ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019

Η «Εορτή του θερισμού» 1943… Καμιά γιορτή, πολύς ο θερισμός των αθώων


    Η επιχείρηση «Εορτή του Θερισμού» αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί.  Μόνο «εορτή» δεν ήταν, αλλά ο θερισμός ανθρωπίνων ζωών ήταν μεγάλος. Η επιχείρηση αποφασίστηκε μετά από τα κρούσματα αντίστασης των Εβραίων κατά των Γερμανών δημίων. Υπήρξε η μεγαλύτερη σφαγή του είδους, με εξαίρεση αυτής της Οδησσού.
    Το 1943 ήταν το έτος που ξέσπασαν τρεις σημαντικές εβραϊκές εξεγέρσεις, αυτές του γκέτο της Βαρσοβίας, και αυτές στα στρατόπεδα εξόντωσης της Τρεμπλίνκα και του Σόμπιμπορ. Άλλες εξεγέρσεις ξέσπασαν επίσης στο γκέτο του Βίλνιους και στο Μπιαλιστόκ. Οι Γερμανοί φοβούμενοι νέες, μαζικότερες, εξεγέρσεις, λόγω και των πολεμικών τους αποτυχιών στο Ανατολικό Μέτωπο, αποφάσισαν την εξόντωση όλων των Εβραίων που δούλευαν ως σκλάβοι εργάτες στα διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης της περιοχής.
    Ουσιαστικά οι Γερμανοί αποφάσισαν να δολοφονήσουν τους ήδη κρατούμενους Εβραίους της
ευρύτερης περιοχής του Λούμπλιν της Πολωνίας. Ομάδες κρατουμένων οδηγήθηκαν σε επιλεγμένα σημεία «για την διάνοιξη αντιαρματικών τάφρων…», όπως τους είπαν. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για ομαδικούς τάφους.
    Η επιχείρηση τελούσε υπό την εποπτεία του συνταγματάρχη των SS, πρώην επιθεωρητή της γερμανικής αστυνομίας Κρίστιαν Βιρτ, έναν απολύτως αδίστακτο τύπο, που ήταν υπεύθυνος και για τα στρατόπεδα εξόντωσης Τρεμπλίνκα, Σόμπιμπορ και Μπέλτσεκ, όπου σχεδόν 2 ε. άνθρωποι πέθαναν στους θαλάμους αερίων.
    Στις 3 Νοεμβρίου 1943 η κόλαση άνοιξε τις πύλες της για τους μέχρι τότε επιζήσαντες Εβραίους. Οι άνδρες του διαβόητου 101ου Εφεδρικού Αστυνομικού Τάγματος (101ο ΕΑΤ), αποτελούμενο από Γερμανούς, μαζί με άνδρες των Sonderdienst, Σοβιετικούς υπηκόους και άνδρες γερμανικής καταγωγής από τις ανατολικές χώρες, αφίχθησαν στα στρατόπεδα του Μάιντανεκ, του Τραβνίκι και της Πονιατόβα και άρχισαν να παίρνουν, κατά ομάδες, τους Εβραίους κρατουμένους.
    Τα θύματα οδηγούνταν ενώπιον των ομαδικών τάφων και δολοφονούνταν εκεί. Για να καλυφθούν οι ήχοι των πυροβολισμών οι Γερμανοί είχαν βάλει να ακούγεται στη διαπασών μουσική. Στο Μάιντανεκ και στο Τραβνίκι όλα τελείωσαν την μέρα εκείνη. Στην Πονιατόβα όμως οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν και στις 4 Νοεμβρίου διότι οι κρατούμενοι σε ένα Μπλοκ εξεγέρθηκαν. Οι SS έβαλαν φωτιά και έκαψαν ζωντανούς τους εξεγερμένους.
    Τουλάχιστον 42.000 Εβραίοι σκοτώθηκαν κατά την επιχείρηση αυτή. Πρωταγωνιστές της σφαγής ήταν οι άνδρες του 101ου ΕΑΤ, που πριν τον πόλεμο ζούσαν ήσυχα στο Αμβούργο ως απλοί καθημερινοί άνθρωποι