https://el.wikiquote.org
Ανήρ ο
φεύγων και πάλι μαχήσεται.
Αυτός
που αποφεύγει τη μάχη στο τέλος θα τη δώσει.
Άνθρακες
ο θησαυρός.
Ἄνθρωπον
ζητῶ.
Το έλεγε
ο Διογένης ο Κυνικός.
Άνθρωπος
αγράμματος, ξύλο απελέκητο.
Ἄνθρωπος
μικρὸς κόσμος.
Δημόκριτος.
Ανοικοκύρευτος
γαμπρός, πάει στους πέντε ανέμους. (Παξοί)
Αντί να
βογκάει ο γάιδαρος, βογκάει το σαμάρι.
Αντί να
τρίζει η άμαξα, τρίζει ο αμαξηλάτης.
Άντρας
χωρίς μουστάκι, αυγό χωρίς αλάτι. (Κρήτη)
Άντρας
ψηλός και άγγελος, κοντός πομπή και γάνα, ψηλή γυναίκα άχαρη, κοντή
χαραμαντάνα.
Ανύπαντρος
προξενητής, για λόγου του γυρεύει.
Ανύπαντρος
σαν παντρευτεί δεν πρέπει να χορεύει, μόνο σακί στον ώμο του κριθάρι να
μαζεύει. (Παξοί)
Άνω
ποταμών (αρχαία
έκφραση για το υπερβολικό και εν τέλει απαράδεκτο).
Αξίζει
μια γερόκοτα σαράντα πουλακίδες.
Άξιος
είναι στο φαί και γρήγορος στον ύπνο.
Απ'
αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι.
Απ' όλα
έχει ο μπαξές.
Απ'
όνων εις ίππους.
Το
έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες, όταν θέλανε να καταδείξουνε άνθρωπο που
αναρριχήθηκε από τα χαμηλά.
Απ'
όπου κι αν τον πιάσεις λερώνεσαι.
Απ' τ'
αυτί δεν κουτσαίνει τ' άλογο.
Απ' τ'
αυτί και στο δάσκαλο.
Απ' τα
ψηλά στα χαμηλά.
Απ' την
αρχή του Θεριστή, του δρεπανιού μας η γιορτή.
Απ' τη
λεχώνα κι απ' τη μαμή, πάει εχάθει το παιδί. (Αρκαδία)
Απ' το
διάολο έρχεται τ' αρνί, στο διάολο γυρίζει το τομάρι.
Απ' το
κεφάλι βρωμάει το ψάρι.
Το ψάρι
βρωμάει απ' το κεφάλι.
Απ' τ'
ολότελα, καλή ειν' κι η Παναγιώταινα.
Απ' το
σπίτι κι η τιμή, απ' το σπίτι κι η πομπή. (Παξοί)
Απ' το
χέρι ως το στόμα είναι πολύς καιρός ακόμα.
Από
κύλικος μέχρι χειλέων πολλά πέλει.
Από την
πόρτα σου περνώ, θωρώσε αλευρωμένη κι αμέσως το κατάλαβα πως τηγανίζεις
ψάρια.(Κρήτη)
Απ' τον
Άννα στον Καϊάφα.
Απέξω
κούκλα κι από μέσα πανούκλα.
Άπιαστα
πουλιά, χίλια στον παρά.
Άπλωνε
το πόδι σου, κατά το πάπλωμα σου.
Από
Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι.
Από
δήμαρχος, κλητήρας.
Από δυο
χωριά χωριάτες.
Από
θεού άρξασθαι.
Από
μήλον ως αυγόν, νά κυρά λουκάνικον.
Από
μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια.
Από
τρελό κι από παιδί μαθαίνεις την αλήθεια.
Από
ζουρλό και μεθυστή μαθαίνεις την αλήθεια.
Από
μικρός στα βάσανα.
Από
μουλωχτά σκυλιά να φοβάσαι.
Από
μυλωνάς, δεσπότης.
Από
πίτα που δεν τρως, τι σε μέλει κι αν καεί.
Από τα
μετρημένα τρώει ο λύκος. (Παξοί)
|
Απο τ'
αυγό στην όρνιθα κι από τ' αρνί στο βόδι. (Κεφαλλονιά)
Από την
πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα.
Από την
πόρτα σου περνώ, βήχω και ξεροβήχω, και αν δε μ' ανοίξεις για να μπω, σου
κατουρώ τον τοίχο.
