Μαριάννα Π. Μώρου – Μπανιά, Ισόβιο
μέλος της Αεροπορικής Ακαδημίας Ελλάδος
Θυμήσου χρόνε και ξεδίπλωσε
τη γαλανόλευκη της μνήμης σου κορδέλα
κι ανέμισέ την στα βουνά
και στις χαράδρες και στα νέφη,
στις αστραπές και στους ανέμους του πολέμου.
Δώσε στη θύμηση φτερά, χρόνε,
για να πετάξει ως τη Φλώρινα
και ως την Κορυτσά και τ' Αργυρόκαστρο,
Αυλώνα και Βεράτη,
απ' την Κοζάνη ως τη Λάρισα,
απ' το Τατόι ως το Σέδες
στις βάσεις- ορμητήρια
και ν' απλωθεί ως τη Μέση Ανατολή
για ν' αγναντέψει τους αετούς της δόξας
που βάλαν την καρδιά μπροστά
πρόφραγμα πίστης και πατρίδας
κι είχαν "το μάτι του Στρατού"
και τα φτερά για σκέπη
της άγιας γης μας της ματόβαφτης.
Κι ίσως το σύνθημα " ή σήμερα ή ποτέ
"
να αντηχεί ακόμα μέσα στο θόλο τ'ουρανού.
|
Είναι οι αετοί Αεροπόροι σθεναροί
με αρετή και μεγαλείο Ελλάδας,
είναι οι διώκτες, οι βομβαρδιστές,
οι παρατηρητές,-ανιχνευτές
των εχθρικών των στόχων,
είναι οι ήρωες, τα σμήνη της τιμής,
της λευθεριάς και της αυτοθυσίας.
Θριαμβεφτές οι χειριστές,
ατρόμητοι οι μηχανικοί,
οι επίγειοι προστάτες της φυλής μας
ατσαλόκαρδοι συνθέτες
της αεροπορικής εποποιίας.
Μνήμες ουράνιες πτητικές
ανοίξτε τα φτερά σας κι ελάτε εδώ
που τούτη τη στιγμή -ιερή στιγμή-
τους αετούς της νίκης συναντάμε
μέσα στ' αεροπορικό στερέωμα
ν' απλώνοντε με πάθος
και βλέπουμε σαν μέσ' απ' όραμα
τα ατσαλένια τα πουλιά
τα PZL και τα Ποτέζ 63
να ρίχνονται μέσα σε κόλαση φωτιάς
σ' αποστολές θυσίας
ενάντια στα σφυροκοπήματα
του άνομου του εχθρού.
Κι εσύ ουρανέ χαμήλωσε
τη γαλανή θωριά σου και σκύψε
και χαιρέτησε τους μαχητές πιλότους
που είναι μαζί μας πάντοτε,
κάθε στιγμή -ιερή στιγμή-
άξιοι φορείς αιώνιας λαμπρότητας
Ελληνικών θριάμβων.
Αφιερωμένο με τιμή στους ένδοξους
πιλότους μαχητές των αιθέρων του 1940
|
