Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Θάθελα
από την σιωπή έξω να βγω, να δραπετεύσω
θάθελα
ένα πέρασμα να βρω νάχω για καράβι την Αργώ
αύρες
και ήρεμες θάλασσες να δεσμεύσω
στον
χρόνο έξω να βγω της πλήξης να σπάσω τον κλοιό.
θάθελα
από την σιωπή έξω να βγω, να συντομεύσω
το
ταξίδι μου το μακρινό στης Τροίας τον βωμό
εκεί
να συναντήσω ότι έχει χαθεί στον αχανή βυθό
των
Αργοναυτών , στο πάθος των ανθρώπων να πιστέψω.
Η
σιωπή φέρνει την έμπνευση τον μανδύα της ξεδιπλώνει
στο
ταξίδι των προγόνων των ηρώων η μνήμη δυναμώνει
ενεργητική
ή παθητική λυτρωμό απεγνωσμένα προσπαθεί να φέρει
θάρθει
η στιγμή που ξαφνικά αυτή θα εκραγεί την δικαίωση θα καταφέρει.
Θάθελα
έξω από την σιωπή ταξιδευτής να γίνω
να
ξεμπλέξω δισταγμούς να ξεχάσω της καρδιάς μου τον θρήνο
στων
μοναχικών δρόμων των πνιγμένων στεναγμών
στην
δίνη των αναλογισμών, στην ανείπωτη σοφία των σιωπών.
