NEWSROOM
IEFIMERIDA.GR
Θλίψη προκαλεί
η είδηση ότι πέθανε ο μεγάλος ερμηνευτής του ελληνικού τραγουδιού που
ταυτίστηκε με το Νέο Κύμα, Γιάννης Πουλόπουλος.
Σύμφωνα με
πληροφορίες, ο αγαπημένος τραγουδιστής «έφυγε» χθες από τη ζωή, λίγο μετά τις 23:00 το βράδυ, σε ηλικία 79 ετών.
Ο Γιάννης Πουλόπουλος γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1941 στην Καρδαμύλη Μεσσηνίας, στην περιοχή της Μάνης. Οι γονείς του,
μεσσηνιακής καταγωγής, κατοικούσαν στην Αθήνα, στην περιοχή του Μεταξουργείου
και ύστερα μετακόμισαν στο Περιστέρι και συγκεκριμένα στην περιοχή της Αγίας
Τριάδας. Σε ηλικία 5 ετών μένει ορφανός από μητέρα και μεγαλώνει με τον πατέρα
του Γιώργο και τον μικρό αδερφό του Βασίλη.
Σε ανάρτησή της η Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα έγραψε:
«Μας μέθυσες με το φεγγάρι, έδωσες ζωή στο Άγαλμα με τη φωνή σου και ξαφνου "Επεσε βαθεια σιωπή"….ξεκουράσου
ψυχούλα μου.Δυναμη στα κορίτσια σου..την Μπεττυ και την Αντουλα…"Οταν μιλάς για χωρισμό να μην δακρυζεις μπρος μου.."τραγουδήσαμε
μαζί σου….Καλό σου ταξιδι Γιάννη μου».
Ο Γιάννης Πουλόπουλος από μικρός είχε κλίση
στο τραγούδι. Παρακινημένος από τους φίλους του, που τον άκουγαν να τραγουδάει,
αλλά και έχοντας ο ίδιος μεγάλη πίστη στις φωνητικές του ικανότητες, πήγαινε
στην εταιρεία Columbia το 1962 κάνοντας προσπάθειες
για να πει κάποια τραγούδια που γίνονταν τότε ακροάσεις, ζητώντας να τον
ακούσουν, αλλά κανείς δεν του έκλεισε κάποιο ραντεβού. Ο Γιάννης Πουλόπουλος συνέχιζε να ζητάει
ακρόαση σχεδόν καθημερινά, παρ' όλα τα μεροκάματα που έχανε αφού δούλευε τότε
σαν ελαιοχρωματιστής και οικοδόμος, ενώ παράλληλα έπαιζε ποδόσφαιρο στον Άγιο
Ιερόθεο και στον Ατρόμητο. Την ίδια χρονική περίοδο φοιτούσε στη νυχτερινή σχολή
ΝΤΗΖΕΛ, με ειδικότητα ηλεκτρολόγου. Έτσι μπαίνει στο στούντιο για να
ηχογραφήσει το πρώτο του τραγούδι, σε μουσική και στίχους του Μπάμπη Δαλιάνη, με τον τίτλο "Κορμί μου πονεμένο".
Στην πίσω
πλευρά του δίσκου 45 στροφών θα έμπαινε το τραγούδι "Στο άδειο προσκεφάλι",
που όμως τελικά το πήρε επί πληρωμή ο Στέλιος
Καζαντζίδης από τον συνθέτη. Τελικά το τραγούδι δεν κυκλοφορεί και μένει
ως δείγμα στην Columbia. Ένας επιπλέον λόγος ήταν ότι ο Πουλόπουλος ακόμα ήταν ανήλικος και απαγορευόταν να
εκδοθεί δίσκος με το αναγραφόμενο τραγούδι.
