Πρίν από καιρό, έβαζα κάθε μέρα ένα
τραγούδι που επέλεγα, ξεκινώντας από ξένα τραγούδια της ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ
’60. Ακολούθησαν ελληνικά της ίδιας περιόδου.
Τώρα, συνεχίζω την δημοσίευση από την συλλογή μου καθημερινά, ρεμπέτικα τραγούδια
στις παλαιότερες εκτελέσεις που βρίσκω, τραγούδια που πολύ πιθανό να μην
γνωρίζουν και οι λάτρεις του είδους. Ελπίζω να σας αρέσουν.
Σήμερα έχουμε το «Φεγγάρι αν είσαι λαμπερό» 1961
Μάρκος Βαμβακάρης,
Χιλιάδες χρόνια στα ψηλά, συντρόφους έχεις τ' άστρα,
απόφευγέ τηνε τη γη, γιατί ναι ξελογιάστρα,
ποτέ μη θες φεγγάρι μου, ανθρώπους να γνωρίσεις,
γιατί τα βάσανα της γης και συ θα τ' αποκτήσεις.
Ανθρώπου μάτι μη σε δει, φεγγάρι μου να ζήσεις,
γιατί αν είσαι λαμπερό, χωρίς να θες θα σβήσεις,
κάτσε στην ησυχία σου, και μεσ'στην μοναξιά σου,
όλη της γης ζηλεύουνε, να δούνε τα καλά σου.
Παρτίδες με τους άνθρωπους, στο λέγω μην ανοίξεις,
γιατί σκληρά θα πληγωθείς και θα μετανοήσεις,
οι άνθρωποι είναι κακοί, στη γήινη τη σφαίρα
κι από τη γη δεν πρόκειται, να δεις μιαν άσπρη μέρα.
Πίκρες, καημούς και βάσανα, θα έχεις πρώτoi φίλοι,
ποτέ δεν θα γελάσουνε, τα δυο γλυκά σου χείλη
κι αν είσαι τόσο πλούσιο, μην έχεις εμπιστοσύνη,
οι άνθρωποι δεν γνωρίζουνε, ποτέ τους καλωσύνη.
«δεχόμαστε
και
παραγγελιές!»
