Νικόλαος Ζαρκάδας Υποστράτηγος ε.α.
Την Τρίτη
18.10.2018, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων τηλεοπτικού σταθμού πανελλήνιας
και μεγάλης ακροαματικότητας παρουσιάστηκαν διάφοροι χάρτες της Αλβανίας από τα
σχολικά βιβλία της γεωγραφίας της.
Συγκεκριμένα
παρουσιάστηκαν χάρτες με την Ήπειρο να την εμφανίζουν υπό αλβανική κατάληψη και
γεμάτοι ανακρίβειες και ανθελληνισμό.
Στις γραμμές,
που ακολουθούν θα επιχειρήσω μια σύντομη και περιληπτική σχετική ιστορική
αναδρομή.
Η Αλβανία
ανακηρύχθηκε σε κράτος κυρίαρχο και ανεξάρτητο με την πρεσβευτική διάσκεψη των
μεγάλων δυνάμεων της 29ης Ιουλίου 1913 και τα νότια σύνορά της
καθορίστηκαν μετά από ενέργειες, μελέτη και προτάσεις διεθνούς επιτροπής.
Η επιτροπή δεν
έλαβε υπόψη της την εθνική ταυτότητα του πληθυσμού, αλλά μόνον την ομιλούσα
γλωσσική σύνθεση με συνέπεια ένα μέρος της περιοχής, ήτοι η σημερινή Βόρεια Ήπειρος, να παραχωρηθεί στην Αλβανία,
υπό την κυριαρχία της οποίας παραμένει μέχρι σήμερα και αποτελεί ελληνική
μειονότητα.
Χαρακτηριστικό
παράδειγμα των προτάσεων της επιτροπής είναι να επιδικασθεί στην Αλβανία η
νήσος Σάσωνα, η οποία είχε παραχωρηθεί
στην Ελλάδα με την προσάρτηση των Ιονίων Νήσων με την συνθήκη του Λονδίνου της 29ης
Μαρτίου 1864.
Όλα αυτά τα
χρόνια και μέχρι σήμερα ο κρυφός και αδήλωτος μακροπρόθεσμος στόχος όλων των
αλβανικών κυβερνήσεων ήταν και είναι, αφ’ ενός μεν ο εξαλβανισμός της ελληνικής
μειονότητας της Β. Ηπείρου, αφ’ ετέρου δε η δημιουργία της “Μεγάλης Αλβανίας”,
όπως αποτυπώνεται στα σχολικά της βιβλία της γεωγραφίας, στα οποία εμφανίζονται
ως αλβανικά εδάφη οι νομοί Θεσπρωτίας και Πρέβεζας και τμήματα των νομών Άρτας,
Ιωαννίνων, Καστοριάς και Φλώρινας.
Η προκλητικότητα
είναι συνεχής και αμετάβλητη, παρά την υπογραφείσα, κατά το παρελθόν, μεταξύ
των αρμόδιων υπουργών, συμφωνία για την “απάλειψη από τα σχολικά βιβλία όλων
αυτών και όμοιων χαρακτηρισμών”. Η προπαγάνδα και η διδασκαλία
των μαθητών της για αλύτρωτα εδάφη που είναι υπό την κυριαρχία των γειτονικών
κρατών και ιδιαίτερα της Ελλάδας είναι συνεχής και κύριας προτεραιότητας.
Βέβαια, η
εκπόνηση, έκδοση και δημοσίευση γεωγραφικών χαρτών, στους οποίους η “Ήπειρος” εμφανίζεται μέσα στα όρια μιας
υποτιθέμενης μεγάλης αλβανικής επικράτειας αποτελεί διαχρονικό φαινόμενο, το
οποίο παρατηρείται από τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα, διαιωνίζεται φυσικά
μέχρι σήμερα και αποσκοπεί στην δημιουργία και καλλιέργεια ενός πρόσφορου
εδάφους για τον σφετερισμό εθνικών εδαφών της Ελλάδας.
Τα ισχυρά μέσα
της συνεχούς προπαγάνδας που χρησιμοποιούνται στερούνται κάθε επιστημονικού και
διεθνούς ερείσματος, δεδομένου ότι ο χώρος της Ηπείρου συγκροτεί ένα αδιάσπαστο
εθνικό και ιστορικό κομμάτι της Πατρίδας μας.
Η Αλβανία αφού
δεν επέτυχε τον εξαλβανισμό της ελληνικής μειονότητας της Β. Ηπείρου, της οποίας το φρόνημα των
κατοίκων της παραμένει πάντοτε υψηλό και ακμαίο και διαφυλάσσουν ως κόρην
οφθαλμού τους δύο βασικούς πυλώνες, ήτοι
την ελληνική γλώσσα και την ορθόδοξη χριστιανική πίστη, της πορείας της προς το
δρόμο της εθνικής αποκατάστασης. Σήμερα συνεχίζει να επιδιώκει και να προσπαθεί
να αναγνωρίσει τις παράλογες αξιώσεις των τσάμηδων αυτής με την προσφυγή στο
Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με αιτήματα την αναγνώριση της γενοκτονίας και των
εγκλημάτων των ελληνικών κυβερνήσεων εις βάρος τους, τον επαναπατρισμό τους και
την επιστροφή των ακινήτων τους στην περιοχήν της Θεσπρωτίας.
Μετά την άρση
του εμπολέμου και την αθρόα προσέλευση των οικονομικών μεταναστών οι
προσπάθειες της Αλβανίας εντείνονται για την διείσδυση του αλβανικού
επεκτατισμού επί των γειτονικών κρατών και οι οργανωμένες προκλήσεις εις βάρος
της εδαφικής ακεραιότητας της Ηπείρου συνεχίζονται.
Είναι ανάγκη
όπως η ελληνική Πολιτεία αγωνισθεί σθεναρά, αποφασιστικά και διπλωματικά και να
αξιοποιήσει όλα τα διεθνή προβλεπόμενα, ώστε να παύσει οποιαδήποτε αμφισβήτηση
της εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδας μας, της οποίας τα σύνορα είναι απαραβίαστα
και αδιαπραγμάτευτα.