Το δεύτερο
τραγούδι ήταν ένα συρτοτσιφτετέλι του Πάνου Πετσά
με τίτλο "Δως μου
την καρδιά μου πίσω". Κυκλοφορεί σε 45άρι και στην πίσω πλευρά
είχε ένα "μπαγιό" του ίδιου του
συνθέτη με την Πόλυ Πάνου και τη Βούλα
Γκίκα, με τίτλο "Γεννήθηκα να σε αγαπώ". Εκείνη την περίοδο η Columbia, έχοντας στο δυναμικό
της μεγάλο αριθμό άγνωστων και ανερχόμενων τραγουδιστών, αποφασίζει να κάνει
εκκαθάριση και να κάνει νέες ακροάσεις, από τις οποίες θα κρατούσε 50 άτομα.
Την επιτροπή
ακροάσεων αποτελούσαν ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Γιάννης Παπαϊωάννου. Τότε ο Γιάννης Πουλόπουλος διάλεξε να πει δύο δύσκολα τραγούδια: το "Μάνα μου και Παναγιά" και το "Παράπονο". Μόλις τελείωσε, τον
πλησίασε ο Μίκης Θεοδωράκης λέγοντας: "Αυτόν εγώ θα τον κάνω τραγουδιστή", και τελικά ήταν
ο μόνος που πέρασε από αυτή την ακρόαση.
Οταν ο Πουλόπουλος
συνάντησε τον Μίκη Θεοδωράκη
Ο Μίκης Θεοδωράκης του δίνει να πει τρία τραγούδια στο θεατρικό έργο
του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η γειτονιά
των αγγέλων», που εκείνη τη χρονιά (1963) ανεβαίνει στο θέατρο Ρεξ από τον θίασο Τζένης Καρέζη–Νίκου Κούρκουλου. Τα τραγούδια αυτά ήταν τα
"Στρώσε το στρώμα
σου για δυο", "Δόξα τω Θεώ" και "Το ψωμί είναι στο τραπέζι".
Αυτά είναι και τα πρώτα τραγούδια που ηχογραφεί σε δίσκο ο Πουλόπουλος, τα οποία αργότερα θα δισκογραφήσει στην
ίδια εταιρεία και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Εκείνη την
περίοδο ηχογραφεί το ένα και μοναδικό τραγούδι με τον Σταύρο
Ξαρχάκο, το "Πρωινό
τραγούδι", σε στίχους Νίκου Γκάτσου,
το οποίο επίσης δεν κυκλοφορεί και μένει ως δείγμα και το 1963 συμπεριλαμβάνεται στο διπλό LP Χρυσές
επιτυχίες του Σταύρου Ξαρχάκου. Ο χειμώνας του 1963 τον βρίσκει να τραγουδά στο κέντρο Ξημερώματα, στα Άνω Πατήσια, μαζί με την Καίτη Γκρέυ, τον Γιάννη Αγγέλου στο μπουζούκι και
τον Γιάννη Μπουρνέλη ως κονφερασιέ. Στην
συνέχεια, απομακρύνεται από την Columbia, εξαιτίας του Γρήγορη
Μπιθικώτση, ο οποίος έθεσε βέτο στην εταιρεία
και στους αδελφούς Λαμπρόπουλους, ότι αυτόν δεν τον ήθελε εκεί. Το 1964 κατατάσσεται φαντάρος και απολύεται το 1966.
Ο Γιάννης Πουλόπουλος και
οι μπουτ στην Πλάκα
Η συνέχεια
βρίσκει τον Γιάννη
Πουλόπουλο να τραγουδάει σε αρκετές μπουάτ στην Πλάκα (Το στέκι του Γιάννη, Ταβάνια, κ.ά.) Στη Λύρα ηχογραφεί ξανά τα τρία τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και άλλα δώδεκα του ίδιου συνθέτη, όπως τα "Βράχο βράχο τον καημό μου",
"Βρέχει στη
φτωχογειτονιά", "Καημός" κ.ά.
Το 1965 τραγουδάει τέσσερα τραγούδια του τότε
πρωτοεμφανιζόμενου Μάνου Λοΐζου, ενώ το 1966 θα τραγουδήσει σε πρώτη εκτέλεση το "Ακορντεόν", στην
ταινία μικρού μήκους «Αθήνα, πόλη χαμόγελο», σε σκηνοθεσία του Λάμπρου
Λιαρόπουλου για το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Σχεδόν
παράλληλα κάνει μεγάλη επιτυχία με το "Μη μου θυμώνεις μάτια μου", του επίσης
τότε πρωτοεμφανιζόμενου Σταύρου Κουγιουμτζή.