Από την
Σκύλλα στη Χάρυβδη.
Από το
ένα αυτί μπαίνει κι απ' το άλλο βγαίνει.
Απόκριες
στο σπίτι σου και Λαμπριά όπου λάχει. (Παξοί)
Απορία
ψάλτου, βηξ.
Απρίλης-γκρίλης.
(Παξοί)
Απρίλης
Μάης κουκιά μεστωμένα. (Ανατ.
Κρήτη)
Αραία-αραία
για να φαινόμαστε καμμιά σαρανταρέα.
Αρβανίτη
αν κάνεις φίλο, κράτα και κανένα ξύλο.
Κάνεις
το χωριάτη φίλο; Κράτα και κομμάτι ξύλο.
Αργά-αργά
τα όργανα κι αρχοντικός ο γάμος.
Αργεί ο
Θεός και σκάει ο φτωχός.
Αργία
μήτηρ πάσης κακίας.
Άρες
μάρες κουκουνάρες.
Άρες
μάρες κουκουνάρες, καί οι τρύπιες οι χουλιάρες.
Άρκον
σα ξύλα έστειλαν, και γρίζεψεν το δάσος. (Ποντιακή)
Άρμεγε
λαγούς και κούρευε χελώνες.
Άρμεγε
και κούρευε, χέζε και δερμάτιαζε.
Αρνί
κατσίκι τριήμερο, γουρούνι δωδεκαήμερο, μουσκάρι σαρανταήμερο και πάλι κρίμα
ένε. (Κεφαλλονιά)
Αρνιά
κι ερίφια το Μάη μήνα δείχνουν. (Σύρος)
Άρπαξε
να φας και κλέψε νάχεις.
Άρτσι,
μπούρτζι και λουλάς.
Άρτσι
πέλαο μ' έριξε. (Παξοί)
Αρχή
σοφίας, φόβος Κυρίου.
Αρχηγού
παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω.
Αρχή
άνδρα δείκνυσι.
Ἀρχὴ
μεγίστη τοῦ βίου τά γράμματα.
Αριστοτέλης.
Αρρώστου
χείλη φαίνονται και νηστικού μαγούλες.
Ασημένια
μου λαλιά, χρυσή μου βουβαμάρα.
Ας με
λένε Βοϊβοντίνα κι ας ψοφώ από την πείνα.
Ας
μπαίνει ο κόσμος κι ας λέει ο κόσμος. (Παξοί)
Ας
πηδάμε κι ας γελάμε για να λεν πως δεν πεινάμε.
Ασθενής
και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει.
Άσπρα
μαλλιά στην κεφαλή... κακά μαντάτα στην ψωλή. (σκωπτικό-χιουμοριστικό)
Άσπρα
στο πουγκί, ψάρια στο βουνί.
Άσπρος
γεννιέται ο κόρακας και μαύρος κατανταίνει. (Παξοί)
Άσπρος
ήλιος, μαύρη ημέρα.
Άσχημέ
μου στρώσε τάβλα, όμορφέ μου τι θα φάμε. (Παξοί)
Άσχημη
στην κούνια, όμορφη στη ρούγα.
Άσχημο
παιδί στην κούνια, όμορφο στη ρούγα.
Αυγό να
πάρεις απ' αυτόν δεν έχει κρόκο μέσα.
Αύγουστε,
καλέ μου μήνα, να 'σουν δυο φορές τον χρόνο.
Αυτά
που θες ξενέρωτος, τα κάνεις μεθυσμένος.
Αυτός
είναι βίος και πολιτεία.
Αυτός
είναι απ' του διαόλου τη μάνα.
Αὐτοῦ γὰρ
Ῥόδος καὶ πήδημα.
Ιδού η
Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Αφεντικά
και δούλοι, το ίδιο ούλοι. (με αρνητική διάθεση)
Άφες
αυτοίς. Ου γαρ οίδασι τί ποιούσι.
Αφήνω
γεια τση φτώχειας. (Παξοί)
Άφησε
το γάμο και πήγε για πουρνάρια.
Αφού
έκαμες την εκκλησιά κάμε και τ' άγιο βήμα.
Άφωνος
ιχθύς.
Αχάριστο
ευλογείς, νεκρό δανείζεις.
Αχθος
αρούρης. Ομηρικόν
(Ιλιάς): «Βάρος της γης».
|
