Από
Χαράλαμπο Τσιτσιμπίκο*
Εορτάζουμε τις ημέρες αυτές την ημέρα της
διπλής εορτής και της διπλής πανηγύρεως. Τι παράδοξη αλλά και τι συμβολική
σύμπτωση διπλής εορτής από την Εκκλησία και την Πολιτεία τελούμενη: Τιμούμε τους ξεχασμένους ήρωες του 1821 οι
οποίοι αγωνιζόμενοι για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την
Ελευθερία επέτυχαν το θαύμα του αιώνος . Η μικρή Ελλάδα μετά από 370 χρόνια Τουρκικής σκλαβιάς και μετά από 123
τοπικές επαναστάσεις, κατά την διάρκεια
αυτής, επέτυχαν την απελευθέρωση ενός τμήματος το οποίο δημιούργησε το πρώτο
ελεύθερο Κράτος.
Δυστυχώς αυτό το θαύμα παρ’ολίγον να χαθεί
μέσα σε ένα χρόνο γιατί εμφιλοχώρησε το πανάρχαιο εθνικό μας άθλημα της διχόνοιας . Αυτή την διχόνοια καυτηρίασε ο
εθνικός ποιητής Διονύσιος
Σολωμός στον 144
στίχο του Ύμνου προς την Ελευθερία
«Η
διχόνοια που βαστάει
Ένα
σκήπτρο η δολερή,
Καθενός
χαμογελάει ,
Πάρ
το, λέγοντας, και εσύ »
Τα
έτη 1866 και 1897 ,έτη
ατυχιών αναμνήσεων για την Ελλάδα δεν κλόνισαν την εθνική πίστη αλλά τουναντίον
το ατύχημα του 1897 δημιουργεί τον ηρωΪκό Μακεδονικό Αγώνα 1904-1908 και το
μεγαλούργημα των Βαλκανικών Αγώνων 1912-13
με τον διπλασιασμό της Ελλάδας με μια απόλυτη σύζευξη Πολιτειακής , Πολιτικής
,Στρατιωτικής Ηγεσίας και Λαού. Και πάλι βάσκανος μοίρα μας οδήγησε σε φανατικό
διχασμό ο οποίος είχε το θλιβερότατο αποτέλεσμα της θλιβερής κατάληξης της Μικρασιατικής Εκστρατείας.
Η
δύναμη της αθάνατης ελληνικής ψυχής και πάλι δεν κάμφθηκε. Αναγεννήθηκε από τις
άσβεστες σπίθες της στάχτης που είχαν φωλιάσει στην ψυχή και έγιναν φλόγες οι
οποίες δημιούργησαν την εποποιία του 1940-41, η οποία κατέπληξε τον κόσμο
ολόκληρο. Και το θαύμα αυτό πραγματοποιήθηκε με την σύμπνοια της πολιτειακής
–πολιτικής –στρατιωτικής Ηγεσίας και Λαού. Το εθνικό μας σπόρ που λέγεται , διχόνοια, δεν λέει να μας
εγκαταλείψει , ούτε βέβαια να μας ξεχάσει για πολύ ,και έρχονται χρόνια δύσκολα
εθνικής Αντίστασης τα οποία καταλήγουν σε έναν εμφύλιο καταστροφικότατο σε
ανθρώπινα θύματα και υλικές καταστροφές. Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή ενός
γέροντος σοφού στο χωριό μου που μου είπε στα χρόνια του Ευέλπιδος όταν τον
ρώτησα τι άφησε αυτός ο πόλεμος μου είπε: « Σε κάθε χωριό δυο μαυροφόρες μάνες οι οποίες
μοιρολογούσαν στα χωράφια τους κάθε μέρα
για το χαμό των παιδιών τους στον αγώνα για την Πατρίδα » Ρώτησα παππού
και οι δύο για την Πατρίδα; Μού απάντησε «Ναι παιδί μου»
Έκτοτε διανύσαμε μια περίοδο με πολιτικές
αντιπαραθέσεις πότε έντονες και πότε ήρεμες με προσπάθεια αποφυγής κάποιου
διχασμού αλλά δεν πέτυχαν την ανώδυνη
δημοκρατία και πάλι η Ελλάδα περιέπεσε
σε μια επταετή δικτατορία με τις γνωστές συνέπειες . Πέραν αυτών των γεγονότων
οι πολιτικοί δεν καταφέρνουν να διδαχθούν για μια εύρυθμη και εποικοδομητική
πολιτική πορεία προς όφελος της Πατρίδας και των πολιτών της ,αλλά πολιτεύονται
για πάρτη τους . Οι απαράδεκτες αντιπαραθέσεις κυοφορούν πάντοτε στοιχεία
αναρχίας και διχασμού.
