμερικανούς, αλλά στην πραγματικότητα διεξάγουν τους δικούς τους εθνοτικούς πολέμους.
Οι Τούρκοι καταστρέφουν υπόγεια το κουρδικό PKK. Οι Ρώσοι καταστρέφουν τους Σουνίτες τζιχαντιστές, οι οποίοι στα δυτικά μάτια μπορούν να χρησιμεύσουν ως εναλλακτική στον Σύρο πρόεδρο Bashar. Ο ιρακινός στρατός (που αποτελείται κυρίως από Σιίτες) καταστρέφει τις σουνιτικές δυνάμεις στο Ιράκ. Και οι Ιρανοί είναι χαρούμενοι που οι Σουνίτες κρατώνται απασχολημένοι στη Συρία και το Ιράκ, έτσι ώστε να μην μπορέσουν να προφτάσουν γρήγορα στα εδάφη τους.
Οι ίδιοι οι σουνίτες, είναι χωρισμένοι σε εκατοντάδες παραστρατιωτικές ενώσεις, που είναι εχθρικές η μια έναντι της άλλης.Πώς μπορεί αυτό το χάος να επιλυθεί; Είναι μια κατάσταση μίσους στην οποία κανένα από τα μέλη δεν μπορεί να κάνει πίσω, γιατί αν το κάνει, θα εξολοθρευτεί από την άλλη πλευρά.
Οι σουνίτες τζιχαντιστές έχουν δώσει όρκο να μπουν στο Λίβανο και να δολοφονήσουν όλους τους Σιίτες εκεί. Σκοπεύον να γεμίσουν το νερό της Μεσογείου με το αίμα των Αλαουιτών. Ο πόλεμος τρέφει τον εαυτό του, και απλά επεκτείνεται. Είναι αδιέξοδος. Τα εθνοτικά συμφέροντα ξεπερνούν τις εκτιμήσεις για τον πόλεμο κατά του ISIS. Ποιος είναι ο πιο επικίνδυνος αναφορικά με τους Σαουδάραβες: οι Σιίτες ή το ISIS? Οι Σιίτες φυσικά. Και το ίδιο ισχύει για τον Erdogan.
Γιατί λοιπόν πρέπει να πολεμήσουν κατά του ISIS;Ο Assad χρειάζεται το ISIS, γιατί τότε η Δύση θα πρέπει να τον υποστηρίξει γιατί δεν θα έχει άλλη επιλογή, και το ISIS χρειάζεται τον Assad, γιατί οι Σουνίτες τότε δεν θα έχουν καμία επιλογή από το να υποστηρίξουν το Ισλαμικό Κράτος. Τώρα, με 150 δις. δολάρια οι Αμερικανοί πρόκειται να απελευθερώσουν τους Ιρανούς, τα ρωσικά όπλα θα ρεύσουν στο έδαφος ακόμα περισσότερο και οι εθνοτική φλόγα θα φτάσει ως τον ουρανό.
Το Ιράν κατά της Τουρκίας, η Τουρκία κατά της Βαγδάτης και της Συρίας. Ο κύκλος των διαταραχών θα επεκταθεί. Και υπάρχει η παρουσία του Ισλαμικού Κράτους, ένα σημείο αναφοράς για δεκάδες χιλιάδες εθελοντές που συρρέουν εκεί από όλο τον κόσμο. Το τζιχαντιστικό σύστημα έχει δημιουργήσει μια αέναη κίνηση ("perpetuum mobile") με την Ευρώπη: Χιλιάδες ριζοσπάστες συρρέουν στην Ευρώπη από τη μέση Ανατολή και η Ευρώπη στέλνει χιλιάδες εθελοντές στο ISIS.
Αυτή η διαδικασία δεν μπορεί πλέον να ανακοπεί. Και ας δεχτούμε ότι τα εδάφη που κατέχει το Ισλαμικό Κράτος είναι υπό δυτική κατοχή. Και λοιπόν; Από τους 80.000 μαχητές, οι 20.000 θα σκοτωθούν και οι υπόλοιποι θα μετακινηθούν στην Ευρώπη για να την ταράξουν ακόμα περισσότερο;
Και τελικά, η μετανάστευση εκατομμυρίων απλά θα ενταθεί: 3 εκ. φέτος, 5 του χρόνου. 26% των πολιτών του αραβικού κόσμου θέλει να μετακινηθεί προς τη Δύση. Οι πιο δυνατοί έχουν ήδη μετακινηθεί, η οικονομία έχει μεταναστεύσει, και η ελπίδα έχει φύγει επίσης. Οι κλειδωμένοι δαίμονες έχουν απελευθερωθεί, και το κουτί της Πανδώρας με τα ημιθανή αραβικά κράτη δεν θα κλείσει για γενεές ολόκληρες. Είτε η Δύση το θέλει είτε όχι, αυτή η διαδικασία είναι ήδη μη ανατρέψιμη.
