Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Όταν βγαίνει
το φεγγάρι
Κλαίνε οι
νύχτες σιωπηλά
Γιατί
ξεθωριάζει το σκοτάδι
Και ο
ουρανός φεγγοβολά.
Τότε ψάχνει
ο έρωτας γεφύρι
Τα ίχνη να
ενώσει στους ουρανούς
Της αγάπης
αιώνιο φυλαχτάρι
Της νύχτας
που σκορπίζει ρεμβασμούς.
Όταν βγαίνει
το φεγγάρι
Πάντα μια
σκιά με ακολουθεί
Ένας
πόθος μέσα μου ανάβει
Όμως φεύγει
πάνω στην στροφή.
Έλα πιο
κοντά φεγγάρι
Τις ερωτικές
σου χορδές να αφουγκραστώ
Της σκιάς
μοναδικό μου μαργαριτάρι
Να χορέψω να
γελάσω στης αγάπης τον ρυθμό.
Έλα πιο
κοντά φεγγάρι
Να μου
δόσεις την παρηγοριά
Τα μάτια μου
οι προβολείς σαν φάροι
Την σκιά
προσμένουν με υγρή ματιά.
