Το έστειλε ο Γιώργος Επιτήδειος
Μετά την εκλογή του Ιμάμογλου στην Πόλη κυκλοφόρησαν δεκάδες άρθρα σε πανηγυρικό
τόνο χαιρετίζοντας το τέλος του πολιτικού μονοπωλίου του Ερντογάν και την αρχή του τέλους του
καθεστώτος του ΑΚΡ.
Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι, όπως τα εν λόγω
άρθρα υποστηρίζουν, σηματοδοτείται η αρχή του τέλους του Ερντογάν και πως η λογική Ιμάμογλου θα επικρατήσει πρέπει να σημειωθεί:
– Πως αυτό δεν θα
σημαίνει τίποτα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Οι τουρκική πολιτική στο
Αιγαίο αποτελεί στρατηγική επιλογή της Τουρκίας.
– Η δημοκρατία δυτικού
τύπου ποτέ δεν λειτούργησε στην Τουρκία.
– Ο καλούμενος
εκδημοκρατισμός της Τουρκίας που αποτελεί πράγματι αίτημα ορισμένων κοινωνικών
ομάδων, ακόμα κι αν επιχειρηθεί θα προκαλέσει ακόμα ισχυρότερες φυγόκεντρες
δυνάμεις και αποσταθεροποίηση. Μπορεί μάλιστα να προκληθεί «εξαγωγή» των
προβλημάτων.
– Σε κάθε περίπτωση ο
τρόπος διακυβέρνησης μιας χώρας δεν ήταν ο ποτέ ο αποφασιστικός παράγοντας για
την πρόκληση κρίσεων ή πολέμου. Η δυναμική που οδηγεί ένα κράτος σε πόλεμο δρα
ανεξάρτητα από τον τύπο του πολιτεύματός του.
Αυτό σημαίνει, αν υποτεθεί ότι η εκλογή Ιμάμογλου θα φέρει μια νέα μέρα,
πολιτικά, στην Τουρκία και θα οδηγήσει στον εκδημοκρατισμό, ότι η χώρα θα έχει
πιο κοσμικό πρόσωπο, αλλά το Ισλάμ θα είναι πάντα παρόν. Όμως το να υποτιμούμε τον Ερντογάν θα
ήταν λάθος καθώς μιλά στην ψυχή του απλού Τούρκου και εξακολουθεί να παραμένει
ισχυρός ακόμα κι αν έχασε τους δήμους στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Επιπλέον ο Ιμάμογλου
είναι κεμαλιστής και για να
εκλεγεί συμμάχησε με τους ακραίους εθνικιστές. Ο κεμαλισμός, ο εθνικισμός
και ο τουρκικός αναθεωρητισμός και
επεκτατισμός είναι αλληλοσυνδεόμενοι.
Όσον αφορά το εσωτερικό της Τουρκίας, ο Ιμάμογλου θα αντιμετωπιστεί ως ο άνθρωπος που
εξυπηρετεί τα συμφέροντα του τουρκικού εθνικού κεφαλαίου που εξυπηρετεί. Ας μην
ξεχνάμε πως είναι ένας αστός επιχειρηματίας και εκπρόσωπος συγκεκριμένων
οικονομικών συμφερόντων.
Φυσικά η ήττα του Ερντογάν χαροποίησε την Ελλάδα. Όμως μέχρι εκεί. Ας χαιρετίσουμε τη
νίκη Ιμάμογλου, αλλά να θυμόμαστε που πατάμε,
ενθυμούμενοι πως το πληγωμένο θηρίο Ερντογάν
είναι πολύ πιο επικίνδυνο.