Το 1966 τραγουδά σε συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, μαζί με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τη Μαρία Φαραντούρη και τον
πρωτοεμφανιζόμενο Δημήτρη Μητροπάνο. Την ίδια χρονιά μπαίνει
για τα καλά στη δισκογραφία. Τα 45άρια δισκάκια του κυκλοφορούν σωρηδόν και
εμφανίζεται για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές ταινίες: Οι
στιγματισμένοι (1966), με τον Γιώργο Φούντα
και τη Μάρω Κοντού, όπου τραγουδάει μαζί με την Ελένη Κλάδη
το "Πολύ αργά"
και το "Σ' αγαπώ"·
Ο
τετραπέρατος (1966), με τον Κώστα Χατζηχρήστο, όπου ερμηνεύει το τραγούδι του Γιώργου Κατσαρού "Στον Πειραιά, στον Πειραιά"· Εκείνος κι
εκείνη (1966), με τη Τζένη Καρέζη και τον Φαίδωνα Γεωργίτση, όπου
τραγουδάει τη σύνθεση του Γιάννη Μαρκόπουλου "Ξεγυμνώστε τα σπαθιά".
Η συνεργασία με τον Μίμη
Πλέσσα
Το 1966 έρχεται σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα, μια συνεργασία που
άφησε εποχή στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού. Αφορμή η ταινία
μιούζικαλ Οι θαλασσιές οι χάντρες (1966).
Ακολούθησαν οι
ταινίες: Κάτι κουρασμένα παλικάρια (1967), Μια κυρία στα μπουζούκια (1968), Ο ψεύτης (1968), Γοργόνες και μάγκες (1968), Ο μικρός δραπέτης (1968), Η Παριζιάνα (1969), Η ωραία του κουρέα (1969), Η θεία μου η χίπισσα (1970) κ.ά.
Το ρεκόρ του Πουλόπουλου
με το «Δρόμο»
Το 1969 είναι μια σημαδιακή χρονιά. «Ο δρόμος», άλμπουμ των Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου, όπου ο Γιάννης Πουλόπουλος ερμηνεύει δέκα από τα δώδεκα τραγούδια, θα γίνει αμέσως ο πρώτος ελληνικός χρυσός δίσκος—παρά
την απαγόρευση μετάδοσής του από το τότε μονοπώλιο του ΕΙΡ/ΕΙΡΤ—και στα χρόνια που θα
ακολουθήσουν θα γίνει το πιο επιτυχημένο σε πωλήσεις άλμπουμ στην ιστορία της
ελληνικής δισκογραφίας, φτάνοντας τα 3.000.000 αντίτυπα, ρεκόρ που μέχρι σήμερα κανείς άλλος
ελληνικός δίσκος δεν έχει πλησιάσει. Την ίδια χρονιά, συμμετέχει στον δίσκο «Οι ώρες», των Λίνου Κόκοτου και Άκου Δασκαλόπουλου.
Το 1999 αποφασίζει να αποτραβηχτεί από το τραγούδι
«Δισκογραφικές
εταιρείες δεν υπάρχουν, μαγαζιά δουλεύουν δύο φορές την εβδομάδα. Πως, λοιπόν,
να αναδειχθούν οι νέοι καλλιτέχνες; Κατέστρεψαν το τραγούδι, όπως κατέστρεψαν
και την Ελλάδα! Είναι δυνατόν να περνούν οι Έλληνες όλα αυτά τα δεινά; Τους
έχουν εξοντώσει και δεν ντρέπομαι να το πω και το θέμα δεν είναι οι μεγάλοι,
είναι τα νέα παιδιά που δεν τους δίνεται το δικαίωμα να κάνουν πολλά πράγματα
για να καταξιωθούν επαγγελματικά!…» έλεγε.
