του Βασίλη Ευστρ.ΝΑΖΛΗ.
Στις 19 Αυγούστου 2018 η Ε.Α.Α.Σ / Παράρτημα Αλεξανδρούπολης τέλεσε μνημόσυνο στην μνήμη των μαχητών πεσόντων της Ε.Λ.Δ.Υ.Κ., που τέτοιες ημέρες το 1974,έπεσαν στο καθήκον ως ήρωες, γράφοντας σελίδες δόξης, ως παρακαταθήκη για την ιστορία. Το μνημόσυνο τελέσθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό της Αλεξανδρούπολης χοροστατούντος του Μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως κκ Ανθίμου με πλήθος ιερέων.
Αυτές τις μέρες πρέπει να θυμόμαστε όλα εκείνα τα τραγικά γεγονότα που διαδραματίσθηκαν στο μαρτυρικό και αιματωβαμένο νησί της Κύπρου. Πρέπει να αποδίδουμε τον απαιτούμενο φόρο ενθύμησης και τιμής στους ήρωες της νεκρούς, που πρόταξαν τα στήθη τους ως ενεργό φραγμό στις ορδές του τουρκικού Αττίλα, που επέπεσαν ως γύπες και ύαινες, να κατασπαράξουν τα ηρωϊκά κορμιά τους.
Μέσα στον Ναό όλοι οι παραστάντες υποκλιθήκαμε νοερά σε όλους αυτούς τους Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριους αδελφούς, που υπερασπίστηκαν μέχρις εσχάτων και έβαψαν με το αίμα τους ανεξίτηλα,το χώμα της κυπριακής πατρίδας. Ήταν αυτοί που έμειναν πιστοί στα ιδανικά και στις αξίες της φυλής και αυτοβούλως έστησαν τα κορμιά τους, ώστε να φυλάξουν μ' αυτά τις Θερμοπύλες της φυλής και να βροντοφωνάξουν το νέο ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ και να κλείσουν τις κερκόπορτες που άνοιξαν νέοι εφιάλτες.
Τιμήσαμε αυτούς τους γενναίους, που από τότε μέχρι σήμερα τος επίσημο ελληνικό κράτος συνεχίζει να αγνοεί προκλητικά και βάναυσα θα έλεγα και στους οποίους φόρτωσε όλες τις αμαρτίες και για......... ΟΛΑ!
Πολέμησαν με ανδρεία και ανταποκρίθηκαν πρόθυμα και χωρίς άλλη σκέψη στο κάλεσμα της ΠΑΤΡΙΔΑΣ, στο κάλεσμα της ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ως γνήσιοι συνεχιστές της μακραίωνης ιστορίας μας και η θυσία τους απέδειξε ότι ΔΕΝ κατευθυνόταν από πολιτικές καμαρίλες και ίντριγκες.
Οι ηρωϊκοί αυτοί μαχητές όρθωσαν τα στήθη τους και υπερασπίστηκαν το στρατόπεδο τους, ως νέοι τιτανομάχοι, μπροστά στην κόλαση πυρός που δέχθηκαν απο γη και αέρα και με λύσσα πρωτόγνωρη,με μόνο εμπόδιο την συρμάτινη περίφραξη και....... τα στήθη τους.
Εκεί γράφηκε η ιστορία ,το έπος της Ε.Λ.Δ.Υ.Κ., όταν οι υπερασπιστές του ,μέσα σε πρόχειρα ορύγματα, κατόρθωσαν να κατατροπώσουν τον εχθρό, να βοηθήσουν στην απαγκίστρωση των συναδέλφων τους.Εκεί πολέμησαν κυριολεκτικά σώμα με σώμα, μέχρι την τελευταία σφαίρα τους και έπεσαν ως οι άνδρες του Λεωνίδα. Οι ανδρείοι αυτοί μαχητές πάλεψαν με τον τουρκικό Γολιάθ... και τον καθήλωσαν. Κατακρεουργήθηκαν κυριολεκτικά και τα μέλη τους, μαζί με αυτά των αγνοουμένων, διασκορπίσθηκαν στην κυπριακή γη και μέχρι σήμερα πιστοποιούνται επιστημονικά. Οι πεσόντες εκεί ήταν 46 και οι αγνοούμενοι 59.
