Κωνσταντίνος Παπακώστας
Τα
μηνύματα της φύσης κάθισε και ακροά σου
λόγια,
πράξεις που θα κάνεις είναι κρίματα δικά σου,
άρχισε να
ερμηνεύεις με τον πόνο της ψυχής
λύσεις
πάμπολες θε νάβρεις στην πορεία της ζωής.
Τα
μηνύματα του αγέρα που σου στέλνει όταν φυσάει,
αν
μπορέσεις κι ερμηνεύσεις στα γιατί σου απαντάει,
τα
μηνύματα απ’ το κύμα αν μπορέσεις κι αναλύσεις
σε απορίες
που θα έχεις μόνος σου θα βρείς τις λύσεις.
Τι θα
βάλεις, τι θα βγάλεις την ψυχή δεν την σκεπάζεις
σαν
νυχτώσει σκέψου μόνο την πορεία που χαράζεις,
τα σημεία
των καιρών αν θα βρέξει ή αν χιονίσει,
δορυφόρος
που πετάει θα σου δείξει θα μηνύσει.
Τα σημεία
των καιρών όλοι μας μπροστά θωρούμε
μα να
δώσουμε ερμηνεία μοναχοί μας δεν μπορούμε,
τι είναι
λαίλαπα, τυφώνας, τρικυμία φοβερή
ένα φύσημα
του Υψίστου σου δωρίζει τη ζωή.
Κοινωνία
μοιχαλίδα, άνθρωπε εγωιστή
τον
πλησίον σου αγάπα η ψυχή σου να σωθεί,
πάντα
έλεος να δίνεις και ποτέ σου να μην κρίνεις,
τίποτα
μικρό μην παίρνεις και μεγάλο να το δίνεις.
Τα σημεία
των καιρών είναι ορατά μπροστά μας
την ψυχή
μας και το πνεύμα δεν τα έχουμε κοντά μας,
τι θα φάμε
τι θα πιούμε πως εμείς να βολευτούμε
και
ξυπνάμε το πρωί άσπρη μέρα για να δούμε.
Τα σημεία
των καιρών είναι ορατά σε όλους
τα
χαρίσματα προικίσου απ’ τους δώδεκα Αποστόλους,
τ’ Άγιο
Πνεύμα τα δωρίζει στον καθένα δίνει χάρη
βρίσκει
δρόμους να βαδίζει το καλό το παλληκάρι.
Τα
φαινόμενα της φύσης τα υπέταξε ο Χριστός
η πυξίδα
και ο φάρος πλανωμένων οδηγός,
βάλε
αρετές, στολίσου, το μανδύα να ντυθείς
τον Υιό να
περιμένεις μέχρι να αναστηθείς.