Φθάσαμε σήμερα να βρισκόμαστε σε κατάσταση
επί 8ετία οικονομικής κρίσεως με κατάληξη φτωχοποιήσεως της συντριπτικής
πλειοψηφίας των πολιτών ,αλλά το βασικότερο σε μια πλήρη αποκοπή από αξίες
,αρχές ,ιδεώδη και ιδανικά της ιστορικής μας παράδοσης που αποτελούσαν τον
ακρογωνιαίο λίθο της διαχρονικής πορείας. Επήλθε πλέον η γενοκτονία της μνήμης
και ο Έλληνας πολίτης να αποκόπτεται από το παρελθόν με την αποκαθήλωση
οποιουδήποτε συμβόλου το οποίο να
θυμίζει το παρελθόν.
Τον αγώνα αυτόν στο χώρο της Μακεδονίας και ιδιαίτερα στο Δήμο Θεσσαλονίκης ανάλαβε το δίδυμο ο Δήμαρχος κ. Μπουτάρης , ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μηταφίδης μαζί με τους ημετέρους ιδεολογικά και σειρά
μέσων έντυπου ,ηλεκτρονικού τύπου , Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης και άγνωστων δημοσιογράφων κίτρινης
δημοσιογραφίας. Σε προηγούμενη ανάρτησή
μου στην ιστοσελίδα http://www.anixneuseis.gr/?p=185642
ανάφερα γενικότερα στοιχεία ,σήμερα θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες για την
αποκαθήλωση του Στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου από την ονοματοθεσία του σε οδό έναντι της Σχολής Τυφλών και για
το βίο του ως Αξιωματικού 1910-1940.
Κατά την συνεδρίαση 23.08.2016 της
Επιτροπής Δημοτικού Συμβουλίου για την Ανάδειξη της Ιστορικής Μνήμης της πόλης
τέθηκε ως θέμα εκτός ημερήσιας διάταξης από το μέλος της Επιτροπής κ.Τριαντάφυλλο Μηταφίδη και με την απόφαση 13
εκφράστηκε η σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής για την μετονομασία της οδού Στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου, στην Ε΄ Δημοτική Κοινότητα, σε οδό Αλμπέρτου Νάρ.
Η απόφαση
αυτή λήφθηκε κατά παράβαση των
διατάξεων του ν.4071/2012, το άρθρο 19 παρ. 2 του οποίου αναφέρει
ότι η μετονομασία επιτρέπεται για εξαιρετικούς λόγους.
Στη συνέχεια το Συμβούλιο της Ε’ Δημοτικής Κοινότητας κατά την συνεδρίαση
της 20.12.2016 με την με αριθμό 478/2016 απόφασή του, αφού έλαβε υπόψη του την ανωτέρω απόφαση αποφάσισε κατά πλειοψηφία και ενέκρινε
την μετονομασία της οδού Στρατηγού Αθανασίου
Χρυσοχόου σε οδό Αλμπέρτου Νάρ.
Το
θέμα εισήχθη στην επιτροπή του άρθρου
8 ν.3463/2006 της Αποκεντρωμένης
Διοικήσεως Μακεδονίας -Θράκης η οποία κατά την συνεδρίαση της 06.06.2017 γνωμοδότησε υπέρ της
επαναφοράς του ζητήματος πρός την
Επιτροπή, αφού προσκομισθούν περισσότερα στοιχεία και ιστορικές αναφορές που
συνηγορούν υπέρ της αναγκαιότητας
μετονομασίας της οδού Στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου σε οδό Αλμπέρτου Νάρ.