Όλοι αυτοί γνώρισαν την τουρκική αβροφροσύνη στο σώμα και στην ψυχή τους, όταν συνελήφθησαν αιχμάλωτοι και έκτοτε αγνοούνται.
Τόση ήταν η εκδικητική μανία των εισβολέων, που όταν μπήκαν τελικά στο αποδεκατισμένο στρατόπεδο, αποκεφάλισαν τους νεκρούς και τοποθέτησαν τα κεφάλια τους κατά μήκος της εισόδου,ώστε να "στολίσουν¨ μακάβρια τον ....θρίαμβο τους.
Πολλά γράφηκαν για τις στιγμές εκείνες από τους διασωθέντες μαχητές και όλοι μα όλοι μιλούσαν για τον τότε λοχαγό ΣΤΑΥΡΙΑΝΑΚΟ ΣΩΤΗΡΗ, που αν και του μηχανικού, πολέμησε με ιδιαίτερη
αυταπάρνηση, ως ενεργός πεζικάριος και έπεσε μπροστάρης της μάχης! Σε ερώτηση απορίας υφισταμένου του, όταν είδε το μάταιο του αγώνα "εμείς τι παριστάνουμε εδώ? τους 300 του Λεωνίδα?", πήρε την απάντηση "είμαστε Έλληνες στρατιώτες εδώ θα μείνουμε". Και έμεινε εκεί... έμειναν εκεί...... ενεργοί βιγλάτορες και θεματοφύλακες της ιστορίας και των δικαίων μας......!
Οι ανθυπασπιστές ΚΕΝΤΡΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΠΑΠΑΛΑΜΠΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, μαζί με άλλους αξιωματικούς και στρατιώτες, που για να τους μνημονεύσουμε όλους θα χρειαζόταν πολύς χρόνος... συνελήφθησαν και έκτοτε αγνοούνται. Πολέμησαν όρθιοι και όρθιοι έπεσαν δοξασμένοι για πάντα!
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ!!!!
Ευτυχώς, στην περιοχή μας υπήρξε ένας ΚΑΛΕΤΣΙΟΣ Χρήστος, λοχαγός ε.α, που καθημερινά έλεγε τις ιστορίες αυτές που έζησε και ήταν συμμαχητής των 105.
Απ' αυτόν ΑΜΕΣΑ μάθαμε τις επικές εκείνες στιγμές που όταν αρχισε να μιλά.... έκλαιγε η ψυχή και το σώμα και καταλαμβανόταν από τον ιερό οίστρο του μαχητή ενθυμούμενος όλους και των καθένα ξεχωριστά συμμαχητές του! Ας είναι ελαφρύ το χώμα του χωριού του, που πριν δύο χρόνια τον δέχθηκε.
Το 1974 είναι ορόσημο της μεταπολίτευσης, αλλά συγχρόνως και ορόσημο θλίψης γιατί το 1/3 της κυπριακής γης κατελήφθη.
Ορόσημο αυτοθυσίας σε ένα ακήρυχτο πόλεμο, όπου Έλληνες έχασαν την ζωή τους, για την ιδέα μιας αδούλωτης πατρίδας.
Ορόσημο είναι ο τύμβος της Μακεδονίτισσας, με τους αναπεπταμένους λευκούς σταυρούς που λογχίζουν τον κυπριακό ουρανό για.... διαρκή ενθύμηση. Οι τάφοι των πεσόντων κουράζουν... τα μάτια με την έκταση τους και γεμίζουν τα μάτια με δάκρυα. Μας παροτρύνουν για διαρκή ΜΝΗΜΗ, όταν βλέπεις τον ανθό της πατρίδας να βρίσκεται στη γη.
