Πρίν από καιρό, έβαζα κάθε μέρα ένα
τραγούδι που επέλεγα, ξεκινώντας από ξένα τραγούδια της ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ
’60. Ακολούθησαν ελληνικά της ίδιας περιόδου.
Τώρα, συνεχίζω την δημοσίευση από την συλλογή μου καθημερινά, ρεμπέτικα τραγούδια
στις παλαιότερες εκτελέσεις που βρίσκω, τραγούδια που πολύ πιθανό να μην
γνωρίζουν και οι λάτρεις του είδους. Ελπίζω να σας αρέσουν.
Σήμερα έχουμε το «Τι μ`ωφελουν οι Ανοιξες» 1969
στιχοι-μουσικη: Μαρκος Βαμβακαρης.
Τι μ’ ωφελούν οι άνοιξες, τι οι ομορφιές του κόσμου,
αφού ο κόσμος χάνεται, ψεύτη ντουνιά κι έξαφνα ο εμπρός μου,
αφού ο κόσμος χάνεται, ψεύτη ντουνιά κι έξαφνα ο εμπρός μου.
Τι και αν λιώσαν μάνα μου, απ’ τα βουνά τα χιόνια,
τι και αν θα `ρθει η άνοιξις, ψεύτη ντουνιά, αχ και κελαηδούν
αηδόνια,
τι και αν θα `ρθει η άνοιξις, ψεύτη ντουνιά, αχ και κελαηδούν αηδόνια.
Όλα στο κόσμο μάταια, τα πάντα ματαιότης
κι ένα λουλούδι ψεύτικο, ψεύτη ντουνιά, είναι η ανθρωπότης,
κι ένα λουλούδι ψεύτικο, ψεύτη ντουνιά, είναι η ανθρωπότης.
«δεχόμαστε
και
παραγγελιές!»
