Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Πως
τα προσπερνά ο νους τόσα που συμβαίνουν
Θάνατοι,
φόνοι ,βιασμοί, αυτοκτονίες καθημερινά
Κάθε
τόσο τα λυπημένα παραμονεύουν
Έρπει
η μνήμη πονά με αναφιλητά.
Πως
έχει γίνει του ανθρώπου η ψυχή
Παιχνίδι
με σφαίρες του θανάτου η μυρωδιά
Ένοχοι
γυναίκες ο θυμός το χρήμα εγωισμοί
Ζωή,
πύρωμα σωστό, ανήσυχη ξαγρυπνά.
Πες
μου που να στραφώ, ο νους που να προσεγγίσει
Την
Μεγαλόχαρη των Αγίων μας μέσα του βαθιά να κρύψει
Λογικά
να σκεφθεί τα πάθη του τα λησμονήσει
Να
ανάψει ένα κερί ,κάθε κακή σκέψη να ξορκίσει.
Καινούργιες
λέξεις ζητά ο νους να γράψω
Να
προσευχηθώ να βρω τρόπο να επιστρέψω
αντί
για μαύρο να ζητήσω το λευκό
καινούργιο
δρόμο στην ψυχή να ξαναχτίσω.