Ορόσημο είναι και το μνημείο των ηρώων πεσόντων της ΕΛΔΥΚ. στο νέο στρατόπεδο της.
Ορόσημο είναι όλοι οι πεσόντες στην Κύπρο, που μας παροτρύνουν σε εθνική εγρήγορση και σύμπνοια.
Πιστεύω ότι κάθε φορά που συρρικνώνεται η ΕΘΝΙΚΗ μνήμη, ως φυσική συνέπεια συρρικνώνεται και ο Έλληνισμός!!!!!!
Αυτό που χαρακτηρίζει τους έλληνες ΠΑΝΤΟΤΕ , είναι, το χθές και το σήμερα, το τότε και το τώρα, είναι η εμμονή μας στα ΠΑΤΡΙΑ.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε για να αντέξουμε ως φυλή, να επιβιώσαμε και εμείς ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ!!!
Δ Ε Ν Ξ Ε Χ Ν Ω
Στις 19 Αυγούστου 2018 η Ε.Α.Α.Σ / Παράρτημα Αλεξανδρούπολης τέλεσε μνημόσυνο στην μνήμη των μαχητών πεσόντων της Ε.Λ.Δ.Υ.Κ., που τέτοιες ημέρες το 1974,έπεσαν στο καθήκον ως ήρωες, γράφοντας σελίδες δόξης, ως παρακαταθήκη για την ιστορία. Το μνημόσυνο τελέσθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό της Αλεξανδρούπολης χοροστατούντος του Μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως κκ Ανθίμου με πλήθος ιερέων.
Αυτές τις μέρες πρέπει να θυμόμαστε όλα εκείνα τα τραγικά γεγονότα που διαδραματίσθηκαν στο μαρτυρικό και αιματωβαμένο νησί της Κύπρου. Πρέπει να αποδίδουμε τον απαιτούμενο φόρο ενθύμησης και τιμής στους ήρωες της νεκρούς, που πρόταξαν τα στήθη τους ως ενεργό φραγμό στις ορδές του τουρκικού Αττίλα, που επέπεσαν ως γύπες και ύαινες, να κατασπαράξουν τα ηρωϊκά κορμιά τους.
Μέσα στον Ναό όλοι οι παραστάντες υποκλιθήκαμε νοερά σε όλους αυτούς τους Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριους αδελφούς, που υπερασπίστηκαν μέχρις εσχάτων και έβαψαν με το αίμα τους ανεξίτηλα,το χώμα της κυπριακής πατρίδας. Ήταν αυτοί που έμειναν πιστοί στα ιδανικά και στις αξίες της φυλής και αυτοβούλως έστησαν τα κορμιά τους, ώστε να φυλάξουν μ' αυτά τις Θερμοπύλες της φυλής και να βροντοφωνάξουν το νέο ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ και να κλείσουν τις κερκόπορτες που άνοιξαν νέοι εφιάλτες.
Τιμήσαμε αυτούς τους γενναίους, που από τότε μέχρι σήμερα τος επίσημο ελληνικό κράτος συνεχίζει να αγνοεί προκλητικά και βάναυσα θα έλεγα και στους οποίους φόρτωσε όλες τις αμαρτίες και για......... ΟΛΑ!
Πολέμησαν με ανδρεία και ανταποκρίθηκαν πρόθυμα και χωρίς άλλη σκέψη στο κάλεσμα της ΠΑΤΡΙΔΑΣ, στο κάλεσμα της ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ως γνήσιοι συνεχιστές της μακραίωνης ιστορίας μας και η θυσία τους απέδειξε ότι ΔΕΝ κατευθυνόταν από πολιτικές καμαρίλες και ίντριγκες.
Οι ηρωϊκοί αυτοί μαχητές όρθωσαν τα στήθη τους και υπερασπίστηκαν το στρατόπεδο τους, ως νέοι τιτανομάχοι, μπροστά στην κόλαση πυρός που δέχθηκαν απο γη και αέρα και με λύσσα πρωτόγνωρη,με μόνο εμπόδιο την συρμάτινη περίφραξη και....... τα στήθη τους.