Περαιτέρω το Συμβούλιο της Ε΄ Δημοτικής Κοινότητας κατά την συνεδρίασή
του της 12.01.2018 με την με αριθμό 3/2018 απόφασή του , αποφάσισε εκ
νέου την μετονομασία της οδού Στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου στην Ε΄
Δημοτική Κοινότητα σε οδό Αλμπέρτου Νάρ λόγω
συμπληρωματικών στοιχείων από το Κέντρο Ιστορίας, και το θέμα τέθηκε πρός γνωμοδότηση στην
επιτροπή του άρθρου 8 ν.3463/2006 της Αποκεντρωμένης
Διοίκησης Μακεδονίας Θράκης.
Η απόφαση του Συμβουλίου της Ε΄ Δημοτικής Κοινότητας στηρίχθηκε
αποκλειστικά στην με αριθμό πρωτοκόλλου 1654/11.12.2017 «ιστορική τεκμηρίωση (32 σελίδων)
που προσκομίστηκε από το Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης» και
επιμελήθηκε ο ιστορικός κ Θεοδόσιος Τσιρώνης
και με την οποία «παρέχονται συμπληρωματικά
στοιχεία ως πρός το βιογραφικό του Στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου»
της περιόδου 1941-44 και όχι όλης της δραστηριότητας από το 1890
που γεννήθηκε μέχρι το θάνατό του το 1967. Τα παρεχόμενα στοιχεία ήσαν ατάκτως
συγκεντρωμένα από ειδικά αποσπάσματα μη σοβαρής βιβλιογραφίας Η απόφαση αυτή του Συμβουλίου της Ε΄ Δημοτικής Κοινότητας αναφέρει επί λέξει τα ακόλουθα: Σύμφωνα με τα προσκομισθέντα
ιστορικά στοιχεία από το Κέντρο Ιστορίας, εκτός των άλλων, στη σελ.29,
αναφέρεται ότι «ως ο τίτλος της Εφημερίδας Μακεδονία 18 Φεβ.1859 Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
ΧΡΥΣΟΧΟΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΚΑΣ ΚΑΙ ΔΟΥΡΟΣ ΚΑΤΕΘΕΣΑΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΜΕΡΤΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ
ΕΝΩ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΕΠΕΡΡΙΨΑΝ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΥΣ ,ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΣΙΕΣ»
Σημειωτέον ότι δεν κάνει μνεία της επιστολής του Χρυσοχόου η οποία
δημοσιεύθηκε την 28 Φεβ.
1959 στην Μακεδονία και η
οποία αναφέρεται στην παραποίηση της
καταθέσεώς του σε ορισμένα σημεία.
Ωσαύτως δεν αναφέρει ,ενώ γνώριζε ,
τις αθωωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης με αριθμό
28/19-6-1945 και του Δικαστικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης με αριθμό 156/24-5
Στη συνέχεια το θέμα εισήχθη την 16.02.2018 στην
επιτροπή του άρθρου 8 ν.3463/2006 της Αποκεντρωμένης
Διοικήσεως Μακεδονίας –Θράκης η οποία γνωμοδότησε
υπέρ της μετονομασίας με 3 ψήφους και μία λευκή λαμβάνοντας υπόψη
της την με αριθμό 3/2018 απόφαση του Συμβουλίου της Ε΄ Δημοτικής Κοινότητας «και τα συνημμένα ιστορικά
στοιχεία που ζητήθηκαν από την Επιτροπή». Να επισημάνω ότι στην
συνεδρίαση αυτή παρέστησαν ,προκειμένου να υποστηρίξουν το αίτημα της
μετονομασίας ,πέραν του πρακτικού της Ε’
Δημοτικής Κοινότητας και οι Τριαντάφυλλος
Μηταφίδης, Σπύρος Κυζινόπουλος,
Σπύρος Σακέτας, Αλέξανδρος Γρίμπας, όλοι ομοιδεάτες. Κρίση έχετε
κρίνατε.
