Ανδρέας Μελεζιάδης
Πολλοί θα γνωρίζουν, πως τον καιρό της «Χρηματιστηριακής Άνοιξης»
υπο τας ευλογίας και προτροπάς των αλήστου μνήμης Σημίτη
και Παπαντωνίου, είχα ασχοληθεί και εγώ
«ημιεπαγγελματικά» με το νέο σπόρ των νεοελλήνων. Θυμάστε φαντάζομαι, ήταν εκεινος ο
καιρός που όλοι κυκλοφορούσαν με μία
εφημερίδα χρώματος «σωμόν» υπο μάλλης, ήταν εκείνος ο καιρός που ΟΛΕΣ οι μετοχές κέρδιζαν 8% κάθε μέρα,
ήταν εκείνος ο καιρός που πέτρες αγόραζες
και χρυσάφι γινόταν. Παληές, αμαρτωλές ιστορίες…. Μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου εκείνου του έτους, που «έσκασε η μπόμπα», και το σκάσιμό της ήταν… μακράς διαρκείας,
για ένα 8μηνο περίπου. Τότε, που «χτύπησαν» το χρυσάφι στην Λυδία Λίθο και διαπίστωσαν πως είχε ξαναγίνει πέτρα. Και μακάρι να ήταν
μόνο «πέτρα», γιατί είχε καταντήσει «χαλικάκι»!
Από εκείνο τον καιρό, που όπως είναι φυσικό
τα παράτησα και άλλαξα ασχολίες, όπως και να το κάνουμε, το «μικρόβιο» μου έμεινε
λιγάκι. Όχι φυσικά σε ενεργό ρόλο, αφού λεφτά δεν υπήρχαν, αλλά απλά και μόνο
για παρακολούθηση και συμπεράσματα. Από τότε, πέρασαν αρκετά χρόνια, αλλά οι
«πληγές» έμειναν νωπές για πάρα πολλούς, για τους οποίους ο τότε πρωθυπουργός
μας είχε πεί: «Ας
πρόσεχαν!...»
Θα σας διηγηθώ λοιπόν, μια πολύ πρόσφατη ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ιστορία,
των τελευταίων 4 μηνών.
Υπάρχει , εισηγμένη στο Χρηματιστήριο, μια πολύ σοβαρή εταιρεία, για την οποία όλες οι προβλέψεις των διεθνών και εγχωρίων οικονομικων
κύκλων ήταν θετικές. Και μάλιστα, είχαν βάλει και «τιμή – στόχο» τα 9,5 ευρώ για το τρέχον έτος. Περι τα τέλη Φεβρουαρίου, πρό κορονοϊού, η μετοχή
της έφτασε τα 9 ευρώ. Με την εκδήλωση της «πανδημίας»,
όπως όλοι οι τομείς, επηρεάστηκε πολύ άσχημα και το χρηματιστήριο. Διαρκής πτώση, με μεγάλες απώλειες.
Η συγκεκριμένη μετοχή, το 2ο δεκαήμερο Μαρτίου, έφτασε να πέφτει στα 3,5 ευρώ περίπου. Οι διεθνείς οίκοι, επανεκτίμησαν την «τιμή –
στόχο» της σε 5,5 ευρώ για το 2020. Σε αυτό το χαμηλό επίπεδο τιμής,
άρχισαν να γίνονται πολλές αγορές, ασυγκρίτως περισσότερες από τις προηγούμενες
μέρες. Κάποια στιγμή, το χρηματιστήριο κάπως ισορρόπησε, και όλα
πήγαιναν λίγο πάνω – λίγο κάτω. Η συγκεκριμένη όμως μετοχή, άρχισε μια
μικρή σταθερή ανοδική πορεία, με αποτέλεσμα στο τέλος Απριλίου να φτάσει τα 6 ευρώ! Πάνω από την «τιμή – στόχο»! Τότε, χωρίς να έχει μεσολαβήσει κανένα σημαντικό γεγονός, άρχισαν
αθρόες πωλήσεις, με αποτέλεσμα σε 6-7 μέρες
η μετοχή να επανέλθει στα 4 περίπου ευρώ, και από τότε μέχρι και
σήμερα, να ακολουθεί μια σταθερή πορεία ελαφρώς ανοδική, σε αυτό το επίπεδο, μέχρι τα 4.6 ευρώ.
Ωραία όλα αυτά, θα μου πείτε, αλλά γιατί τα
γράφω; Τα γράφω, για να εξηγήσω πως τα «παιχνίδια» στο χρηματιστήριο, ποτέ δεν σταμάτησαν, ούτε και θα σταματήσουν!
Εκείνο το απερίγραπτο «μπάμ – μπούμ, πάτ – κιούτ»
του παρελθόντος, εληξε! Οι
τρεϊντερς δεν έχουν πλέον δουλειά! Το +8%
κάθε μέρα, πέθανε. Όμως, οι βραχυπρόθεσμες αγοραπωλησίες, ποτέ δεν
πεθαίνουν. Και λέμε «βραχυπρόθεσμες», εννοώντας για 1 – 3 μήνες περίπου. Στην παραπάνω περίπτωση, κάποιοι,
σωστά σκεπτόμενοι, αγόρασαν την μετοχή στα 3,5 – 3,9 ευρώ τον Μάρτιο, και την πούλησαν στα
5,8 – 6
ευρώ τον Μάϊο. Κέρδος, 2 –
2,3 ευρώ ανα μετοχή! Δηλαδή, αν βγάλουμε και τους φόρους, 30% περίπου καθαρό κέρδος, σε
1,5 μήνα! Καθόλου άσχημα…. Και άσε τις Τράπεζες να διαφημίζουν
επιτόκιο κάτω της μονάδος στις καταθέσεις, για να προσελκύσουν καταθέτες…
Φυσικά, μεγάλο ποσοστό από αυτούς που
αγόρασαν τον Μάρτιο στα 3,6 ευρώ περίπου, το έκαναν για να «ενισχύσουν
την θέση τους» με σκοπό να τις κρατήσουν για πολύ καιρό. Αυτοί είναι
οι «μακροχρόνιοι επενδυτές» που
αποτελούν και την υγιή μορφή του χρηματιστηρίου, και που αποσκοπούν στο
αξιόλογο ετήσιο μέρισμα που δίνουν οι εταιρείες.
Όλα αυτά, τα έγραψα συνοπτικά, αποφεύγοντας
τις οικονομικές ορολογίες, για να είναι αντιληπτά από όλους. Οι έχοντες πολλές
οικονομικές γνώσεις, ας με συγχωρήσουν. Άλλωστε,
όσοι κυκλοφορούσαν κάποτε με τις σωμόν εφημερίδες, δεν είχαν συνήθως ιδέα από
οικονομικά.
Και
προσέξτε, με όλα αυτά, δεν σας προτρέπω να πάτε να κάνετε αυτή τη δουλειά.
Γιατί, κατά 80% θα είστε χαμένοι!