Εκεί γράφηκε η ιστορία ,το έπος της Ε.Λ.Δ.Υ.Κ., όταν οι υπερασπιστές του ,μέσα σε πρόχειρα ορύγματα, κατόρθωσαν να κατατροπώσουν τον εχθρό, να βοηθήσουν στην απαγκίστρωση των συναδέλφων τους.Εκεί πολέμησαν κυριολεκτικά σώμα με σώμα, μέχρι την τελευταία σφαίρα τους και έπεσαν ως οι άνδρες του Λεωνίδα. Οι ανδρείοι αυτοί μαχητές πάλεψαν με τον τουρκικό Γολιάθ... και τον καθήλωσαν. Κατακρεουργήθηκαν κυριολεκτικά και τα μέλη τους, μαζί με αυτά των αγνοουμένων, διασκορπίσθηκαν στην κυπριακή γη και μέχρι σήμερα πιστοποιούνται επιστημονικά. Οι πεσόντες εκεί ήταν 46 και οι αγνοούμενοι 59.
Όλοι αυτοί γνώρισαν την τουρκική αβροφροσύνη στο σώμα και στην ψυχή τους, όταν συνελήφθησαν αιχμάλωτοι και έκτοτε αγνοούνται.
Τόση ήταν η εκδικητική μανία των εισβολέων, που όταν μπήκαν τελικά στο αποδεκατισμένο στρατόπεδο, αποκεφάλισαν τους νεκρούς και τοποθέτησαν τα κεφάλια τους κατά μήκος της εισόδου,ώστε να "στολίσουν¨ μακάβρια τον ....θρίαμβο τους.
Πολλά γράφηκαν για τις στιγμές εκείνες από τους διασωθέντες μαχητές και όλοι μα όλοι μιλούσαν για τον τότε λοχαγό ΣΤΑΥΡΙΑΝΑΚΟ ΣΩΤΗΡΗ, που αν και του μηχανικού, πολέμησε με ιδιαίτερη
αυταπάρνηση, ως ενεργός πεζικάριος και έπεσε μπροστάρης της μάχης! Σε ερώτηση απορίας υφισταμένου του, όταν είδε το μάταιο του αγώνα "εμείς τι παριστάνουμε εδώ? τους 300 του Λεωνίδα?", πήρε την απάντηση "είμαστε Έλληνες στρατιώτες εδώ θα μείνουμε". Και έμεινε εκεί... έμειναν εκεί...... ενεργοί βιγλάτορες και θεματοφύλακες της ιστορίας και των δικαίων μας......!
Οι ανθυπασπιστές ΚΕΝΤΡΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΠΑΠΑΛΑΜΠΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, μαζί με άλλους αξιωματικούς και στρατιώτες, που για να τους μνημονεύσουμε όλους θα χρειαζόταν πολύς χρόνος... συνελήφθησαν και έκτοτε αγνοούνται. Πολέμησαν όρθιοι και όρθιοι έπεσαν δοξασμένοι για πάντα!
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ!!!!
Ευτυχώς, στην περιοχή μας υπήρξε ένας ΚΑΛΕΤΣΙΟΣ Χρήστος, λοχαγός ε.α, που καθημερινά έλεγε τις ιστορίες αυτές που έζησε και ήταν συμμαχητής των 105.
Απ' αυτόν ΑΜΕΣΑ μάθαμε τις επικές εκείνες στιγμές που όταν αρχισε να μιλά.... έκλαιγε η ψυχή και το σώμα και καταλαμβανόταν από τον ιερό οίστρο του μαχητή ενθυμούμενος όλους και των καθένα ξεχωριστά συμμαχητές του! Ας είναι ελαφρύ το χώμα του χωριού του, που πριν δύο χρόνια τον δέχθηκε.
Το 1974 είναι ορόσημο της μεταπολίτευσης, αλλά συγχρόνως και ορόσημο θλίψης γιατί το 1/3 της κυπριακής γης κατελήφθη.