Μετά τη λήξη της συνεδρίασης αυτής και ενώ
δεν ανακοινώθηκε απόφαση στούς
παρισταμένους κατά την συνεδρίαση, ο κ.Τριαντάφυλλος
Μηταφίδης προέβη σε δηλώσεις πρός τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο και
ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
σύμφωνα με τις οποίες «Αποκαθηλώθηκε σήμερα από οδό
της πόλης μας (έναντι Σχολής Τυφλών), το όνομα του φρούραρχου της Θεσσαλονίκης
επί κατοχής και υπερασπιστή του αρχιεγκληματία Μαξ Μέρτεν, στρατηγού Αθανασίου
Χρυσοχόου, στην ειδική επιτροπή ονοματοθεσιών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης
Μακεδονίας-Θράκης, με ψήφους 3 υπέρ και μία λευκή. Το όνομα του Χρυσοχόου το
απέδωσε το 1971 το διορισμένο από την Χούντα Δημοτικό Συμβούλιο. Μετά από 47
χρόνια επιτέλους θα καθαρίσει η πόλη από το όνομα ενός συνεργάτη των Ναζί. Το
νέο όνομα της οδού θα είναι Αλβέρτος Ναρ, γόνου θυμάτων του ολοκαυτώματος,
σπουδαίου λογοτέχνη και θεματοφύλακα της ιστορικής μνήμης της πολυπολιτισμικής
Θεσσαλονίκης.”
Σε συνέχεια των δηλώσεων αυτών του κ.Τριαντάφυλλου Μηταφίδη ο έντυπος και
ηλεκτρονικός τύπος και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατακλύστηκαν με δημοσιεύματα που αναφέρονται
στον Στρατηγό Αθανάσιο Χρυσοχόου με
χυδαία και υποτιμητικά σχόλια χαρακτηρίζοντάς τον ως δωσίλογο, συνεργάτη των
Ναζί και υπερασπιστή του υπεύθυνου για την δίωξη και το ολοκαύτωμα 50.000 εβραίων της Θεσσαλονίκης.
Ως πληροφορήθηκα την Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018 στην 9η τακτική συνεδρίαση του Δημοτικού
Συμβουλίου Θεσσαλονίκης θα συζητηθεί το 12ο
θέμα : ''Μετονομασία οδού Στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου σε
Αλμπέρτου Ναρ''.Συνιστώ
σε όποιο νομικό ή φυσικό πρόσωπο αισθάνεται την ανάγκη να συμπαραταχθεί στον
αγώνα μας για την αποκατάσταση της τιμής και της υπόληψης του κεκοιμημμένου το 1967 Στρατηγού ,αλλά και την τιμή στο πρόσωπο του κεκοιμημένου το 2005 Αλμπέρτου Ναρ, να παρακολουθήσετε την συνεδρίαση του Δημοτικού
Συμβουλίου την Δευτέρα
26 Μαρ 2018.
Το Βιογραφικό του κατα την διάρκεια της
στρατιωτικής υπηρεσίας 1910 -1940 :
Γεννήθηκε στα Πράμαντα Άρτας στις 11 Μαρτίου 1890.
Περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην
περιοχή και έδωσε εξετάσεις στην Νομική
Αθηνών όπου και επέτυχε το 1908.
Η αγάπη του για τον Στρατό τον οδήγησε
,φοιτητής όντας, να καταταγεί στο Στρατό Ξηράς
11/3.1910 . Κατετάγη
ως εθελοντής Λοχίας
13/6/1913 .
Ονομάστηκε Έφεδρος Ανθυπίλαρχος
28/6/1913. Κατετάγη στο Στρατό με τον βαθμό του
Ανθυπασπιστού.
6/3/1914. Προήχθη σε Υπίλαρχο.
19/5/1918 .
Προήχθη σε Ίλαρχο.
13/12/1923 Προήχθη σε Επίλαρχο.
