Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Ψάχνω
να βρω τις λέξεις να εκφράσω ομορφιές
Να
εκφράσω ηλιαχτίδες, δροσερές, αισθητικές
Να
εκφράσω ιστορίες μυστικές μοναχικές
Που
στο πέλαγος σκορπίσαν, της ελπίδας πιστευτές.
Ψάχνω
να βρω τους τρόπους να εκφράσω μυστικά
τα
παράξενα της μοίρας των ανθρώπων ζηλευτά
Τα
σφυρίγματα μιας νότας, από χείλη που διψούν
Σε
καρδιές κατακτημένες, από χρόνια που ποθούν.
Ψάχνω
να βρω τον εαυτό μου, να εξομολογηθώ
Ερωτήματα
προβάλουν, φευγαλέα προσπερνούν
Τι
παράξενο υπάρχει στης ψυχής μου το κρυφό
Μονοπάτι
ξεχασμένο, των ονείρων ζωντανό.
Ψάχνω
να βρω την δύναμη να χρωματίσω τ΄ άστρα
Τ΄άχρωμο
το δειλινό τον σκοτεινό εαυτού μου
Να
χρωματίσω το φεγγί των ξανθωπών μαλλιών σου
Την
χλομάδα τ΄ουρανού, του πρωινού παλμού σου.