Ορόσημο αυτοθυσίας σε ένα ακήρυχτο πόλεμο, όπου Έλληνες έχασαν την ζωή τους, για την ιδέα μιας αδούλωτης πατρίδας.
Ορόσημο είναι ο τύμβος της Μακεδονίτισσας, με τους αναπεπταμένους λευκούς σταυρούς που λογχίζουν τον κυπριακό ουρανό για.... διαρκή ενθύμηση. Οι τάφοι των πεσόντων κουράζουν... τα μάτια με την έκταση τους και γεμίζουν τα μάτια με δάκρυα. Μας παροτρύνουν για διαρκή ΜΝΗΜΗ, όταν βλέπεις τον ανθό της πατρίδας να βρίσκεται στη γη.
Ορόσημο είναι και το μνημείο των ηρώων πεσόντων της ΕΛΔΥΚ. στο νέο στρατόπεδο της.
Ορόσημο είναι όλοι οι πεσόντες στην Κύπρο, που μας παροτρύνουν σε εθνική εγρήγορση και σύμπνοια.
Πιστεύω ότι κάθε φορά που συρρικνώνεται η ΕΘΝΙΚΗ μνήμη, ως φυσική συνέπεια συρρικνώνεται και ο Έλληνισμός!!!!!!
Αυτό που χαρακτηρίζει τους έλληνες ΠΑΝΤΟΤΕ , είναι, το χθές και το σήμερα, το τότε και το τώρα, είναι η εμμονή μας στα ΠΑΤΡΙΑ.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε για να αντέξουμε ως φυλή, να επιβιώσαμε και εμείς ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ!!!
Δ Ε Ν Ξ Ε Χ Ν Ω
Κάποτε το έβλεπες γραμμένο παντού
σαν σύνθημα στους τοίχους
στα δελτία των ειδήσεων
στις κομματικές συγκεντρώσεις
στα σχολικά τετράδια
σήμερα.......
υπάρχει μόνο στο χαρτάκι
που είναι κολλημένο στο ψυγείο
δίπλα στη λίστα για τα ψώνια
να μην ξεχάσω-πως ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!!
σαν σύνθημα στους τοίχους
στα δελτία των ειδήσεων
στις κομματικές συγκεντρώσεις
στα σχολικά τετράδια
σήμερα.......
υπάρχει μόνο στο χαρτάκι
που είναι κολλημένο στο ψυγείο
δίπλα στη λίστα για τα ψώνια
να μην ξεχάσω-πως ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!!
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ γράφουν πάνω στο αιματοβαμμένο χάρτη της Κύπρου. Η
λέξη ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ έχει
μεγάλο νόημα και περιεχόμενο όμως στην περίπτωση όλων των μαχητών της
Ε.Λ.Δ.Υ.Κ. είναι κενό περιεχόμενου και αντικαταστήθηκε από ΤΟ ΞΕΧΝΩ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ.
Δυστυχώς τους ξεχνούν όλους αυτούς και μόνο οι εναπομείναντες συμμαχητές τους τους έχουν στο εικονοστάσι της ψυχής τους.
Δ Ε Ν Ξ Ε Χ Ν Ο Υ Μ Ε
Αθάνατοι οι πεσόντες της Ε.Λ.Δ.Υ.Κ. στην μνήμη και στην καρδιά μας!! ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Δυστυχώς τους ξεχνούν όλους αυτούς και μόνο οι εναπομείναντες συμμαχητές τους τους έχουν στο εικονοστάσι της ψυχής τους.
Δ Ε Ν Ξ Ε Χ Ν Ο Υ Μ Ε
Αθάνατοι οι πεσόντες της Ε.Λ.Δ.Υ.Κ. στην μνήμη και στην καρδιά μας!! ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Υστερόγραφο. Το
ποίημα το έγραψε μικρή Κυπριωτοπούλα
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΥΤΟ!!!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΥΤΟ!!!