12/2/1929 .
Προήχθη σε Αντισυνταγματάρχη.
16/3/1935. Προήχθη σε Συνταγματάρχη.
15/3/1938. Προήχθη σε Ταξίαρχο
8/1/1948 . Προήχθη σε Υποστράτηγο Υπ’αριθ.8/1948 ΦΕΚ
Τεύχος Γ’
Παντρεύτηκε το 1926, σπουδαστής όντας στη Σχολή Πολέμου , την Γαρουφαλλιά με την
οποία απέκτησε δυο παιδιά ,την Ελένη και τον Ιωάννη.
Υπηρέτησε σε όλες τις μονάδες και Επιτελικές θέσεις του βαθμού του με
τελευταία υπηρεσία ως Επιτελάρχης Γ’Σ.Σ
και στην συνέχεια Επιτελάρχης Στρατιάς
Δυτικής Μακεδονίας.
Συμμετοχή σε Επιχειρήσεις.
Βαλκανοτουρκικό Πόλεμο Μάχες:
Συνόρων, Σαρανταπόρου,
Σόροβιτς, Οστρόβου, Γιαννιτσών,Αετοράχης, Ιωαννίνων
Ελληνοβουλγαρικόν Πόλεμον Μάχες:
Κιλκίς, Μπέλλες, Κρέσνα , Τζουμαγιά
Μακεδονικό Μέτωπο 1918
Έλαβε μέρος στις Επιχειρήσεις της Μεραρχίας Αρχιπελάγους
Μικρασιατική Εκστρατεία από 14/7/1920 στην Ταξιαρχία Ιππικού
Εκστρατεία Ιουνίου-Αυγούστου 1920
Μάχη Προύσσης
Εκστρατεία
Μικράς Ασίας Μαρτίου 1921 Μάχες:
Αβγκίν, Κοβαλίτζα, Ουράκ Γκαϊλά, ΑΪνεγατόϊ
Εκστρατεία
προς Εσκή-Σεχίρ Ιουλιος 1921 . Μάχες:
Σεράϊ, Ακ- Μπουνάρ, Δορυλαίου
Εκστρατεία
προς Άγκυρα Αύγουστος 1921
ΠΑΡΑΣΗΜΑ- ΜΕΤΑΛΛΙΑ
Μετάλλιο
του Ελληνο-τουρκικού Πολέμου και
Μετάλλιο
Ελληνο-Βουλγαρικού Πολέμου 24/8/1914
Αργυρούς
Σταυρός 10/3/1919
Μετάλλιο
Στρατιωτικής Αξίας Δ ‘τάξεως 10/5/1919
Πολεμικός
Σταυρός 1920
Αριστείον
Ανδρείας 1921
Προαγωγή
μεταλλίου σε Στρατιωτικής Αξίας Γ’ Τάξεως
1935
Σταυρός
των Ταξιαρχών Β. Τάγματος του Φοίνικα Απρ./1936
Προαγωγή
μεταλλίου σε Στρατιωτικής Αξίας Β’ Τάξεως
5/1937
Τελειώνοντας πιστεύω ότι οι υπεύθυνοι αυτής
της προσπάθειας να επαναφέρουν αυτή την Πόλη και την Χώρα σε εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις του παρελθόντος
είναι πολύ επικίνδυνο εγχείρημα. Ας διερωτηθούν προς τι αυτό το μίσος .Τι
επιδιώκουν. Να γνωρίζουν ότι η ιστορία γράφει τους ήρωες αλλά γράφει και τους προδότες
.Ας επιλέξουν. Η Ελλάδα ως προαναφέρθηκε λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς
τη δόξα τραβά.
Ο Χαράλαμπος Τσιτσιμπίκος είναι:
Αντιστράτηγος ε.α –Επίτιμος Β’Υ/ΓΕΣ -
Πολιτικός Μηχανικός του ΑΠΘ
Απόφοιτος της Α.Σ.Ο.Ε.Ε.- Μέλος
του Δ.Σ της Ε.Μ.Σ 