Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Μια
σχέση άρχισες και αυτή μισή
Δεν
δέχεσαι τα λάθη σου, και κριτική
Και
όλο θυμώνεις και πιο πολύ
Η
σκακιέρα έχει όμως και την λογική.
Μια
σχέση που πίστεψα από την αρχή
Του
κρυμμένου ονείρου η προσευχή
Ζούσα
μες της ευτυχίας την προσμονή
Δεν
ζει όμως το σώμα χωρίς ψυχή.
Μες
την μάταιη ζωή μου την μικρή
Των
αισθήσεων την σύναξη την μυστική
Ότι
απέμεινε από της θάλασσας την ταραχή
Ψυχρή
αποχώρηση, άκρως ειρωνική.
Ένα
φιλμ, που κρύβει εικόνα θλιβερή
Που
στην αρχή ήχοι και χρώματα μαζί
Μα
στο τέλος σαν νάρχεται η Κυριακή
Ξημέρωσαν
πίκρες λύπες και καημοί.