Απόδοση-Επιμέλεια: Αριστέα Τσαμαδιά
Ανάλυση: Ενώ όλοι ισχυρίζονται ότι πολεμούν το ISIS ώστε να εξαπατήσουν τις ΗΠΑ, στην πραγματικότητα έχουν εμπλακεί στους πολέμους τους: οι Τούρκοι καταστρέφουν τους Κούρδους, οι Ρώσοι καταστρέφουν τους Σουνίτες τζιχαντιστές, ο ιρακινός στρατός καταστρέφει τις σουνιτικές δυνάμεις και οι Ιρανοί είναι χαρούμενοι ότι οι σουνίτες κρατούν απασχολημένους τη Συρία και το Ιράκ.
Για άλλη μια φορά, πολλές χώρες θα συγκεντρωθούν για «να τελειώσει τη σύγκρουση στη Συρία» όπως παρουσιάζεται από τον υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ John Kerry. Λοιπόν, δεν θα υπάρξει «τέλος». Δεν είναι «σύγκρουση» αλλά ένας παγκόσμιος πόλεμος και δεν υπάρχει πια «Συρία».
Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και κάποιες ευρωπαϊκές χώρες απατώνται, και η περιοχή η οποία αποτελούσε κάποτε τη Συρία και το Ιράκ, θα εξακολουθήσει να χρησιμεύει ως αρένα μιας μεγάλης καταιγίδας. Ακόμα χειρότερο, είναι το γεγονός ότι ο Λίβανος, η Ιορδανία, η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία σύρθηκαν στο κέντρο αυτής της καταιγίδας κατά τη θέλησή τους και το 2016 μπορεί να υπάρξει μια χρονιά-ορόσημο για κάποιους από αυτούς.
Πρώτα από όλα, μιλάμε για έναν παγκόσμιο πόλεμο ανάμεσα σε Σουνίτες και Σιίτες, ο οποίος συνεχίζεται εδώ και 1.300 χρόνια , και λοιπόν το Σουνιτο-σιιτικό πρόβλημα πρέπει να επιλυθεί πριν μπορέσει να πραγματοποιηθεί το ο,τιδήποτε στη Συρία.
Αυτή η εθνοτική τομή ξεκάθαρα διαχωρίζει τα στρατόπεδα: το σιιτικό στρατόπεδο, που περιλαμβάνει το Ιράν, την κυβέρνηση της Βαγδάτης, την κυβέρνηση της Δαμασκού, την Hezbollah, κάποιους από τους Κούρδους και τους Ρώσους και το αντίπαλο σουνιτικό στρατόπεδο που περιλαμβάνει τον Τούρκο πρόεδρο Recep Tayyip Erdogan, τη Σαουδική Αραβία, τις περισσότερες από τις Χώρες του Κόλπου, την al-Qaeda (μέσω του Μετώπου της al-Nusra, το στρατό της στη Συρία), τους τζιχαντιστές αντάρτες, κάποιους από τους Κούρδους και δευτερευόντως, παρόλο που βρίσκονται στο ίδιο στρατόπεδο, το Ισλαμικό Κράτος.
Η Δύση παίρνει το μέρος του σουνιτικού άξονα. Μιλάμε για πολέμους μέσα στους πολέμους, και αναρίθμητους υποπολέμους. Όλοι ισχυρίζονται ότι πολεμούν κατά του ISIS, για να εξαπατήσουν τους Αμερικανούς, αλλά στην πραγματικότητα διεξάγουν τους δικούς τους εθνοτικούς πολέμους.
Οι Τούρκοι καταστρέφουν υπόγεια το κουρδικό PKK. Οι Ρώσοι καταστρέφουν τους Σουνίτες τζιχαντιστές, οι οποίοι στα δυτικά μάτια μπορούν να χρησιμεύσουν ως εναλλακτική στον Σύρο πρόεδρο Bashar. Ο ιρακινός στρατός (που αποτελείται κυρίως από Σιίτες) καταστρέφει τις σουνιτικές δυνάμεις στο Ιράκ. Και οι Ιρανοί είναι χαρούμενοι που οι Σουνίτες κρατώνται απασχολημένοι στη Συρία και το Ιράκ, έτσι ώστε να μην μπορέσουν να προφτάσουν γρήγορα στα εδάφη τους.
Οι ίδιοι οι σουνίτες, είναι χωρισμένοι σε εκατοντάδες παραστρατιωτικές ενώσεις, που είναι εχθρικές η μια έναντι της άλλης.Πώς μπορεί αυτό το χάος να επιλυθεί; Είναι μια κατάσταση μίσους στην οποία κανένα από τα μέλη δεν μπορεί να κάνει πίσω, γιατί αν το κάνει, θα εξολοθρευτεί από την άλλη πλευρά.
Οι σουνίτες τζιχαντιστές έχουν δώσει όρκο να μπουν στο Λίβανο και να δολοφονήσουν όλους τους Σιίτες εκεί. Σκοπεύον να γεμίσουν το νερό της Μεσογείου με το αίμα των Αλαουιτών. Ο πόλεμος τρέφει τον εαυτό του, και απλά επεκτείνεται. Είναι αδιέξοδος. Τα εθνοτικά συμφέροντα ξεπερνούν τις εκτιμήσεις για τον πόλεμο κατά του ISIS. Ποιος είναι ο πιο επικίνδυνος αναφορικά με τους Σαουδάραβες: οι Σιίτες ή το ISIS? Οι Σιίτες φυσικά. Και το ίδιο ισχύει για τον Erdogan.
Γιατί λοιπόν πρέπει να πολεμήσουν κατά του ISIS;Ο Assad χρειάζεται το ISIS, γιατί τότε η Δύση θα πρέπει να τον υποστηρίξει γιατί δεν θα έχει άλλη επιλογή, και το ISIS χρειάζεται τον Assad, γιατί οι Σουνίτες τότε δεν θα έχουν καμία επιλογή από το να υποστηρίξουν το Ισλαμικό Κράτος. Τώρα, με 150 δις. δολάρια οι Αμερικανοί πρόκειται να απελευθερώσουν τους Ιρανούς, τα ρωσικά όπλα θα ρεύσουν στο έδαφος ακόμα περισσότερο και οι εθνοτική φλόγα θα φτάσει ως τον ουρανό.
Το Ιράν κατά της Τουρκίας, η Τουρκία κατά της Βαγδάτης και της Συρίας. Ο κύκλος των διαταραχών θα επεκταθεί. Και υπάρχει η παρουσία του Ισλαμικού Κράτους, ένα σημείο αναφοράς για δεκάδες χιλιάδες εθελοντές που συρρέουν εκεί από όλο τον κόσμο. Το τζιχαντιστικό σύστημα έχει δημιουργήσει μια αέναη κίνηση ("perpetuum mobile") με την Ευρώπη: Χιλιάδες ριζοσπάστες συρρέουν στην Ευρώπη από τη μέση Ανατολή και η Ευρώπη στέλνει χιλιάδες εθελοντές στο ISIS.
Αυτή η διαδικασία δεν μπορεί πλέον να ανακοπεί. Και ας δεχτούμε ότι τα εδάφη που κατέχει το Ισλαμικό Κράτος είναι υπό δυτική κατοχή. Και λοιπόν; Από τους 80.000 μαχητές, οι 20.000 θα σκοτωθούν και οι υπόλοιποι θα μετακινηθούν στην Ευρώπη για να την ταράξουν ακόμα περισσότερο;
Και τελικά, η μετανάστευση εκατομμυρίων απλά θα ενταθεί: 3 εκ. φέτος, 5 του χρόνου. 26% των πολιτών του αραβικού κόσμου θέλει να μετακινηθεί προς τη Δύση. Οι πιο δυνατοί έχουν ήδη μετακινηθεί, η οικονομία έχει μεταναστεύσει, και η ελπίδα έχει φύγει επίσης. Οι κλειδωμένοι δαίμονες έχουν απελευθερωθεί, και το κουτί της Πανδώρας με τα ημιθανή αραβικά κράτη δεν θα κλείσει για γενεές ολόκληρες. Είτε η Δύση το θέλει είτε όχι, αυτή η διαδικασία είναι ήδη μη ανατρέψιμη.
